هنر پاپ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۳۷:
==ارجاعات سیاسی==
== موفقیت اقتصادی ==
[[پرونده:Andy-warhol-mohammad-reza-shah-pahlavi-(shah-of-iran).jpg|250px|بندانگشتی|پرتره [[محمدرضا پهلوی]] آخرین پادشاه ایران که در سال ۱۹۷۸ <ref>[http://www.artnet.com/artists/andy-warhol/mohammad-reza-shah-pahlavi-shah-of-iran-a-kwfEHjTM8lhYXHM65R-BpQ2 Tony Shafrazi Gallery]</ref> خلق شده، نمونه یکی از کارهای سفارشی وارهول است. <small>[http://www.artnet.com/artists/andy-warhol/farah-diba-pahlavi-empress-of-iran-a-A0IOzD3O20lvkqeFR-4mgA2 همچنین ببینید پرتره فرح پهلوی ملکه ایران]</small> ]]
بر خلاف هنرمندان انگلیسی این جنبش که به سرعت فاصله خود را با هنر پاپ زیاد کردند و راهی تازه برگزیدند، آمریکایی‌ها به رشد خود در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی ادامه دادند. آن‌ها راه شهرت و کامیابی اقتصادی را یافته بودند و به زودی به هنرمندانی بدل شدند که چیزی را تولید می‌کردند که از آن‌ها انتظار می‌رفت، به هر حال تجربه‌هایی که لیکتنشتاین و وارهول در هنر تجاری داشتند در پیشبرد این هنرمندان و جنبش پاپ در آمریکا بی‌تاثیر نبود. وارهول پس از موفقیت‌های اولیه آثارش به سمت اجرای کارهای سفارشی کشیده شد و پادشاهان [[ایران]]، [[کویت]]، [[عربستان]] و حتی کشورهای آفریقایی به مشتریان او تبدیل شدند. وارهول به عنوان رهبری مشهور و ثروتمند برای جنبش پاپ شناخته می‌شود، که از قول یکی از نزدیکانش فردی توصیف شده که به جز کارش به هیچ چیز دیگری اهمیت نمی‌داد. نه تفریح، نه گردش و نه حتی چیزی به نام خانواده و فامیل. او به طرز خودآزارانه‌ای تلاش می‌کرد که مشهور و ثروتمند بشود و اندی می‌دانست که «رویای امریکایی» فقط با کار فراوان و سخت به دست می‌آید. رویایی، که در پول و موفقیت‌های شغلی تعریف می‌شد.
<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی=مستوفی |نام=فربد |عنوان=اندی وارهول، «شاهزاده پاپ» |نشانی=http://www.pellemag.com/?p=1607 |بازبینی=۴ آوریل ۲۰۱۷ |اثر= |تاریخ= |ناشر=مجله ی پلّه |نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان=}}</ref>