میر حیدر آملی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
|نام_شخص= میر حیدر آملی
|تصویر= Mirhayder1.jpg
|تصویر=Tomb Mausoleum Mir sayyed Heydar Amuli (Seyyed 3 tan)fakhrul islam and rukn al din Amuli.JPG▼
|نام_تصویر
|عرض_تصویر= 210px
خط ۵۲:
== جوانی و گذر عمر ==
حیدر آملی بخش بزرگ جوانی درخشان خود را در آمل در ایالت [[طبرستان]] گذراند. در اثر پیچ و خم زمانه و یورش مغولان نشانهای از آثار قدیمی باقی ماندهاست. با توجه به وضعیت خانوادگی و مشاغلی که حیدر آملی در جوانی در دربار امیر به عهده داشته، زندگی او با یکی از پرآوازهترین خاندانهای فرمانروایی مازندران یعنی خاندان باوندیان (موسوم به کینخواریه) پیوند دارد. {{مدرک}} حیدر آملی با تجدید خاطره امیر که در خدمت او بوده، با افتخار نسب او را به ساسانیان میرساند. {{مدرک}} در همان سالی که امیر به قتل رسید و خاندان باوندیان از میان رفت (۷۵۰ ه)، حیدر آملی تصمیم میگیرد تا به زندگی موفق و این جهانی خود پایان داده و به سوی خدا برود. (پایان دوره ایرانی).
هانری کربن زندگی سید حیدر را در سه قسم کلی بیان میدارد: الف: دوره ایرانی: تا ۳۰ سالگی (سال ۷۵۰)، دوره اول عراقی (از سال ۷۵۲ تا ۷۶۸) دوره دوم عراقی، (از سال ۷۶۸ تا ۷۸۷)
میتوانیم تاریخ تولد سید حیدر را در آمل با اختلاف یک سال معلوم نماییم:۷۲۰ (شاید ۷۱۹ اما به احتمال زیاد ۷۲۰).
خط ۶۰:
در این فاصله سید حیدر آموزشهای اصلی را دیده و نخستین تجربه خود از زندگی را کسب کرده بود. او در جامع الاسرار میگوید که از همان آغاز جوانی و حتی کودکی با علاقع فراوان به مطالعه عرفان شیعی دوازده امامی پرداخت. {{مدرک}}
زائر ما با ترک همه چیز، جز خرقهای ژنده از مال دنیا نگه نمیدارد و برای زیارت اماکن مقدسه تشیع و سپس بیت المقدس و مکه قدم در راه میگذارد. بدین ترتیب دوره عراقی یا بهتر بگوییم نخستین مرحله این دوره آغاز میشود. سید حیدر به مکه و مدینه میرود، اما به علت وضع مزاجی به عراق بازمیگردد. {{مدرک}}
تذکره نویسان میگویند که در نخستین مرحله این دوره، سید حیدر از تعلیمات دو شیخ بزرگوار، مولانا [[نصیر الدین کاشانی]] حلی و شیخ فخرالمحققین محمد بن حسن بن مطهر حلی استفاده کرد.
فخرالمحققین فرزند [[علامه حلی]] بود که در نزد [[نصیرالدین طوسی]] و کاتبی قزوینی تعلیم دید و خود یکی از اساتید کلام شیعی این دوره بود. {{مدرک}}
سید حیدر از حسن بن حمزه هاشمی روایت میکند در سال ۷۶۱ از فخرالمحققین اجازه روایت دریافت کرد و به درخواست او رساله رافعه الخلاف را نوشت و برای مدتی به مکاتبه علمی با او پرداخت.
یادآور میشویم که آخرین تاریخ تحریر رساله العلوم العالیه یعنی سال (۷۸۷ ه) مربوط میشود به زمانی که سید حیدر شصت و پنج سال بود. از این پس دیگر اطلاعی از او نداریم و نمیدانیم در چه زمان و شرایطی این دنیا را ترک گفتهاست. [[حسن حسنزاده آملی|علامه حسنزاده آملی]] در اینباره میفرمایند: «فعلاً در جنب مسجد امام حسن عسکری (ع) در آمل قبری به نام میرحیدر آملی؛ ولیکن مسلم است که غیر از سید حیدر است. زیرا ایشان خودش مینویسد:» من از آمل بیرون رفتم «وی در [[حله]] وفات کردهاست.»{{مدرک}}
پس از سال ۷۸۷ اثری از حیدر آملی در این جهان فانی نمییابیم. این دوره از زمان حمله تیمور لنگ به [[مازندران]] دور نیست و دلیلی نداریم که سید حیدر به زادگاه خود بازگشته باشد. یا گفته میشود او را بعد مرگش به زادگاه خود آوردهاند.
▲
گفتنی است که سید حیدر آملی، دو معاصر همنام دارد:
* سید حیدر بن علی که بایستی مؤلف کشکول در سال ۷۳۵ هجری بوده باشد.
|