آنتونی شرلی: تفاوت میان نسخه‌ها

شرلی و بیات پس از سفر به [[روسیه]] و [[اتریش]] به مونیخ [[رفتند]] و از آنجا قاصدی به [[جمهوری ونیز]] فرستادند تا آن دولت را از آمدن خود مطلع سازند، ولی ونیز که مشغول مذاکره با عثمانی بود آنها را نپذیرفت. شرلی و بیات سپس به [[رم]] رفتند ولی در آن شهر بر سر مسئله حق تقدم در دیدار با پاپ اختلاف یافتند. شرلی از رم به تنهایی به ونیز رفت و چندی بعد در آن کشور پناهنده شد. سپس به [[اسپانیا]] رفت و به خدمت پادشاه آن کشور درآمد و در همان‌جا درگذشت.<ref>هوشنگ مهدوی، عبدالرضا. تاریخ روابط خارجی ایران. امیرکبیر، ۱۳۹۳. ۵۵.</ref>