آبونمان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
با فرض حسن نیت ویرایش 37.254.104.23 (بحث) خنثی‌سازی شد: بی منبع. (تل)
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱:
'''مدل کسب‌وکار حق اشتراکی''' یک [[مدل‌های کسب‌وکار|مدل کسب‌وکار]] است که در آن مشتری باید پولی را به عنوان حق اشتراک پرداخت کند تا به محصول یا خدمات مورد نیاز دست پیدا کند. این سیستم ابتدا توسط [[مجله]] و [[روزنامه]]ها مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما اکنون در بسیاری از کسب‌وکارها و وب‌گاه‌ها از این شیوه استفاده می‌شود.
 
در فروش انحصاری محصولات، استفاده از شیوه فروش حق اشتراکی دوره‌ای (ماهانه، سالانه یا فصلی) برای استفاده یا دست‌رسی به [[فراورده]]ها و [[خدمات]]، مرسوم است و در مورد برنامه‌های ناسودبر همچون اپرا یا [[ارکستر]] سمفونی فروش بلیت‌های فصلی برای اجراهای یک فصل انجام می‌شود.
 
[[دست‌مزد]] اعضا در برخی سازمان‌ها همچون سازمان‌های [[سندیکا]]یی نیز با عنوان حق اشتراک اشاره می‌شود.
 
از برخی از صنایع و شرکت‌هایی که از این مدل استفاده می‌کنند می‌توان به شرکت‌های پستی، [[باشگاه کتاب]] و باشگاه فروش [[موسیقی]]، [[تلویزیون کابلی]]، [[تلویزیون ماهواره‌ای]]، ارائه دهندگان [[تلویزیون پولی]]، رادیو ماهواره‌ای، [[شرکت تلفن]]، اپراتورهای تلفن همراه، [[رساننده خدمات اینترنتی]]، انتشارات نرم‌افزار، شرکت‌های [[خدمات مالی]]، باشگاه‌های سلامتی و شرکت‌های دارویی اشاره نمود که همچون روزنامه‌ها و مجلات و زورنال‌های آکادمیک از مدل حق اشتراک استفاده می‌کنند. <ref>{{یادکرد-ویکی
|پیوند = http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Subscription_business_model&oldid=526465090
|عنوان = Subscription business model
خط ۱۵:
{{پانویس}}
 
[[رده:اوراق بهادار]]
[[رده:بازارهای مالی]]
[[رده:تهیه]]
[[رده:مدل‌های کسب و کار]]