انرژی خورشیدی بر پایه فضا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fnhlm (بحث | مشارکت‌ها)
جز Fnhlm صفحهٔ توان فضایی را به فضا توان منتقل کرد
Fnhlm (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵:
[[تحقیق]] بر روی این [[پروژه]] از اوایل دههٔ ۱۹۷۰ آغاز شد، در زمینه‌های متعددی بر روی این طرح تحقیق می‌شود. از جمله خورشید و ویژگی‌های آن، [[نور]] خورشید، انرژی خورشیدی و زمینه‌هایی که در طراحی و اجرای این طرح طراحان و مجریان این طرح را یاری می‌کند.
 
طرح توانفضا فضاییتوان در مقایسه با طرح‌های دیگر جمع‌آوری [[انرژی خورشیدی]] متفاوت است و مزایای قابل توجهی نسبت به آن طرح‌ها دارد. در این طرح [[صفحه خورشیدی|پانل‌ها]] در [[ماهواره]]‌های بزرگ نصب می‌گردند و با اجتناب از این ضرر و زیان و خرابی (و زیان کسینوس، برای جمع‌آوری در صفحه تخت ثابت) به علت [[حرکت وضعی زمین|چرخش زمین]]، آن‌ها در خارج از [[جو (هواشناسی)|جو]]، در [[مدار (سیاره)|مدار]] قرار می‌گیرند. پس از نصب ماهواره‌ها آن‌ها نور خورشید را جمع‌آوری و به ریز موج تبدیل می‌کنند، سپس انرژی را به ایستگاه‌های دریافت، بر روی زمین ارسال می‌کنند؛ و در این ایستگاه‌ها به محض دریافت، یک [[جریان الکتریکی]] در خطوط شبکه ایجاد می‌شود. دربارهٔ انتقال انرژی از ماهواره‌ها به زمین چند روش ارائه شده است از جمله امواج [[ریزموج|مایکروویو]] و….
 
از مزایای این روش نسبت به روش‌های دیگری مانند [[فتوولتاییک]]، می‌توان به این مواردی اشاره کرد، مثلاً بخشی از انرژی خورشیدی در راه از طریق اتمسفر، اثرات انعکاس و جذب از دست می‌رود. در این روش [[تکنولوژی|تجهیزات]] باعث می‌شود تا تغییرات جو زمین تأثیری بر انرژی دریافت شده نداشته باشد حتی هنگام [[شب]] که نور خورشید به زمین نمی‌تابد، در فصل [[زمستان]]، در [[هوا]]ی [[برف]]ی و [[باران]]ی که نور خورشید به زمین کم‌تر می‌تابد، می‌توان انرژی خورشیدی را بر روی ماهواره‌ها به میزان چشم گیری دریافت کرد.
خط ۸۸:
 
== مزایا ==
مفهوم توانفضا فضاییتوان جذاب است چرا که فضا، دارای چندین مزیت مهم نسبت به سطح زمین جهت جمع‌آوری توان خورشیدی است.
* در فضا هیچ هوایی وجود ندارد، به طوری که سطح جمع‌آوری می‌تواند نور خورشید بسیار شدیدتری را دریافت کند، بدون مانع توسط اثر فیلتر کردن گازهای اتمسفر، پوشش [[ابر]]، شب وجود ندارد، گرد و غبار، ابرها و دیگر حوادث آب و هوا نیز وجود ندارد. در نتیجه، نسبت شدت در مدار حدود ۱۴۴ درصد به حداکثر شدت قابل دسترسی در سطح زمین است. {{citation needed|date=March 2013}}
* یک ماهواره می‌تواند بیش از ۹۹٪ از زمان، روشن بماند، و در [[سایه]] زمین حداکثر فقط ۷۲ دقیقه هر شب در بهار و پاییز اعتدالی در نیمه شب محلی باقی می‌ماند.<ref>{{Cite book|date=August 1981| title = Solar Power Satellites| page=66| place = Washington, D.C.| publisher = Congress of the U.S. , Office of Technology Assessment| id = [[LCCN]] 81600129}}</ref> ماهواره‌های در حال چرخش در مدار، می‌توانند به طور مداوم در درجات بالایی از تابش خورشید قرار گیرند، به طور کلی در ۲۴ ساعت شبانه روز، در حالی که به طور متوسط پانل‌های خورشیدی سطح زمین در حال حاضر روزانه به طور متوسط ۲۹٪ توان خورشیدی را جمع‌آوری می‌کنند.<ref name="ReferenceB">Collection at Earth's [[poles of astronomical bodies#Magnetic poles|poles]] can take place for 24 hours per day, but there are very small loads demanded at the poles.</ref>
خط ۱۰۱:
 
== طراحی ==
طراحی توانفضا فضاییتوان به دو بخش جمع‌آوری انرژی و انتقال انرژی به زمین تقسیم می‌شود. برای طراحی این سیستم می‌توان از طراحی ماهواره‌ها و [[ایستگاه فضایی|ایستگاه‌های فضایی]] الهام گرفت.
 
=== جمع‌آوری انرژی ===