شمیم بهار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
خنثیسازی ویرایش 19531916 توسط Fatranslator (بحث) اصلاح پیوندهای به اشتباه جایگزینشده |
||
خط ۴۳:
شمیم بهار در همین مجله در دههٔ چهل [[ولادیمیر ناباکوف]] را به جامعهٔ ادبی ایران معرفی کرد. مدتی گذشت تا در [[دانشگاه تهران]] به تدریس بپردازد. در دههٔ پنجاه کلاسهایش در [[دانشگاه تهران]] راه افتاد و بسیاری از منتقدین تأثیرگذار آیندهٔ سینمای ایران سر کلاسهای وی نشستهاند. از جمله [[خسرو دهقان]]، [[بهزاد رحیمیان]]، [[داود مسلمی]]، [[بهروز افخمی]]، [[بهرام دهقانی]]، [[بهمن طاهری]] و [[سیامک شایقی]].
او در کل شاید فقط ده-دوازده نقد بلند نوشته باشد اما همین تعداد نقد تأثیر بسیاری در جهتگیری گروهی از منتقدین در تاریخ نقد فیلم ایران داشت. در کلِ نقدهای او، تنها دو نقد مثبت است: یکی نقد [[
دوستان و هم نسلاناش از جمله [[بهرام بیضایی]] و [[آیدین آغداشلو]] همیشه گفتهاند که از او بسیار آموختهاند.
خط ۷۰:
{{نقل قول|ما را اما نیاز به کمی صمیمت بوده، و فیلم دروغین است: هیچ صحنهٔ فیلم باورکردنی نیست... محیطی که فیلم بنا میکند، محیطی است دروغین، تقلبی و پر از بیهودهگویی.<ref name="andishehonar"/>}}
در مقابل کعبهٔ آمال شمیم بهار «استاد [[هاوارد هاکس]]» است. سینما یعنی [[هاوارد هاکس]]. نقد او بر [[
{{نقل قول|«
در نتیجهٔ عشق شمیم بهار به [[هاوارد هاکس]] و [[ریوبراوو]] - و [[رابین وود]] - مریدانش هم عاشق هاکس و ریوبراوو بودند و در نظرسنجی سال ۱۳۶۷ در شمارهٔ ۶۸ [[ماهنامه فیلم]]، ریوبراوو را بر صدر فیلمهای محبوب عمر منتقدان ایرانی نشاندند.<ref name="golku"/>
|