او در [[جوین]] شهرستانی در [[خراسان رضوی]] در نزدیکی [[سبزوار]] به دنیا آمد. پدر و پدر بزرگ او از جمله صاحب دیوانانی بودند که در قرنهای پنجم، ششم و هفتم هجری قمری همواره متصدی مشاغل بزرگ و دولتی در زمان سلطلانسلطان [[جلال الدین منکبرنی]] و [[اوگتای خان]] بودند. عطاملک از جوانی وارد کارهای دیوانی شد و به خدمت [[امیر ارغون]] حکمران [[خراسان]] درآمد و دوبار به همراه وی به پایتخت [[مغولستان]] [[قراقروم]] سفر کرد. در این سفرها با احوال [[مغولان]] آشنایی پیدا کرد و در همین مسافرت‌ها شروع به نوشتن کتابی با موضوع فتوحات مغولان کرد که به [[تاریخ جهانگشا]] شهرت دارد. در سال [[۶۵۴ (قمری)|۶۵۴هـ ق]] که [[هلاکوخان]] [[مغول]] به [[خراسان]] آمد عطاملک به وی پیوست و در جنگهای وی با [[اسماعیلیان]] [[الموت]] و [[خلیفه عباسی]] در [[بغداد]] همراه او بود؛ و با جلب رضایت هلاکو توانست قسمتی از کتابخانه الموت را از نابودی نجات دهد. او همچنین در [[سقوط بغداد (۱۲۵۸)]] توسط هلاکو او را همراهی می‌کرد ودر سال بعد به عنوان فرماندار [[بغداد]]، جنوب [[بین‌النهرین]] و [[خوزستان]] منصوب شد.
