ابوحنیفه دینوری: تفاوت میان نسخه‌ها

|main_interests=<small>[[گیاه‌شناسی]]، [[تاریخ‌نگار]]، [[geographerجغرافی‌دان]]، [[متالورژی]]، [[ستاره‌شناس]] و [[ریاضی‌دان]] </small>

'''ابوحنیفه دینوری'''، احمدبن داودبن ونند معروف به‌ابوحنیفه دینوری، زادگاه وی [[دینور]] در [[کرمانشاه]] و به‌تاریخ تقریبی ([[۸۲۸ (میلادی)|۸۲۸]] - [[۸۸۹ (میلادی)|۸۸۹ میلادی]]) برابر با ([[۲۲۲ (هجری قمری)|۲۲۲]] - [[۲۸۲ (هجری قمری)|۲۸۲ هجری قمری]]) [[همه‌چیزدان]]، [[اخترشناسی در سده‌های میانه اسلامی|اخترشناس]]، [[کشاورزی|متخصص کشاورزی]]، [[گیاه‌شناسی]]، متخصص ذوب فلزات، [[جغرافی‌دان]]، [[ریاضیات در جهان اسلام|ریاضی‌دان]]، و [[تاریخ‌نگار]]در دوران [[سامانیان]] است. تحصیلات خود را در [[اصفهان]]، [[کوفه]] و [[بصره]] به‌پایان رساند و از محضر [[اسحاق سکیت]] و پسرش [[یعقوب سکیت]] بهره‌ها گرفت.

دینوری، [[گیاه‌شناس]]، [[مورخ]]، [[جغرافی دان]]، [[ستاره‌شناس]] و [[ریاضی‌دان]]، نحوی و [[لغت‌شناس]] بوده و به‌علوم [[هند]] آشنائی داشته است. '''یکی از آثار معروف او «کتاب‌النبات» است''' که به‌شناخت گیاهان اختصاص داشته و به‌تأیید کارشناسان این رشته، دینوری اطلاعات مندرج در این کتاب را براساس تحقیق و تتبع خود استخراج نموده است و دیگران از او نقل قول کرده‌اند. [[لکلرک]] دربارهدربارهٔ او گفته است:

ابوحنیفه، لک تبار ،تبار، بزرگ‌ترین گیاه‌شناس ِگیاه‌شناسِ مشرق‌زمین است و از اینکه [[ابن ابی اصیبعه]] از ترجمه حال او غفلت کرده تعجب می‌کند و می‌گوید [[ابن بیطار]] نام پنجاه گیاه را که گذشتگان از آن شناختی نداشتند از ابوحنیفه نقل می‌کند و در همه‌جا مشهود و هویداست که دینوری به‌نقل اکتفا نکرده و خود به‌نفسه، انواع گیاهان ِگیاهانِ نام‌برده در کتاب ِکتابِ خود را دیده و به‌تشریح آن‌ها پرداخته است. از کتاب‌های دیگر او کتاب‌الاکراد است که پیرامون اصل و نسب کردها نوشته است. کتاب‌های [[تاریخ]] او بین سال‌های