اسپانیا در دوران انتقال به دموکراسی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
گسترش مقاله |
گسترش مقاله |
||
خط ۲۸:
سوآرز از طریق این اقدامات دولت، شرایطی را که گروه های مخالف برای اولین بار در سال 1974 خواستار آن شده بودند را اجرا کرد. گروههای مخالف در نوامبر سال 1976 با هم دیدار کردند تا اساسنامه سازمان های دموکراتیک را تدوین کنند. سوارز در تماس های سیاسی با فلیپه گونزالس، دبیر کل حزب کارگران سوسیالیست اسپانیا (PSOE) در اوت سال 1976، تماس با مخالفان سیاسی را آغاز کرد. نگرش مثبت رهبر سوسیالیست به حمایت بیشتر از سوآرز باعث شد که او بتواند پروژه های سیاسی اش را ادامه دهد ولی به روشنی همگان متوجه شدند که مشکل بزرگی برای عادیسازی سیاسی کشور وجود دارد و آن قانونی شدن حزب کمونیست اسپانیا (Partido Comunista de España، PCE) است که در آن زمان فعال تر و از هر گروه سیاسی دیگری سازمان یافته تربود. . با این حال، در ماه سپتامبر در دیدار سوارز و مهم ترین رهبران نظامی ، افسران ارتش به شدت با قانونی کردن حزب کمونیست مخالفت کردند.
به هر حال، حزب کمونیست به نوبه خود نظراتش را علنی تر اعلام کرد و به گفته کمونیست ها قانون برای رفرم سیاسی غیر دمکراتیک بود و علاوه بر این، انتخابات پارلماتی می بایست توسط یک دولت موقت اعلام می شد که بخشی از نیروهای سیاسی اپوزیسیون می بودند. اینگونه بود که اپوزیسیون هیچ رغبتی برای قانون اصلاحات سیاسی نشان نداد. سوارز مجبور بود به دخالت بیشتر نیروهای اپوزیسیون در برنامه اش را بپذیرد.
== منابع ==
| |||