دیابت بی‌مزه: تفاوت میان نسخه‌ها

== درمان ==

[[دسموپرسین]] که آنالوگ شیمیایی وازوپرسین (ADH) می‌باشد برای درمان استفاده می‌شود. این دارو به صورت [[افشانه]] بینی مصرف می‌شود. درمان شامل کنترل تعادل [[آب]] و [[الکترولیت]] و پیشگیری از کم‌آبی و نیز شناسایی و رفع علت دیابت بیمزه است. [[کاربامازپین]] اگر منشا بیماری عصبی باشد ممکن است مفید باشد .

اگر مشکل از کلیه باشد (دیابت بی‌مزه نفروژنیک) دسموپرسین بی فایده است و از [[دیورتیک]]ها مانند [[هیدروکلروتیازید]] باید سود جست. مصرف بی‌رویه داروی مینرین سبب افت سدیم خون و تشنج می‌شود؛ بنابراین باید دارو بر اساس دوز تنظیم شده توسط پزشک معالج استفاده شود. رای نظارت بر کنترل بیماری به صورت دوره‌ای و کنترل معیارهای رشدی) قد – وزن (و معاینه عمومی باید به پزشک معالج خود مراجعه کرد و آزمایش‌ها وزن مخصوص ادرار و الکترولیتهای خون را انجام داد. در مواردی که دیابت بی‌مزه از نوع مرکزی است برای حصول اطمینان از نبود بدخیمی در هیپوفیز و هیپوتالاموس باید علاوه بر معاینه بالینی MRI , مغز سالی یک نوبت تا چهار سال انجام شود.