سفر اکتشافی آمونسن به قطب جنوب: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:At the South Pole, December 1911.jpg|بندانگشتی|380px|[[روئال آمونسن]]، [[هلمر هانسن]]، [[:en:Sverre Hassel|سوره هسل]] و [[:en:Oscar Wisting|اسکار ویستینگ]] (از چپ به راست) در پولهیم، چادر برپا شده در قطب جنوب به تاریخ ۱۶ دسامبر ۱۹۱۱. پرچم بالایی [[:en:Flag of Norway|پرچم نروژ]] است، و پرچم پایین مشخص شده است که پرچم یادبود کشتی "''[[فرام]]''" است. عکس از [[:en:Olav Bjaaland|اولاف بیالند]].]]

آمونسن ۳ تن از معاونانِ نیروی دریایی را به عنوانِ افسرانِ هیئت اعزامی برگزید، {{پم|توروالد نیلسن|Thorvald Nilsen}} که هدایتگر بود و مقام دوم در فرماندهی را داشت، یالمار فریدریک یِرتْسن و {{پم|کریستین پرسترود|Kristian Prestrud}}.{{sfn|Huntford (''The Last Place on Earth'')|1985|pp=۲۰۵–۰۷}}. یِرتْسن؛ با اینکه تجربه و مقدماتِ قبلیِ کافی در زمینهٔ پزشکی را طی نکرده بود با این همه به عنوان دکتر سفر شناخته می‌شد و البته در قالبِ یک برنامهٔ فوری و در عین حال کوتاه و فشرده به یک دورهٔ آموزشِ جراحی و دندانپزشکی فرستاده شد.{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | p=72}} {{پم|[[اسکار ویستینگ|Oscar Wisting}}]] نیز که توپچیِ نیروی دریایی بود، توصیه‌های پرسترود را مبنی بر اینکه می‌تواند وظایف بیشتر و متنوع‌تری را بر عهده بگیرد پذیرفت. ویستینگ اگر چه تا آن زمان تجربهٔ قبلیِ نسبتاً کمی در رابطه با سگ‌های سورتمه داشت اما آنطور که آمونسن بعدها نوشت؛ ویستینگ در طول این سفر به یک دامپزشکِ آماتور و مفید تبدیل گردید.{{sfn|Huntford (''The Last Place on Earth'')|1985|pp=247–51}}{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | p=102}}