کاتوی بزرگ: تفاوت میان نسخه‌ها

کاتو در زراعت و جنگ و حقوق به وطن خویش خدمات بسیاری انجام داد. در سال ۱۸۴ ق.م. به مقام حکومت «[[احصاء]]» رسید. سپس از جانب [[روم]] مأمور شد که به [[آفریقا]] رود و در اختلافی که بین [[مازی نیسا]] و [[کارتاژ]] پدیدآمده بود حکم نماید. کاتو چون در آن سفر عظمت و قدرت کارتاژ را مشاهده کرد و آن قدرت را منافی مصالح وطن خویش دید به مخالفت با شهر مزبور کمر بست و آتش جنگ روم و کارتاژ را دامن زد. به گفته [[پلوتارک]]، کاتو هر سخنرانی، فارغ از محتوای باقی سخنرانی با جمله «''[[کارتاژ باید نابود شود|و البته من عقیده دارم کارتاژ باید نابود شود]]''» {{به لاتین|Ceterum autem censeo Carthaginem esse delendam}} به پایان می‌برد. حریف کاتو، [[پابلیوس ناسیکا]] نیز هر سخنرانی‌اش را با «''و البته من عقیده دارم به کارتاژ باید رحم کرد''» تمام می‌کرد.<ref>[[پلوتارک]]، ''زندگانی کاتوی بزرگ'', 27.</ref>