قصدمندی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۶:
== بررسی اجمالی ==
مفهوم حیث التفاتی در فلسفه [[قرن نوزدهم]] توسط فرانتز برنتانو فیلسوف آلمانی و بنیانگذار [[روان شناسی]] عمل دوباره وارد حوزه فلسفه و اندیشه شد.در کتابی که با عنوان"روان شناسی از منظری تجربی"نگاشت برنتانو ادعا کرد که حیث التفاتی ویژگی همه اعمال آگاهی است که پدیداری روانی و ذهنی هستند و این گونه از پدیدارهای فیزیکی و طبیعی جدا می شوند.
 
برنتانو تعبیر "در وجود التفاتی" را رواج داد تا به ویژگی هستی شناختی محدود محتواهای پدیدار ذهنی اشارت کند.طبق برخی از تفسیر ها در باب [[حرف اضافه]] In یا <font style="background-color: rgb(254, 252, 224);">در</font> یا در وجود،باید این پیشوند را به صورت دری و اضافی معنا کرد یعنی این که یک شی التفاتی{...}وجود دارد در یا این که در-وجود دارد یعنی به صورت خارجی وجود ندارد بلکه یک حالت ذهنی و [[روان شناختی]] دارد.در حالیکه برخی دیگر از مفسران معتقدند که علامت{...}هیچ تعهد هستی شناختی را ایجاب نمی‌کند.
==تاریخچه مفهوم==
مفهوم اینتنشنالیتی یا حیث التفاتی در فلسفه اسوکلاستیک وارد شد مخصوصل زمانی که تفسیرهایی بر کتاب نفس ارسطو نوشته شد. آلن دو لیبر این تفاوت معنایی را چنین بازگو می کند:
"اینتنشن از واژه لاتین اینتنسیوintention: معانی روان شناختی» در قرون دوازدهم،ترجمه عربی این واژه همان معقول یا معنا،مفهوم،ایده،مدلول است.همچنین ترجمه لوگوس یونانی به معنای صورت(همچنان که در تعبیر صورت یک چیز)مشاهده می شود.نزد ابن سینا به معنای بازنمودی است که منشا حسانی ندارد مثلا احساس یک خطر و توسط یک حس درونی شکل داده شده است و با حواس خارجی چون بینایی متداعی می شود همچون دیدن یک گرگ توسط یک گوسفند.
<ref>[[Alain de Libera]], ''La querelle des universaux'', Seuil, 1996, p. 499,« Intentio », in ''Dictionnaire du Moyen Âge'', PUF, 2002, p. 722.</ref>...}}
 
== منابع ==