قهستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
4nn1l2 (بحث | مشارکت‌ها)
ویراستاری
خط ۱:
[[پرونده:Iran provinces in Abbasid Caliphate.jpg|بندانگشتی|چپ|400px|موقعیت قهستان (جنوب [[خراسان]]) در نقشه ایران در عصر خلفای عباسی برگرفته از کتاب [[جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی]]]]
 
'''قُهِسْتان''' (کهستان) نام تمام سرزمینی است که در مرکز فلات [[ایران]] و، در جنوب [[خراسان]] واقع شده و منطقه کوهستانی گسترده‌ایست که شامل شهرهای [[فردوس]] ، [[قاین]]، [[طبس]]، [[بیرجند]]، [[کاشمر]]، [[تربت حیدریه]]، [[خواف]]، [[گناباد]] و [[تایباد]] را در بر می‌گرفته‌است. این سرزمین به دلیل کوهستانی بودنش به نام قهستان یعنی کهستان (کوهستان) خوانده شده‌است.
 
مسافرانی که از جنوب ایران به‌ویژه از ناحیه مکران به شمال شرقی مسافرت می‌کرده‌اند، اولین رشته‌کوه مهم و آبادی که با آن روبرو می‌شده‌اند، رشته کوه غربی - شرقی کوهستان شمال [[فردوس]] بوده‌است. این رشته کوه مرز بین جغرافیای گرمسیری (ناحیه جنوب ایران و طبس) و سردسیری است. به همین دلیل در دوره بعد از اسلام، همواره به نام ایالت کوهستان (قهستان) از آن نام برده شده‌است. در دوره‌های کهن‌تر، این ناحیه گاهی در قلمرو ولایت خراسان قرار داشته‌است. سابقه سکونت انسان در قهستان بیشتر از سه هزار سال است و این منطقه به‌دلیل آب و هوای مناسب، زودتر و قبل از شمال خراسان دارای سکونت و شهریت بوده‌است.
منطقه غربی قهستان یعنی [[بجستان]] (بیستان)، [[گناباد]] و قاین به‌دلیل جغرافیای خاص خود همواره از تهاجمات بیگانگان به‌دور بوده‌است. {{مدرک}} اعراب و مغولان به این منطقه تهاجم نداشته‌اند و پذیرش اسلام در این سه شهر نزدیک به یکصد سال متأخرتر از طبس است.<ref name="parssea.org">{{یادکرد وب| نشانی = http://parssea.org/?p=3289| عنوان = اقوام و اقلیتها در قهستان تاریخ کهن خراسان | ناشر = اندیشکده پژوهشی. مطالعات ایرانی}}</ref>
 
در جغرافیای [[حافظ ابرو]] در سال ۸۳۰ هجری قمری، قهستان چنین بیان شده‌است: