روادیان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
مصطفی بامرام (بحث | مشارکتها) واگردانی به پیش از خرابکاری های جهت دار |
||
خط ۳:
'''روادیان'''<ref>Sherefkhan Bedlisi "Sherefname" Translation: Ziya Avci</ref><ref>Vladimir Minorsky, Prehistory of Saladin
http://rbedrosian.com/Ref/Minorsky/vmpsal1.htm#124.</ref><ref>The Sharafnam̂a, or, The history of the Kurdish nation, 1597,
Translation: Mehrdad Izady</ref> (۹۵۵–۱۰۷۱<ref name="decline423">Misbah Islam, ''Decline of Muslim States and Societies'', Xlibris Corporation, 2008, {{ISBN|978-1-4363-1012|en}}-3, [http://books.google.com/books?id=cBVpaCu7XA8C&pg=PA423&dq=%22Rawadids,+Kurds,+Tabriz%22&hl=en&ei=qzRCTvKmNpCimQWvpcy3CQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCkQ6AEwAA#v=onepage&q=%22Rawadids,%20Kurds,%20Tabriz%22&f=false p. 423.]</ref>)، دودمانی [[مردمان کرد|کردتبار]]<ref name="Bosworth">C.E. Bosworth, ''The new Islamic dynasties'', 389 pages, Columbia University Press, 1996, ISBN 978-0-231-10714-3 (p.150)</ref><ref name="Fisher">W.B. Fisher et al. , ''The Cambridge History of Iran'', 778 pp. , Cambridge University Press, 1968, ISBN 978-0-521-06936-6 (p.32)</ref><ref name=Kein>Hugh Kennedy, The Prophet and the Age of the Caliphates [https://books.google.de/books?id=Kak0CwAAQBAJ&pg=PA215&dq=%22The+Kurdish+dynasties+which+emerged+in+the+second+half%22&hl=de&sa=X&ved=0ahUKEwi67dqR8dHKAhVhpnIKHaJnDXYQ6AEIHzAA#v=onepage&q=%22The%20Kurdish%20dynasties%20which%20emerged%20in%20the%20second%20half%22&f=false The Kurdish dynasties which emerged in the second half of tenth century...Rawadids and Shadadids in Azarbayjan]</ref> بودند که از قرن دهم تا اوایل قرن یازدهم میلادی بر [[آذربایجان]] به مرکزیت [[تبریز]] و مراغه حکومت میکرد.<ref name="decline423"/><ref>Jamie Stokes, ''Encyclopedia of the Peoples of Africa and the Middle East'', Volume 1, Infobase Publishing, 2009, ISBN 978-0-8160-7158-6, [http://books.google.com/books?id=stl97FdyRswC&pg=PA382&dq=%22the+latter+around+Tabriz+and+Maragheh. %22&hl=en&ei=ejNCToKKG47KrAf356nfBw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCkQ6AEwAA#v=onepage&q=%22the%20latter%20around%20Tabriz%20and%20Maragheh. %22&f=false p. 382.]</ref>
== آغاز ==
[[ابن خلکان|ابنخلّکان]] تاریخنگار [[مردمان کرد|کرد]]<ref>{{یادکرد دانشنامه|نویسنده= |مقاله = Dictionnaire biographique d'Ibn Khallikan, Volumes 1 et 2|نشانی=https://www.wdl.org/fr/item/7448/#contributors=Ibn+Khallik%C4%81n%2C+1211-1282|سال=۱۸۶۷|تاریخ بازبینی= ٢۷ بهمن ۱۳۹٥}}</ref> رَوّادیان را از آغاز کردتبار دانسته است.<ref name="فهیمی">{{یادکرد دانشنامه|نویسنده= مهین فهیمی |مقاله =رَوّادیان |نشانی=http://lib.eshia.ir/23019/1/5956|دانشنامه=[[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] زیر نظر [[کاظم موسوی بجنوردی]]|ناشر=مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی|شابک=|جلد= ١|سال=١٣٨٨|تاریخ بازبینی= ٢٨ آبان ۱۳۹٥}}</ref> ولی امروزه گفته میشود که رَوّادیان، در ابتدا خاندانی
{{نقل قول|... با وجود اینکه [[دیلمیان]] مهمترین نقش را در افزایش قدرت مردمان [[مردمان ایرانی|ایرانی]] کوهستانی شمالی ایفا کردند اما نقش دیگر اقوام ایرانی از جمله [[مردم کرد|کردها]] نیز به همان اندازه مهم بود، از جمله آنها میتوان روادیان را برشمرد (بعدها نام «رواد» در منابع مرسوم شد) که در اصل از قبیله عرب ازد بودند، اما به تدریج در زبان و فرهنگ مردم آنزمان آذربایجان (به خصوص مناطق اطراف تبریز) که [[مردمان کرد|کردتبار]] بودند، آسیمیله شده و [[مردمان کرد|کرد]] شدند …»}}
[[هیو کندی]] نیز در مورد روادیان و دیگر سلسلههای [[مردمان کرد|کرد]] آنزمان میگوید:<ref name=Kein/>
خط ۳۳:
او نامآورترین امیر روادی است. در دورهٔ حکومت ابومنصور وهسودان، نخستین گروههای [[ترکان غز]]، مقارن سلطنت سلطان [[مسعود غزنوی]]، به آذربایجان حمله بردند. آنان به شهرها و آبادیها میتاختند و مردم را غارت میکردند و میکشتند. امیران و حاکمان مناطق مختلف در همه جا با ترکان مقابله میکردند، اما وهسودان مقدم آنان را گرامی داشت تا از نیروی جنگی ایشان بهره جوید. اندکی بعد، ترکان به [[مراغه]] یورش بردند و مسجد آنجا را به آتش کشیدند و اهالی شهر را قتلعام کردند. وهسودان به یاری [[ابوالهیجا هذبانی|ابوالهیجابن ربیبالدوله]]، رهبر کردان هذبانی و حاکم ارومیه، به ترکان حمله بردند و بسیاری از آنان را کشتند.<ref name="فهیمی"/>
در
در ۴۴۶، [[طغرل سلجوقی]] به آذربایجان لشکر کشید. وهسودان که یارای مقابله با وی را نداشت، به اطاعت طغرل درآمد و به نامش خطبه خواند. وهسودان همچنین پسرش را به رسم نوا، به دربار سلطان سلجوقی فرستاد و به این ترتیب روادیان خراجگزار سلجوقیان شدند. وهسودان تا سال ۴۵۰ حکومت کرد و پس از او، پسرش مملان به حکومت رسید. تلاش او نیز برای جلوگیری از سلطه سلجوقیان به جایی نرسید. وهسودان دو پسر دیگر به نامهای ابوالهیجا منوچهر و ابوالقاسم عبداللّه داشت. به گفتهٔ کسروی، شاید منوچهر همان پسری باشد که وهسودان به رسم نوا، نزد طغرل فرستاد، ولی اینکه او چه زمانی در خراسان بوده است، معلوم نیست. از ابوالقاسم عبداللّه نیز جز در قصیدهای که [[قطران تبریزی|قطران]] سروده است، نامی نیست.<ref name="فهیمی"/>
|