افزایش سختی کرنشی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''تاریخچه'''

مس از اولین فلزاتی هست که برای استفاده معمول در ابزارها و ظروف مورد مصرف قرار میگرفت. این کار بدلیل آن بود که مس از معدود فلزات قابل دستیابی ای بود که فرم اکسیده نشده داشت و احتیاجی به ذوب کردن آن از سنگ معدن نبود. مس به سادگی با گرما دادن و سرد کردن میتواند خالص شود. در این مرحله ی آنیله شدن مس میتواند چکشکاری شده، کشیده یا به شکل دلخواهی فرم دهی شود. اما این کار در طول پروسه مس را سخت تر و هادی بودن آن را کمتر میکند. اگر مرحله ی آنیله کردن ورای یم سختی خاصی ادامه یابد، فلز در طول کارکرد خود دچار شکست میگردد و باید دوباره چندین بار آنیله شده تا پروسهی شکل گیری آن تکمیل

شود. آنیله کردن در نقطهای که قطعه کار در نزدیگی شکل نهایی خود میبباشد متوقف میشود. در این حالت محصول نهایی دارای سختی و صلبیت خاص خود میباشد. برای مواد فلزی طراحی شده در راستای پیچیده شدن مانند فنر، آلیاژهای مخصوصی با عملیات حرارتی خاصی مورد استفاده قرار میگیرد تا از کارسختی و خستگی فلزات دور باشد و ویژگیهای خاص را بدست آورد. وسایلی که از آلمینیوم و آلیاژهای آن ساخته شده باشند مانند هواپیماها، باید جوری طراحی شوند که خمش آنها به حداقل برسد و یا به طور یکنواخت پخش شود. کاری که در نتیجهی کار سختی روی میدهد. به این دلیل هواپیماهای جدید آلمینیومی دارای یک عمر کاری معین و تحمیلیای هستند که بعد از آن هواپیما باید کنارگذاشته شود.