محمدباقر میرزا خسروی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۴:
محمد باقر میرزا در سال ۱۲۶۶ قمری در [[کرمانشاهان]] بدنیا آمد. وی فرزند شاهزاده محمد رحیم میرزا بود که پسر [[محمد علی میرزای دولتشاه]] فرزند [[فتحعلی شاه قاجار]] محسوب می‌شد. تحصیلات خویش را در زادگاهش، شهر [[کرمانشاه]] آغاز نمود و در ادبیات [[عربی]] و [[فارسی]] و [[صرف و نحو]] و معانی و بیان و [[عروض]] و [[حکمت]] سرآمد شد. وی از آغاز جوانی علی‌رغم مخالفت پدر، به شعر و شاعری رغبت داشت و گاهی ابیاتی می‌سرود، تا اینکه ''حسینقلی سلطانی کلهر'' او را به سرودن شعر تشویق کرد و تخلص ''خسروی'' را برای وی انتخاب نمود.
 
علاءالدوله، حاکم [[کرمانشاه]] که شیفته اخلاق و معلومات خسروی شده بود، او را به دارالحکومه کرمانشاه دعوت کرد و به ریاست ''دارالانشاء'' منصوبش نمود. همچنین در اوایل سال ۱۳۱۹ هجری قمری، هنگامیکه علاءالدوله به [[ایالت فارس]] منتقل شد، خسروی را نیز با خود برد. بدین ترتیب وی مدتی در [[استان فارس|فارس]] اقامت گزید. بعدها وی سفری هم به [[عراقکشور عربعراق]] نمود و چندی نیز در آنجا مأوی داشت و سپس به زادگاه خویش، شهر کرمانشاه بازگشت.
 
وی به استثنای همین اقامت‌های خویش در فارس و عراق عجم، و به جز اقامت اجباریش در سالهای پایانی عمر در [[تهران]] (رجوع به بخش ذیل)، تقریباً تمام عمر خویش را در کرمانشاه به سر برد.