نوح (فیلم): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←نقد فیلم: ویکی سازی |
←نقد تحلیلی:: بخش دوم/زحمت زیادی داشته.. لطفا به جای خنثی سازی- ویکی سازی کنید |
||
خط ۶۳:
[[پرونده:Nooh3.jpg|وسط|بندانگشتی|432x432پیکسل|متو شالح]]
در قرآن اشارهای به متوشالح نشده است اما اگر تعبیر توراتی را بپذیریم و او را پیامبر الهی بدانیم؛ سرکشی او در برابر پروردگار به تصویر کشیده شده و عصمت وی زیر سوال رفته. از سوی دیگر در مورد اعجاز انبیا، اجازه الهی شرط اولیه میباشد که با توجه به قواعد داستانی فیلم در شفای ایلا، متوشالح به طور تمام، قدرت اعجاز را در دست دارد و میتواند در خلاف جهت خواسته الهی از آن استفاده کند. حالت دیگری که می‌توان از این بخشی داستان فیلم برداشت کرد این است که noah در برداشت درست از فرمان خدا دچار اشکال است و نمی‌تواند به درستی اساس فرمان خدا را درک کند.
[[پرونده:Nooh4.jpg|وسط|بندانگشتی|400x400پیکسل|متو شالح ... عقیمی این دختر را شفا میدهد]]تفاوت قابل توجه سینمایی Noah با آیات قرآن در آن است که حضرت نوح ع سالها مردم قومش را به راه راست که همانا پرستش خدای واحد است دعوت میکند1 تا جایی که عذاب الهی فرا میرسد. مرحوم طبرسی (ره) میگوید: "نهصد و پنجاه سال شب و روز مردم را به خدا دعوت میکرد ولی سخنان وی در آن مردم اثر نداشت". در مقابل آنچه سازندگان Noah به تصویر کشیدهاند راسل کرویِ خشمگینی است که تمام قد در برابر پناه آوردن مردم میایستد و فرشتگان سنگی نیز برای این ایستادگی دست به قتل تعداد کثیری از آنها میزنند. وقتی طوفان همه جا را فرا میگیرد و کشتی در تلاطم آبها این سو و آن سو می رود؛ صدای فغان مردمی شنیده میشود که قصد ورود به کشتی را داشتهاند و اکنون در برابر شلاقهای پیاپی امواج طوفان جان میدهند و همه ساکنین کشتی به جز نوح از این واقعه اندوهناک هستند. آنچه می بینیم تصویری از مردمیست که آرزوی همراهی با نوح را داشتهاند در صورتی که در واقعیت با تکبر و غرور در برابر ذات اقدس الهی، دست به استهزای نوح میزدند و مفر زنده ماندنشان از عذاب الهی را پناه بردن به نقاط بلند زمین میدانستند.
[[پرونده:Nooh4.jpg|وسط|بندانگشتی|400x400پیکسل|متو شالح ... عقیمی این دختر را شفا میدهد]]▼
'''فرشتگان هبوط کرده (Fallen angel)'''
''"پروردگار ما را در روز دوم خلق کرد؛ روزی که بهشت را آفرید. ما آدم و حوّا را تماشا میکردیم. لغزشها و عشق آنها را میدیدیم و سقوط آنها را. از این بابت برایشان تاسف خوردیم. آن زمان از جنس سنگ نبودیم؛ از نور بودیم. به ما مربوط نبود که دخالت کنیم ولی ما خودمون خواستیم به بشر کمک کنیم و بخاطر این سرپیچی، پروردگار مجازاتمون کرد و ما صاحب پوسته ای از جنس دنیای شما شدیم و سنگ و خاک نور و درخشش ما را محبوس کرد."''
[[پرونده:Nooh6.jpg|وسط|بندانگشتی|400x400پیکسل|فرشتگان زندانی در سنگ]]
دیالوگهای بالای فیلم مربوط به اولین فرشتهای است که به نوح و خانواده اش کمک کرد. چارچوب مفهومیای که تا آخر فیلم اکتهای فرشتگان را توجیه میکند که هیچ منشا دینی نه در اندیشه یهودی، نه مسیحی و نه اسلامی دارد. Fallen angel مفهومیست متعلق به ادبیات تخیلی باستان که تا به امروز ادامه پیدا کرده است.
هجمهای که در Noah به ملائکه صورت گرفته است و در مقابل ذات نورانی آن ها3 سرپیچی از اطاعت الهی به تصویر کشیده شده ؛ انحراف ایمانی را برای مخاطبان، در حوزه ایمان به ملائکه و در لایه بعدی، ایمان به کتاب رقم میزند که با حاق اندیشه دینی در تضاد است. شبههای که در اعماق روح و قلب مخاطب نفوذ میکند و در آیندهای نه چندان دور نکتهای را به ذهن او متبادر میسازد که شاید در ماموریت حضرت جبرئیل (علیه السلام) نیز خدشهای وجود دارد. در حالی که ملائکه الهی طبق فرموده امیرالمؤمنین (ع) « […] نه در آنان سستى هست و نه غفلت و نه در ایشان معصیتى مفهوم دارد […] و بر وحى خود امین ساختى و آفات را از ایشان دور کردى».
'''خدای تورات: «از آفریدن انسانها متاسف شدم»'''
جعلی که در سینمایی Noah صورت گرفته است مربوط به ایلا و فرزندان دو قلویی است که وظیفه نوح را تهدید میکنند. وظیفه ای که در در آیه ششم از سِفِر پیدایش آمده" خداوند فرمود: «من انسانی را که آفریده ام از روی زمین محو میکنم. حتی حیوانات و خزندگان و پرندگان را نیز از بین میبرم زیرا از آفریدن آنها متاسف شدم».
مخاطبی که امروز مینشیند و شاهد تلاش کاراکتری سینمایی (تاریخی و مستند!!!) برای پایان دادن به نسل بشر بر روی زمین است؛ همیشه منتظر قطع فرآیندی است که موجب ادامه نسل بشر شده. تعلیقی که ایلا با بازی اما واتسون (Emma Watson) مسئولیت آن را بر عهده دارد. فرآیندی که هم متوشالح و هم نوح نبی به ترتیب از روی عمد و از روی ناتوانی در برابر آن ایستادگی میکنند. البته سازندگان اثر برای ایجاد تعلیق هر چه بیشتر با زایمان دو قلوها دست به اقدامی کودکانه زدهاند که اکثراً نیشخند مخاطبان را به همراه داشته است.
تعلیق‌های مشابه آنچه بیان شد مخاطبانِ Noah را بر این میدارد که همچون ایلا، نوح، متوشالح، فرشتگان هبوط کرده، حام (که در تنهایی زندگی میکرد و همسری نداشت) و دیگر کاراکترهای داستان، با خدا سر جنگ داشته باشند و از تصمیمات خدایِ سینمایی Noah به سطوح آیند. مخاطبان با خدایی مواجه میشوند که نوح را امر به کشتن دو نوزاد دختری میکند که در آغوش مادرِ گریانشان آرمیدهاند. خدایی عصبانی که از خلق خویش پشیمان است و حالا میخواهد از آدمیان و فرشتگان انتقام بگیرد و تصویری که از پیامبرش ارائه میشود چهرهای غضبآلود و آغشته به خون است. چه تغییری در جهان‌بینیِ مخاطبی که با خدایی این گونه مواجه میشود روی میدهد؟ در مخاطبان چه نگاهی نسبت به دین خداپرستان ایجاد میشود؟
▲[[پرونده:
== جستارهای وابسته ==
| |||