دنبالهرو (فیلم): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +نشانی+مرتب+تمیز (۱۴.۹ core)+اصلاح ارجاع لاتین: + رده:فیلمهای درباره فاشیستها |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳:
براساس مستند ''نماهایی از روشنایی''، ''دنبالهرو'' به عنوان یک شاهکار بصری بسیار تحسین شده است. فیلمبرداری توسط [[ویتوریو استورارو]] انجام شد که از رنگهای پررنگ، کمدهای بزرک خاص دهه ۳۰ و طیفی از زوایا و حرکات نامعمول دوربین استفاده کرده است. رابین باس، منتقد فیلم، معتقد است که نحوه فیلمبرداری در واقع نشانگر ناتوانی کلرچی در مواجهه با واقعیت معمول است: که واقعیت امروز نامعمول است. همچنین سبک سینمایی برتولوچی آمیزهای از زیباییشناسی [[اکسپرسیونیسم]] و فاشیسم بوده است. این سبک با [[سینمای آلمان|سینمای کلاسیک آلمان]] در دهههای ۲۰ و ۳۰ مقایسه میشود.<ref>[http://italian.vassar.edu/bertolucci/conformist.html Klein, Jessi]. Vassar College Department of Italian, 1996.</ref>
در سال ۲۰۱۳ مجله اینتریور که موضوع رابطه میان سینما و معماری را پی میگیرد، شمارهای منتشر کرد که چگونه فضا در صحنهای که در مجلس بوده استفاده شده است. مجله خصوصاً استفاده از معماری در فیلم را ستود و تأکید کرد که
== ساخت ==
خط ۳۹:
== پخش ==
فیلم اولین بار در بیستمین دوره [[جشنواره بینالمللی فیلم برلین|جشنواره فیلم برلین]] در اول ژوئیه ۱۹۷۰ به نمایش درآمد.<ref>[http://www.worldcat.org/search?qt=wikipedia&q=isbn:3446131647 Dietrich Kuhlbrodt: ''Bernardo Bertolucci''], pages 238–239 – Hanser Verlag, München 1982, ISBN 3-446-13164-7</ref> فیلم همچنین در ایتالیا و آمریکا به صورت
== پیوند به بیرون ==
|