نرون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
با فرض حسن نیت ویرایش N.NERO (بحث) خنثی‌سازی شد: منبع؟. (توینکل)
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:سال چهار امپراتور
خط ۴۵:
در جنگ ارمنستان از [[اشکانیان]] شکست خورد در نتیجه حاضر شد تاج [[پادشاهی ارمنستان]] را در شهر [[رم]] بر سر تیرداد برادر بلاش اشکانی بگذارد و سپس مخارج و هزینه‌های این جنگ را که حدود ۹ ماه طول کشید بپردازد و قرارداد صلح ۵۰ ساله هم با ایران امضا کند.
 
نرون دو لژیون اول آدوتریکس و اول ایتالیا را تأسیس کرد.<ref name="ReferenceA">لژیونیکا: بخش چهارم: لژیون اول آدوتریکس؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref> این لژیون احتمالاً از بقایای طرح تأسیس یک نیروی ضربتی آبی خاکی به نام لژیون اول کلاسیکا میسنن سیس تشکیل شده‌است. نرون که در دوره خود با مشکلات زیادی روبرو بوده‌است، تلاش کرد با تأسیس یک لژیون دریایی با توانایی نبرد در نقاط ساحلی بتواند، از این نیرو به عنوان یک نیروی واکنش سریع بهره‌برداری کند.<ref name="ReferenceA" /> این لژیون به فرماندهی گالبا سردار رومی و امپراتور آینده تأسیس شد. اما شکست مخالفان و عدم نیاز ضروری به وجود لژیون دریایی پایه، نرون را به این فکر انداخت، تا این لژیون را که هزینهٔ فراوانی برای آن شده بود، را به نقطه‌ای دور ارسال کرده و از آن بهره‌برداری کند. از منظر سیاسی برای نرون که در حال غارت اشراف روم به دلایل گوناگون بود، چندان مطلوب نبود، یک نیروی جنگ آور و خطرناک را در نزدیکی خود داشته باشد.<ref name="ReferenceA" /> از سوی دیگر برخی معتقدند، که این لژیون هر چند در دوره نرون تأسیس شد، اما استخدام و تربیت نیروهای آن در دوره گالبا صورت گرفته‌است؛ که به علت مخالفت‌های نیروهای این لژیون با گالبا در آینده این احتمال ضعیف است.
براساس گزارش دیوکاسیوس، لژیون اول ایتالیا در ۲۰ سپتامبر سال ۶۶ میلادی پرچم و عقاب خود را از امپراتور نرون (۶۸ – ۵۴ میلادی) تحویل گرفت. وظیفه این لژیون در بیشتر دوران حیات خود، حفاظت از مرز امپراتوری در مرزهای دانوب بود، که این لژیون، این وظیفه را تا قرن پنجم میلادی به خوبی انجام داد.<ref name="ReferenceB">لژیونیکا: بخش اول: لژیون اول ایتالیا؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref>
نماد این لژیون یک گراز بود. کاسیوس دربارهٔ افراد این لژیون می‌نویسند که تمام افراد این لژیون از ایتالیایی‌های رشید با قدی بلندتر از ۱۸۰ سانتی‌متر (شش فوت) تشکیل شده بود. این لژیون در زمان تشکیل برای ارسال نیرو به ارمنستان برای نبرد با اشکانیان تأسیس گردید.
این لژیون مبارز که به شرق فرستاده می‌شد، وظیفه داشت سردار رومی [[دومیتیوس کوربولون]] را در حمله جدیدش در [[ارمنستان]] یاری کند. ایرانیان در این عصر شاهنشاهی [[بلاش اول]] (۷۷ – ۵۱ میلادی) اشکانی را تجربه می‌کردند. در این عصر [[اشکانیان|ایران]] و [[روم]] برسر مسئله تخت پادشاهی ارمنستان از سال ۵۸ میلادی درگیر نبرد بودند.<ref name="ReferenceB" />
[[پرونده:RemorsodeNero.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|نقاشی از ندامت و پشیمانی نرون پس از قتل مادرش، اثر [[جان ویلیام واترهاوس]] ۱۸۷۸]]
[[گایوس کالپورنیوس پیزو]] که در سال [[۴۱ (میلادی)|۴۱ میلادی]] کنسول رم بود در تاریخ [[۱۹ آوریل]] [[۶۵ (میلادی)|۶۵ میلادی]] دست به انتحار زد. او اتحادیه‌ای را تشکیل داد که هدف آن براندازی امپراتوری نرون بود. این اتحادیه به احترام او به نام اتحادیه پیزون شهرت یافت. نرون سنکا را متهم به همکاری با این سازمان کرد و خواستار خودکشی وی شد. [[مارکوس آنایوس لوکانوس]] معروف به [[لوکانوس]] یا [[لوکان]] که بزرگترین شاعر روم در آن عصر بود و از وابستگان نزدیک سنکا محسوب می‌شد نیز به عضویت در اتحادیه پیزون متهم گردید و به دستور نرون و از طریق بریدن ورید خودکشی کرد.
خط ۸۵:
[[رده:دگرباشان جنسی اهل ایتالیا]]
[[رده:زادگان ۳۷ (میلادی)]]
[[رده:سال چهار امپراتور]]
[[رده:کلودیوس]]
[[رده:مردهای خودکشی‌کرده]]