شینتو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ابتدای قرن هفدهم میلادی، ترس از دخالت ملت‌های غربی منجر به سرکوب [[مسیحیت]] و دفع خارجی‌ها شد و آیین شینتویی که از جانب ادیان [[بودایی]] و [[کنفوسیوس]]ی به سرکوب و حتی جذب در آنها تهدید شده بود، به سنگر حفظ و استقلال فرهنگ قومی ژاپن تبدیل شد. در نیمهٔ اول قرن نوزدهم، قدرت رو به توسعهٔ غرب امپریالیست، تاریخ طولانی استقلال کشور ژاپن را خدشه‌دار ساخت. در این وضعیت کاملاً طبیعی می‌نمود که دین شینتویی، که ارتباط نزدیکی با خاندان سلطنتی داشت، به مبنایی معنوی برای حفظ و استقلال فرهنگ قومی و حفظ کشور از خطر سلطهٔ خارجی تبدیل شود. در نتیجه شینتو خصلتی بغایتبه غایت ناسیونالیستی و ملی‌گرایانه پیدا کرد. از همین بابت هم، در خلال [[جنگ جهانی دوم]] افکار و اندیشه‌های میهن پرستانه، جنبهٔ مذهبی پیدا کردند اما پس از این جنگ به بازاندیشی دربارهٔ ناسیونالیسم تنگ نظرانهٔ قبلی، بیش از پیش توجه شد.<ref>{{پک|اونو|۱۳۸۷|ف=شینتو راه کامی |ص=۱۰۵}}</ref>