[[پرونده:Vatican embassy.JPG|بندانگشتی|220px|سفارت واتیکان در تهران]]
سفارت، یا کارتارخانه نمایندگی دائم یا موقت یک [[کشور]] در کشوری دیگر می‌باشد. گاهی محل اقامت [[سفیر]] یا کارتار یا نمایندگان دولت‌های بیگانهخارجی در داخل سفارت آن کشور قرار دارد. بر طبق [[:s:قانون_مربوط_به_قرارداد_وين_درباره_روابط_سياسی|«قرارداد وین دربارهٔ روابط سیاسی»]] (ماده [[:s:قانون_مربوط_به_قرارداد_وين_درباره_روابط_سياسی#.D9.85.D8.A7.D8.AF.D9.87_.D8.A8.DB.8C.D8.B3.D8.AA_.D9.88_.D8.AF.D9.88.D9.85_-_.D9.85.D8.B5.D9.88.D9.86.DB.8C.D8.AA_.D9.85.DA.A9.D8.A7.D9.86_.D9.85.D8.A7.D9.85.D9.88.D8.B1.DB.8C.D8.AA|بیست و دو]]، [[:s:قانون_مربوط_به_قرارداد_وين_درباره_روابط_سياسی#.D9.85.D8.A7.D8.AF.D9.87_.D8.A8.DB.8C.D8.B3.D8.AA_.D9.88_.DA.86.D9.87.D8.A7.D8.B1.D9.85_-_.D9.85.D8.B5.D9.88.D9.86.DB.8C.D8.AA_.D8.A7.D8.B3.D9.86.D8.A7.D8.AF|بیست و چهار]] و [[:s:قانون_مربوط_به_قرارداد_وين_درباره_روابط_سياسی#.D9.85.D8.A7.D8.AF.D9.87_.D8.B3.DB.8C_.D8.A7.D9.85_-_.D9.85.D8.B5.D9.88.D9.86.DB.8C.D8.AA_.D8.AE.D8.A7.D9.86.D9.87_.D9.88_.D8.A7.D8.AF.D8.A7.D8.B1.D9.87|سی‌ام]]) سفارت خانه‌ها، بایگانی، اسناد این مکان‌ها و همچنین محل اقامت مأموران از [[مصونیت دیپلماتیک|مصونیت سیاسی]] برخوردارند. این بدان معناست که کشور میزبان کلیه تدابیر لازم جهت محافظت از اماکن دیپلماتیک در برابر تجاوز و خرابکاری را اتخاذ نماید و حافظ امنیت آنان باشد.
برخلاف باور رایج سفارت هر کشور قلمرو مستقل آن کشور نبوده و بخشی از خاک آن محسوب نمی‌شود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = https://web.archive.org/web/20140911024638/https://answers.yahoo.com/question/index?qid=20080312000535AAxXRDQ |عنوان = Are the embassies of foreign countries will be their sovereign territory?| ناشر = Yahoo |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۲۶ ژانویه ۲۰۱۵}}</ref> به نظر می‌رسد این باور اشتباه ریشه در مصونیت‌های دیپلماتیک سختگیرانه‌ای دارد که در قرارداد وین به آن‌ها اشاره شده است. از آن جمله می‌توان به این مورد اشاره کرد: «مأمورین کشور میزبان جز با کسب اجازه از مسئول سفارت حق ورود به این اماکن را نخواهند داشت.»
