سید حسن طباطبایی قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴:
|نام کامل= ''' سید حسن طباطبایی قمی'''
|لقب= [[آیت الله العظمی]] ، [[مرجع تقلید]]
|نسب= [[طباطبائیسادات قمی]]طباطبائی
|تاریخ تولد=[[۱۲۹۰]] خورشیدی {{-}} [[۱۳۲۹ (قمری)|۱۳۲۹]]
|شهر تولد=[[مشهد]]
خط ۱۲:
|تاریخ وفات=[[۲۶ خرداد]] [[۱۳۸۶]] (۹۶ سال)
|شهر وفات= مشهد
|مدفن= [[داخل ضریح علی ابن موسی الرضا]]
|اساتید=میرزا حسین نائینی {{-}} آقا ضیاء الدین عراقی
|شاگردان=
|تالیفات= [[کتاب حج مشتمل بر سه جلد]]
|فعالیتها= [[مذهبی]] ، [[سیاسی]]
|وبگاه رسمی= ندارد
خط ۳۱:
قمی نیز که تحصیلات خود را در [[مشهد]] آغاز کرده بود همراه با پدر و ۱۱ تن دیگر از برادرانش من جمله [[سید تقی طباطبایی قمی|سیدتقی]] به عراق رفت و در آنجا علاوه بر پدرش، به تحصیل نزد علمای بزرگ آن زمان، همچون [[محمدحسین نائینی|میرزا حسین نائینی]] و آقا [[آقا ضیاءالدین عراقی|ضیاء الدین عراقی]] پرداخت و در سن کم به درجه اجتهاد رسید.
 
وی در سال‌های دهه چهل شمسی به اقدام اعتراضی علیه حکومت وقت ایران" [[پهلوی]]" پرداخت و در آن سالها در سخنرانیهای پر شور ایشان هزاران نفر شرکت مینمودند. در سال ۱۳۴۲ هم‌زمان با [[خمینی]]، یکی از بلندپایه‌ترین [[روحانی|روحانیان]] شیعه بود که بازداشت و به شهرهای [[خاش]] و سپس [[کرج]] تبعید شد، پس از انقلاب و روی کار آمدن [[نظام جمهوری اسلامی ایران|حکومت جمهوری اسلامی]] در ایران، عمدتاً بر سر مخالفت با اندیشه ولایت فقیه و انتقاد به عملکرد برخی مسئولین بلند پایه [[ایران]] ، در زمره منتقدان این نظام درآمد و سالها در [[حبس خانگی]] و تحت محدودیت به سر برد ، اما در سالهای پایانی عمر با کمرنگ تر شدن محدودیت ها ، جلسات [[روضه]] را در [[بیت]] خود برگزار میکرد و شاهد حضور چشمگیری از عموم مردم مشهد در جلسات روضه بیت وی بودند ، همکنون پس از درگذشت وی هرروزه ی سال بعد از نماز [[مغرب]] همانند سابق جلسات [[روضه اهل بیت]] در منزلبیت [[طباطبایی قمی|طباطبائی قمی]] در مشهد برگزار میگردد.
 
پس از دوران [[حبس خانگی|حصر]] و کاهش [[محدودیت ها را به جلو ران|محدودیت]] ها بتدریج دیدار علمای بلند پایه کشور با [[سید حسن طباطبایی قمی|سیدحسن قمی]] صورت گرفت از اولین دیدار ها میتوان به حضور آیات اعظامی همچون [[ناصر مکارم شیرازی]] ، [[سید موسی شبیری زنجانی|سیدموسی شبیری زنجانی]] ، [[حسین وحید خراسانی]] ، [[صدوقی مازندرانی]] ، [[سید عبدالکریم موسوی اردبیلی|موسوی اردبیلی]] ، مصباح موسوی ، اشاره کرد.
 
وی پس از درگذشت پدرش به مشهد بازگشت و به تدریس در حوزه علمیه و فعالیتهای مذهبی پرداخت. ایشان در سال ۱۳۸۶ پس از یک قرن تلاش و مقاومت درحالی که با بیماری دست پنجه نرم میکرد درگذشت ، تشیع پیکر او در حرم [[علی بن موسی الرضا]] با وجود حجمه ی چشمگیری از مردم ، علما ، شخصیت های [[مذهبی]] ، [[سیاست|سیاسی]] ، [[فرماندار]] ، [[استاندار]] ، [[تولیت آستان قدس رضوی|تولیت آستان قدس]] و چندتن از مراجع تقلید مشهد صورت پذیرفت.