حضور افتخاری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:حذف تصویر ویکی‌انبار حذف شدهٔ پرونده:Alfred Hitchcock cameo (1946) Notorious 1.png
اصلاح پیوند(های) داخلی
خط ۱۲:
به احتمال زیاد مشهورترین تک‌جلوه‌ها به [[آلفرد هیچکاک]]، کارگردان مشهور، مربوطند که چنین نقش‌آفرینی‌هایی را در بیش‌تر فیلم‌های آفریده است.
 
تک‌جلوه‌ها همین‌طور در داستان‌ها و دیگر آثار ادبی نیز دیده می‌شوند. تک‌جلوه‌های ادبی عموماً شخصیت مشخص و ثابتی از اثر دیگری را درگیر داستان می‌کنند و این شخصیت، با حضور کوتاهی که دارد، وضع مشترک و جهانشمولی را مستقر می‌کند، نکته‌ای را فاش می‌کند یا چیزی را برای پذیرفتن پیشنهاد می‌دهد. [[بالزاک]] اغلب این تکنیک را به خدمت می‌گرفت از جمله در اثر مشهورش [[کمدی انسانی (مجموعه آثار)|کمدی انسانی]]. گاهی یک کمیو شخصیتی تاریخی را به خدمت می‌گیرد؛ کسی که در نقش شخصیت‌های داستانی یک رمان تاریخی ظاهر می‌شود مانند هنگامی که [[بنجامین فرانکلین]] در رمان تاریخی جان جیکز، آبجویی با شخصیت داستان، فیلیپ کاربونیو، می‌نوشد.
 
تک‌جلوه می‌تواند هم‌چنین توسط خود نویسندهٔ اثر به وجود بیاید شود تا ردپایی از خصوصیات شخصی او در داستان پدیدار شود. [[ولادیمیر ناباکوف]] اغلب خودش در داستان‌اش ظاهر می‌شد. برای نمونه می‌توان به شخصیت ویوین دارک‌بلوم در رمان [[لولیتا]] اشاره کرد.