رایانه شیمیایی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +املا+مرتب (۱۴.۹ core): + ۵ رده |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴:
در سال 1989 چگونگی پردازش تصاویر با واکنش‌های شیمیاییِ حساس به نور نشان داده شد. این امر یک صعود ناگهانی را در زمینه‌ی کامپیوترهای شیمیایی موجب شد. اندرو آداماتزکی در یکی از دانشگاه‌های انگلستان (The University of the West of England) به گِیت‌های منطقی ساده با استفاده از فرایندهای واکنشی-انتشاری دست یافته است. همچنین او به صورت نظری نشان داد که می‌توان با مدل‌سازی “2+ medium” محاسبات را انجام داد. او از یک مقاله درباره‌ی محسابات توسط توپ‌های بیلیارد الهام گرفت. بر اساس این مقاله، دو توپ نمایانگر دو بیت مختلف هستند. به طور مثال برای گِیت AND اگر هر دو توپ به یک نقطه برخورد کنند، خروجی یک، و در غیر این صورت خروجی صفر است. برخورد تنها زمانی رخ می‌دهد که هر دو توپ به یک نقطه پرتاب شوند. مشابه این روش در علوم الکترونیک نیز استفاده می‌شود. آداماتزکی این اصل را به مواد شمیایی BZ منتقل کرد و توپ‌های بیلیارد را با امواج جایگزین نمود: اگر دو موج در محلول برخورد کنند موج سومی تولید می‌کنند که به عنوان "یک" دیده می‌شوند. او این نظریه را به صورت عملی آزمایش کرده و در حال تلاش برای تولید یک ماشین حساب شیمیایی جیبی‌ست که از هزاران نسخه‌ی شیمیایی گِیت‌های منطقی ساخته شده است. یک از مشکلات نسخه‌ی کنونی این تکنولوژی سرعت امواج است؛ آن‌ها به سرعت تنها چند میلی‌متر در دقیقه نشر پیدا می‌کنند. به گفته‌ی آداماتزکی این مشکل با نزدیک کردن گِیت‌ها حل می‌شود. در این صورت سیگنال‌ها به سرعت انتقال می‌یابند. یک راه حل دیگر می‌تواند واکنش‌های شیمیایی جدیدی باشد که در آن‌ها سرعت نشر امواج بیش‌تر باشد.
در سال 2014 یک سیستم محاسبات شیمیایی توسط یک گروه بین‌المللی به رهبری آزمایشگاه‌های فدرال سوییس برای علوم و تکنولوژی مواد (Swiss Federal Laboratories for Materials Science and Technology (Empa)) تولید شد. این کامپیوتر شیمیایی برای یافتن کارآمدترین مسیر میان دو نقطه، از محاسبات کشش سطحی برگرفته از اثر مارانگونی با استفاده از یک ژل اسیدی بهره می‌گیرد؛ این سیستم توانست از یک سیستم مسیریاب ماهواره‌ای جلو بزند.<ref>http://www.engineering.com/DesignerEdge/DesignerEdgeArticles/ArticleID/8806/Chemical-GPS-Outpreforms-Satellite-Navigation-System.aspx</ref>
در سال 2015 فارغ‌التحصیلان دانشگاه استنفورد کامپیوتری با استفاده از میدان‌های مغناطیسی و قطرات آبِ پُرشده از نانوذرات مغناطیسی ساختند. این کامپیوتر بعضی از اصول پایه‌ای یک کامپیوتر شیمیایی را نمایش می‌دهد.
در سال 2015 دانشجویان دانشگاه واشینگتون زبان برنامه‌نویسی برای واکنش‌های شیمیایی تولید کردند. لازم به ذکر است این زبان ابتدائاً برای آنالیز DNA طراحی شده بود. در این کامپیوتر از شبکه‌های واکنش‌های شیمیایی به عنوان زبان برنامه‌نویسی استفاده شده است. پس معماری DNA در اصل می‌تواند هر رفتار ریاضی را توصیف کند. اجزای کنترلی در این کامپیوتر می‌توانند از DNA طبیعی باشند که باعث کاهش چشم‌گیر خطا در مقابل استفاده از DNAهای شیمیایی مصنوعی می‌شود.
==منابع==
{{پانویس}}
[[رده:رایانه کوانتومی]]
| |||