رزونانس مغناطیسی هسته‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
KasparBot (بحث | مشارکت‌ها)
قرار دادن {{داده‌های کتابخانه‌ای}} با اطلاعات ویکی‌داده
Hirbod (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱:
 
در حالت عادی اختلاف انرژی بین ترازهای اسپین هسته صفر است، اما زمانی که اتم‌ها در حضور میدان مغناطیسی قرار میگیرد بر اساس خصوصیت Zeeman [[حالت تبهگن]] سیستم کاهش پیدا می کند.با نا پدید شدن میدان اتم تشدید کرده و تابش‌های را از خود نشان می دهد که به آن تشدید مغناطیس هسته می گویند.
 
طيف بيني رزونانس مغناطيسي هسته (NMR) بر اساس اندازه­گيري تابش الكترومغناطيسي در ناحيه­ي فركانس راديوئي تقريبا ً4 تا 600 مگا هرتز بنا شده است. برخلاف جذب فرابنفش ،مرئي و زير قرمز، هسته­ي اتمها به جاي الكترون­هاي بيروني در فرآيند جذب درگيرند. به علاوه براي آنكه هسته حالت­هاي انرژي مورد نياز جهت جذب را پيدا كند، لازم است نمونه در يك ميدان مغناطيسي شديد قرار گيرد. هدف عمده از به كار بردن طيف سنجي NMR٬تعيين و تشخيص ساختار مولكولها مي­باشد. اطلاعات مورد نياز براي اين كار از طريق اندازه­گيري، تجزيه و تحليل و تفسير طيف NMR با قدرت تفكيك بالا حاصل مي­گردد. همان­طور كه مي­دانيم در طيف سنجي رزونانس مغناطيسي هسته، در غياب ميدان مغناطيسي خارجي تمام هسته­هاي مغناطيسي داراي انرژي برابر هستند، هنگامي كه ميدان خارجي اعمال مي­شود، جهت­گيري هاي همسو و ناهمسو به انرژي­هاي متفاوتي مربوط خواهند شد. تفاوت انرژي ΔE، داراي ابعاد hυ است. هسته­ي برخي از اتم­ها داراي اسپين هسته­اي (I) هستند. در عدم حضور ميدان مغناطيسي، تمام حالات اسپين يک هسته، سطح انرژي يکساني دارند اما، در حضور ميدان مغناطيسي، حالات اسپسني يکسان نخواهد بود. از جمله هسته­هاي مهم که داراي اسپين مي­باشند، به هيدروژن (2/1I=) و کربن <sup>13</sup>C (2/1I=) مي­توان اشاره کرد.
 
پديده­ي رزونانس مغناطيسي هسته­اي هنگامي رخ مي­دهد كه هسته­هاي هم جهت ميدان اعمال شده انرژي جذب كرده و جهت اسپين خود را نسبت به آن ميدان تغيير دهند، يعني هنگامي كه فركانس ميدان الكتريكي نوساني تابش ورودي كه در محدوده­ي امواج راديوئي است، كاملاً با فركانس ميدان الكتريكي توليد شده از هسته برابري كند، دو ميدان جفت(ادغام)شده و انرژي تابش ورودي به هسته منتقل مي­گردد و موجب تغيير اسپين مي­شود. اين عمل به رزونانس موسوم است و در اين هنگام گفته مي­شود كه آن هسته با موج الكترومغناطيس ورودي در رزونانس است. جذب انرژي يك فرآيند كوانتايي بوده و انرژي جذب شده برابر اختلاف انرژي بين دو حالت موجود است:
 
hυ = (<sub>حالت 2/1+</sub> E - <sub>حالت 2/1-</sub> E)= <sub>جذب شده</sub> E
 
در عمل،اين اختلاف انرژي تابع قدرت ميدان مغناطيسي اعمال شده (B<sub>0</sub>) است (شکل 12-20). فركانس تابش با فركانس راديوئي كه به وسيله­ي يك هسته­ي خاص جذب مي­شود، به شدت تحت تاثير محيط شيميايي آن، يعني الكترون­ها و هسته­هاي مجاور قرار دارد. در نتيجه حتي مولكول­هاي ساده منبعي از اطلاعات طيفي را فراهم ­کنند كه مي­تواند جهت تعيين ساختار شيميايي آنها به كار برده شود. پروتون­هاي مولكول توسط الکترون­ها احاطه شده و محيط الكتروني هر يك از پروتون­ها به طور جزئي با ديگر پروتون­ها فرق مي­كند. به عبارت ديگر، پروتون­ها توسط الكترون­هايي كه آنها را احاطه كرده­اند پوشيده يا محافظت مي­شوند. هر قدر دانسيته­ي الكتروني اطراف يك هسته بيشتر باشد، ميدان مغناطيسي توليد شده توسط الكترون­ها، كه در جهت عكس ميدان اعمال شده است، بيشتر خواهد بود. در اين حالت، ميدان حاصله براي آن هسته كاهش مي­يابد.
 
== دستگاه طیف‌سنج NMR ==