اصطبل: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
ابرابزار
جز تمیزکاری، + ماژول گروه‌بندی ارجاع با استفاده از AWB
خط ۳:
'''اِصطَبل''' یا '''طَویله'''<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = https://www.vajehyab.com/?q=طویله&f=moein |عنوان = طویله| ناشر = [[فرهنگ فارسی معین]]|تاریخ = |تاریخ بازدید = ۱۶ مارس ۲۰۱۷}}</ref>محلی است که در آن چهارپایان اهلی، از جمله [[اسب]] نگهداری می‌شوند. یا علف می‌خورند. معمولاً اصطبل‌ها دارای قسمت‌های کوچکی هستند که در هر کدام یک اسب نگهداری می‌شود.
 
در طویله‌ها، طاقچه‌ای که در کنار دیوار درست می‌کنند و خوراک چهارپایان را در آن می‌ریزند '''آخور''' نامیده می‌شود.<ref name=ToolAutoGenRef1>لغتنامه دهخدا: آخور.</ref>
 
==واژه‌شناسی==
اصطبل وام‌واژه‌ای است در فارسی که از راه عربی رایج در سرزمین شام از واژه لاتین Stabulum گرفته شده است.<ref>http://www.etymonline.com/index.php?term=stable</ref> ریشه این واژه لاتین نیز به اصل [[زبان هندواروپایی|هندواروپایی]] *-ste-dhlo بازمی‌گردد که به معنی ایستادنگاه است.<ref>همان منبع.</ref> و بخش نخست آن یعنی ste هم‌ریشه با «ایستادن» فارسی است.
 
واژه‌هایی که در قدیم در فارسی برای اصطبل به‌کار می‌رفته عبارتند از ستورگاه، ستورخانه، جای‌باش ستور، آخور، آخورگاه، پاگاه، پایگاه، آکنده، شنکله، شولیده و باره‌بند.<ref>لغتنامه دهخدا:name=ToolAutoGenRef1 آخور.</ref> به آخور شترها هم شترخانه می‌گفتند.<ref>لغتنامه دهخدا: اصطبل.</ref> ستور در فارسی به معنی هر یک از چارپایان است.