لاستیک طبیعی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
گسترش |
|||
خط ۱:
'''لاستیک طبیعی '''که '''لاستیک هند '''و یا '''كائوچو''' نیز نامیده می شود در ابتدای تولید از [[پلیمر|پلیمرهایی]] از [[ترکیب آلی]] [[ایزوپرن]] با ناخالصیهای جزئی از سایر ترکیبات آلی به همراه آب تشکل شده است. [[مالزی]] و [[اندونزی]] دو کشور پیشرو در تولید لاستیک هستند. اشکال مختلف [[پلی ایزوپرن]] یا لاستیک مصنوعی که به عنوان لاستیک طبیعی استفاده می شوند به عنوان [[الاستومر|الاستومرها]] طبقه بندی میشوند.
امروزه'''لاستیک''' به ماده مهم اقتصادی و راهبردی تبدیل شده است. در [[ایالات متحده]]، مصرف سرانه لاستیک تقریباً ۱۶٫۸ و در [[هندوستان]] تنها ۰٫۲۲ است. صنایع حمل و نقل، شیمیایی، برق و الکترونیک و همچنین فضایی همگان از مصرفکنندگان اصلی لاستیک هستند. صنعت لاستیک موارد زیر را شامل میشود. تولید مواد اولیه [[لاستیکهای سنتزی]]، انواع گوناگون لاستیک، واردات لاستیک طبیعی، تولید [[افزودنیهای لاستیک]] و نهایتاً ساخت فراوردههای لاستیکی.▼
▲امروزه
در ابتدای [[جنگ جهانی دوم]] وقتی تولید لاستیک طبیعی ([[کائوچو]]) به دلیل تهاجم [[ژاپن]] به مناطق تولید لاستیک متوقف شد. ایالات متحده اقدام به ساخت واحدهای تولید [[لاستیک سنتزی]] کرد که به سرعت هم توسعه یافت. به طوری که در حال حاضر ۸۸ درصد لاستیک مصرفی در ایالات متحده منشأ سنتزی دارد؛ بنابراین عموماً لاستیکها را به دو نوع لاستیک طبیعی و لاستیک سنتزی طبقهبندی میکردند. امروزه لاستیکها را به روشهای مختلف دستهبندی میکنند.
|