حجةالوداع: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴:
محمد پس از تهیهٔ وسائل سفر، پنج روز (به قول مقریزی) یا شش روز (به قول [[ابن حزم]]) مانده به پایان [[ذیقعده]] همراه یارانش از [[مدینه]] بیرون رفت. به قول [[دهخدا]] «پس [[نماز ظهر]]، در ذی‌الحلیفه گزارد و هنگام نماز ظهر [[احرام]] بست.» بنا بر برخی منابع دیگر تا ظهر فردای آن روز صبر کرد تا یاران و هدی از عقب برسند و با دو لباس جامه احرام ساخت: یک ازار و یک ردا. طبق روایاتی دیگر، او نماز ظهر پنجشنبه، شش روز از ذیقعده مانده را خواند و حرکت کرد و [[نماز عصر]] را در ذوالحلیفه خواند تا [[صحابه|یاران]] و [[همسران محمد|زنانش]] رسیدند. سپس «در مسجد ذوالحلیفه طرف راست هدی را به دست خویش اشعار کرد.» و به سمت [[قبله]] دو لنگهٔٔ کفش آویخت و به راه افتاد.<ref name="Dehkhoda"/>
 
محمد در حجةالبلاغ احکام و جزئیات حج را به مسلمانان آموزش داد و یکی از مشهورترین، و یکی از مستندترین خطبه‌هایش (از لحاظ تاریخی) را که به خطبة‌البلاغخطبةالبلاغ مشهور است، خواند. او در این خطبه مسلمانان را «برادر» یکدیگر معرفی کرد.<ref>{{یادکرد|نویسنده=Daniel W. Brown|فصل=The Peace of al-Hudaybiyya and the Farewell Pilgrimage|کتاب=A new introduction to Islam|ناشر =Wiley-Blackwell|صفحه=p 82|سال=2004|شابک=ISBN 0-631-21604-9, 9780631216049|زبان=en}}</ref> در این خطبه، محمد به پیروانش سفارش کرد که از برخی از آداب قبل از اسلام (مانند اضافه کردن ماه‌های اضافی برای هماهنگ کردن تقویم شمسی و قمری) دوری بورزند. محمد بنا شدن امت جدید اسلامی را اعلان و تمامی نزاع‌های خونی، و درگیری‌هایی که بر اساس سامانه‌های قبیله‌ای بنا شده بودند را منسوخ کرده، و درخواست کرد که پیمان‌های قدیمی برگردانده شود. محمد به بیان آسیب پذیری زنان در جامعه اش پرداخته و از پیروان مردش خواست که «با زنان خوب رفتار کنید چون آن‌ها همانند بردگان ضعیفی در خانه‌های شما هستند. شما آن‌ها را در سایه اطمینان خدا گرفتید، و رابطه جنسی خود را با آن‌ها در سایه کلام خدا قانونی کردید، پس به خودتان بیایید و حرف‌های من را بشنوید...» او هم‌چنین به آن‌ها گفت که حق دارند زنان خود را تادیب کنند ولی این کار را باید با مهربانی انجام دهند. محمد به موضوع ارث اشاره کرده و ادعاهای غلط درباره اصالت یا ارتباط موکلی با شخص مرحوم را ممنوع کرد، و هم‌چنین آن‌ها را از واگذاری ثروت خود به یک شخص از طریق وصیت نامه نهی کرد. بخش‌هایی از سخنانی از محمد در حجةالوداع چنین است:
 
{{گفتاورد بزرگ}}ای مردم، سخنم را بشنوید و در آن بیندیشید بدانید که هر مسلمانی برادر مسلمان است؛ و به راستی که مسلمانان برادراند، پس چیزی از اموال برادر حلال نمی‌شود مگر آن‌چه به طیب نفس به دیگری داده باشد. پس ستم به خویشتن نکنید.<ref>سیرت رسول‌الله. ج۲، ص ۱۰۶۳</ref>{{پایان گفتاورد بزرگ}}
خط ۱۴:
 
در پی این گفتار پیامبر، در همان‌روز آیه ۳ سوره مائده*<ref>{{متن قرآن|...الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ|ترجمه=... امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت‌خود را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را برای شما [به عنوان] آیینی برگزیدم و هر کس دچار گرسنگی شود بی‌آنکه به گناه متمایل باشد [اگر از آنچه منع شده است بخورد] بی‌تردید خدا آمرزنده مهربان است.|سوره=۵|آیه=۳}}</ref> نازل شد که شیعیان آن را در ارتباط با همین موضوع (جانشینی علی) می‌دانند.<ref name=iranica/>
اهل تسنن خطبة‌البلاغخطبةالبلاغ را مصداق آیه می‌دانند.{{مدرک}}
 
پس از بازگشت از حج، محمد رحلت فرمود.<ref name="IDR"/>
خط ۲۸:
{{اسلام-خرد}}
 
[[رده:آسیا در ۶۳۲ (میلادی)]]
[[رده:اسلام]]