متحدسازی آلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +نشانی+مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + ۶ رده
خط ۱۷:
=== کنفدراسیون آلمان ===
{{اصلی|کنفدراسیون آلمان}}
[[کنگره وین]] در ۱۸۱۵ با تأکید بر اصل مشروعیت، راه را برای بازگشت خاندان سلطنتی به شهریارنشین‌های آلمانی هموار کرد، ولی به جای ۳۵۰ شهریارنشین تنها ۳۸ شهریارنشین خودمختار در یک [[کنفدراسیون آلمان|کنفدراسیون آلمانی]]ی به رهبری اتریش گردهم آمدند. ازین پس [[دیت امپراتوری|دیت]] یا مجلس نمایندگان این کنفدراسیون در فرانکفورت محلی برای رقابت دو کشور اصلی آن، یعنی اتریش و پروس، برای افزایش نفوذ سیاسی و اقتصادی خود و همچنین سرکوب جنبش‌های انقلابی شد.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=نقیب‌زاده، احمد، تاریخ دیپلماسی و روابط بین‌الملل، نشر قومس، ۱۳۸۸: تهران|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref>
 
از ۱۸۱۸ جنبش‌های [[ملی‌گرایی]] در بین دانشجویانی که در [[جنگ‌های ناپلئونی]] علیه فرانسه شرکت کرده بودند بروز کرد ولی تا ۱۸۳۰ مجالی برای مخالفت با استبداد سلطنتی پیدا نکردند. سوء قصد به جان شهریار ناسو بهانه لازم را به دست [[مترنیخ]] صدراعظم اتریش داد تا طی [[کنفرانس کالسباد]] در ۱۸۱۹ و وین در ۱۸۲۰ مجوز لازم برای سرکوب جنبش و لغو قانون اساسی ایالات جنوبی را به دست آورد.
خط ۲۸:
* تقویت ارتش پروس و احیای قانون ۱۸۱۴ نظام وظیفه (سه سال خدمت زیر پرچم و چهار سال احتیاط)
* گماردن بیسمارک به صدراعظمی پروس در ۱۸۶۲
مجلس ایالتی پروس (لندتاگ) زیر فشار طبقه متوسط با افزایش مالیات‌ها به منظور تقویت ارتش مخالفت می‌کرد و [[بیسمارک]] تنها کسی بود که از عهده حل این معضل برمی‌آمد.<ref name=":0" />
 
بیسمارک وحدت سیاسی آلمان را با سه جنگ تحقق بخشید.
خط ۵۰:
بی‌طرفی ناپلئون سوم در جنگ اتریش و پروس به این جهت بود که گمان می‌کرد این جنگ طولانی خواهد شد و هر دو کشور را تضعیف می‌کند. بیسمارک که در جنگ با اتریش به سرعت دست این کشور را از سرزمین‌های آلمانی کوتاه کرده بود و نمی‌خواست موجب نگرانی [[کنسرت اروپا]] شود، پیشنهاد اتریش در مورد وساطت ناپلئون سوم را پذیرفت. عقد [[معاهده پراگ]] میان اتریش و پروس و پیروزی بیسمارک موجب موجی از نگرانی و مخالفت با ناپلئون سوم در فرانسه شد، ولی لوئی ناپلئون که در آن زمان بیمار بود علاقه‌ای به جنگ نداشت.
 
در ۱۸۶۸، شورشیانی در [[اسپانیا]] ملکه این کشور را از سلطنت خلع کردند و خواستار پادشاهی لئوپولد آلمانی شدند. ناپلئون سوم که از اتحاد پروس و اسپانیا می‌ترسید از پادشاه پروس ویلهلم اول درخواست کرد که از پادشاهی لئوپولد حمایت نکند. ویلهلم که در تعطیلات در [[امس]] بود پیامی به بیسمارک فرستاد که به [[تلگراف امس]] مشهور است. بیسمارک با تحریف پیام ویلهلم و بیان آن در جراید، کاری کرد که خودداری پادشاه پروس از پاسخ به ناپلئون سوم، به گونه‌ای که در مطبوعات اروپا بازتاب یافت برای فرانسه توهین‌آمیز تلقی شود. در نتیجه فرانسه در ژوئیه ۱۸۷۰ روابط خود را با پروس قطع کرد و به این کشور اعلان جنگ داد.<ref>{{یادکرد وب|نام خانوادگی=صفرپور|نام=سعید|کد زبان=fa-ir|نشانی=http://www.iirjournal.ir/index.php/fa/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AEتاریخ/744-%D8%A7%D8%B2از-%D8%B3%D9%82%D9%88%D8%B7سقوط-%D9%86%D8%A7%D9%BE%D9%84%D8%A6%D9%88%D9%86ناپلئون-%D8%AA%D8%A7تا-%D9%81%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7%D8%B4%DB%8Cفروپاشی-%D9%87%D8%A7%D8%A8%D8%B3%D8%A8%D9%88%D8%B1%DA%AFهابسبورگ.html|عنوان=از سقوط ناپلئون تا فروپاشی هابسبورگ|بازبینی=2017-03-16}}</ref>
 
شهریارنشین‌های شمالی آلمان به سرعت نیروهای خود را در کنار پروس بسیج کردند. از آنجا که جنگ از سوی فرانسه آغاز شده بود، بیسمارک به آسانی توانست شهریارنشین‌های جنوبی آلمان را هم با خود همراه سازد.
 
در صحنه بین‌الملل نیز بیسمارک توانست بی‌طرفی اتریش-مجارستان (که به حمایت پروس در برابر روسیه نیازمند بود)، ایتالیا (که از پشتیبانی ناپلئون سوم از کاتولیک‌ها در نبرد ۱۸۶۸ رم دلخور بود) و روسیه (که هنوز از آثار [[جنگ کریمه]] بهبود نیافته بود) تضمین کند. بریتانیا نیز به خاطر [[جنگ فرانسه و مکزیک|دخالت ناپلئون در مکزیک]] در سالها ۱۸۶۲ تا ۱۸۶۸، ادعای او در مورد [[بلژیک]] و پرستیژی که پس از جنگ کریمه به عنوان ناجی ملت‌های ضعیف بالکان به دست آورده بود با گوشمالی فرانسه مخالفتی نداشت.<ref name=":0" />
 
به این ترتیب در حالی‌که فرانسه در انزوای کامل سیاسی قرار داشت جنگ میان دو کشور در اوت ۱۸۷۰ رخ داد. نیروهای پروس از نظر تعداد، تجهیزات و فرماندهی به مراتب سرآمدتر از نیروهای فرانسوی بودند، به طوری که در کمتر از یک ماه آثار شکست در ارتش فرانسه پدیدار شد. در اول سپتامبر ۱۸۷۰، ناپلئون سوم که در منطقه [[سدان]] در شمال فرانسه محاصره شده بود بدون قیدوبند تسلیم و خواستار آتش‌بس شد. با رسیدن خبر اسارت امپراتور به پاریس، مردم این شهر شورش کرده و با برانداختن [[امپراتوری دوم فرانسه]]، [[جمهوری سوم فرانسه]] را تشکیل دادند.
 
[[Fileپرونده:Wernerprokla.jpg|thumbبندانگشتی|375px|leftچپ|نقاشی معروفی از اعلام موجودیت امپراتوری آلمان در تالار آینه‌های کاخ ورسای. بیسمارک در مرکز توجه طرح با لباس نظامی سفید ایستاده است.]]
 
ارتش پروس و متحدان پیشروی خود را تا پاریس ادامه دادند و [[کاخ ورسای]] را به مقر فرماندهی ارتش تبدیل کردند. در روز ۱۸ ژانویه ۱۸۷۱ شهریاران آلمانی که در [[تالار آیینه‌ها|تالار آینه]] در کاخ ورسای جمع شده بودند، تاج خود را تقدیم ویلهلم اول کردند و امپراتوری آلمان که به آلمانی دوشس رایش گفته می‌شود اعلام موجودیت کرد.
خط ۷۲:
{{پانویس}}
 
[[<link rel="mw:PageProp/Category" href=". /رده:آلمان_در_سده_۱۹_درگیری‌ها_در_۱۸۶۶_(میلادی)]]"/>
<link rel="mw:PageProp/Category" href=". /رده:درگیری‌ها_در_۱۸۷۱_(میلادی)" />
[[رده:امپراتوری_آلمان]]
 
[[رده:امپراتوری_مقدس_روم]]
[[رده:آلمان در دهه ۱۸۶۰ (میلادی)]]
[[رده:تاریخ_آلمان]]
[[رده:آلمان در دهه ۱۸۷۰ (میلادی)]]
[[رده:جنبش‌های_۱۸۴۸]]
[[رده:جنگ‌های_ناپلئونیآلمان در سده ۱۹ (میلادی)]]
[[رده:امپراتوری آلمان]]
<link rel="mw:PageProp/Category" href=". /رده:درگیری‌ها_در_۱۸۶۶_(میلادی)" />
[[رده:امپراتوری مقدس روم]]
<link rel="mw:PageProp/Category" href=". /رده:درگیری‌ها_در_۱۸۷۱_(میلادی)" />
[[رده:ملی‌گرایی_آلمانپان‌ژرمنیسم]]
[[رده:تاریخ آلمان]]
[[رده:جنبش‌های ۱۸۴۸]]
[[رده:جنگ‌های ناپلئونی]]
[[رده:درگیری‌ها در ۱۸۶۶ (میلادی)]]
[[رده:درگیری‌ها در ۱۸۷۱ (میلادی)]]
[[رده:سیاست در سده ۱۹ (میلادی)]]
[[رده:ملی‌گرایی آلمان]]