[[پرونده:Arrow anti-ballistic missile launch.jpg|بندانگشتی|200px|تصویری از [[موشک ضدبالستیک ختس]] در حال پرتاب.]]
'''ارتش اسرائیل''' (اختصارا '''IDF'''؛ {{lang-he-n|צְבָא הַהֲגָנָה לְיִשְׂרָאֵל}} {{Audio|He-Israeli Defense Forces.ogg|''Tsva ha-Hagana le-Yisra'el''|help=no}}, ''به معنی'' '''نیروهای دفاعی اسرائیل''') متشکل از سه نیروی [[نیروی زمینی اسرائیل|زمینی]]، [[نیروی هوایی اسرائیل|هوایی]] و [[نیروی دریایی اسرائیل|دریایی]] می‌باشد. نیروهای دفاعی اسرائیل شاخه‌ای جداگانه از [[نیروهای امنیتی اسرائیل]] است و هیچ صلاحیت درمورد غیرنظامیان در اسرائیل ندارد. ریاست ارتش در دست [[ریاست ستاد مشترک ارتش (اسرائیل)|ستاد مشترک ارتش]] می‌باشد که تابعی از [[وزارت دفاع اسرائیل]] و [[سپهبد]] ([[راو آلوف]]) [[گادی آیزنکوت]] می‌باشد که از ۲۰۱۵ تاکنون در این سمت است. نیروهای دفاعی اسرائیل در ۲۶ مه ۱۹۴۸ بنابر دستور وزیر دفاع پیشین [[دیوید بن گوریون]] رسما به عنوان یک ارتش [[خدمت وظیفه عمومی]] تشکیل داده شد. این ارتش از گروه شبه‌نظامی [[هگانا]] تشکیل شده بود که شامل گروه‌های ستیزه‌جوی [[سازمان نظامی ملی در سرزمین اسرائیل|ایرگون]] و [[لحی]] بود. ارتش اسرائیل به عنوان نیروهای مسلح اصلی اسرائیل در عملیات‌های عمده نظامی کشور همانند
'''ارتش اسرائیل''' (اختصارا '''IDF'''؛ {{lang-he-n|צְבָא הַהֲגָנָה לְיִשְׂרָאֵל}} {{Audio|He-Israeli Defense Forces.ogg|''Tsva ha-Hagana le-Yisra'el''|help=no}}, ''به معنی'' '''نیروهای دفاعی اسرائیل''') متشکل از سه نیروی [[نیروی زمینی اسرائیل|زمینی]]، [[نیروی هوایی اسرائیل|هوایی]] و [[نیروی دریایی اسرائیل|دریایی]] است که وظیفهٔ آن «حفظ کیان و استقلال اسرائیل و عقیم‌کردن تلاش‌های دشمنان آن در مختل‌کردن روال عادی زندگی در داخل اسرائیل» اعلام شده، اما حملات به خاک کشورهای همسایه و تجاوز به حریم هوایی کشورهای همسایه در این نیروی نظامی امری رایج است به طوری که نیروهای حافظ سلح سازمان ملل متحد در لبنان از این موضوع از طریق سازمان ملل متحد شکایت کرده است <ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://www.jpost.com/Diplomacy-and-Politics/UN-protests-Israels-violation-of-Lebanon-airspace-312397|عنوان=UN protests Israel's violation of Lebanon airspace}}</ref>و قطعنامه های شماره ۱۱۱ (محکومیت حمله به سوریه)، ۱۱۹ (حمله به مصر)، ۱۱۷ (تایید دوباره قطع نامه شماره ۱۱۱ در محکومیت حمله به سوریه)، ۲۴۲(محکومیت حمله به اردن)، ۲۴۸ (محکومیت رژه نظامی در قدس) از سوی شورای امنیت سازمان ملل علیه اقدامات این ارتش صادر شده است <ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://www.foreignpolicyjournal.com/2010/01/27/rogue-state-israeli-violations-of-u-n-security-council-resolutions/|عنوان=Rogue State: Israeli Violations of U.N. Security Council Resolutions}}</ref>. با وجود پیروزی‌های این ارتش در نبرد با دولت‌های عربی در نبردهای اولیه، پس از سال ۲۰۰۰ این ارتش در نبردهای خود به تحقق اهداف خود دست پیدا نکرده است، به طور نمونه در جنگ سال ۲۰۰۶ در مقابل نیروهای حزب‌الله در هدف اعلام شده نابودی یا خلع سلاح این نیرو شکست خورد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://www.counterpunch.org/2006/10/13/how-hezbollah-defeated-israel-2|عنوان=how hezbollah defeated israel}}</ref> و در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ در نبرد برای سرکوب غزه به باور نشریه فارین پالیسی شکست خورده است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://foreignpolicy.com/2014/08/06/on-israels-defeat-in-gaza|عنوان=On Israel’s Defeat in Gaza}}</ref>
[[جنگ ۱۹۴۸ فلسطین]]، [[بحران سوئز]]، [[جنگ رود اردن]]، [[جنگ شش‌روزه]]، [[جنگ فرسایش‌زا]]، [[نبرد کرامه]]، [[جنگ یوم کیپور]]، [[عملیات انتبه]]، [[جنگ ۱۹۸۲ لبنان]]، [[درگیری جنوب لبنان (۱۹۸۲–۲۰۰۰)|درگیری جنوب لبنان]]، [[انتفاضه اول]]، [[انتفاضه اقصی]]، [[عملیات دیوار دفاعی]]، [[جنگ اسرائیل و لبنان (۲۰۰۶)|جنگ اسرائیل و لبنان]]، [[جنگ غزه (۲۰۰۸–۲۰۰۹)|جنگ غزه]]، [[عملیات ستون دفاعی]]، [[نبرد ۲۰۱۴ اسرائیل و غزه]] نقش مهمی ایفا کرده است. ارتش اسرائیل در تاریخ کوتاه خود در تعداد زیادی از جنگ‌ها و درگیری‌های مرزی دخیل بوده، که آنرا به یکی از آموزش‌دیده‌ترین نیروهای مسلح در جهان تبدیل کرده‌است.<ref>{{cite journal |url=http://www.mfa.gov.il/MFA/Facts+About+Israel/State/THE+STATE-+Israel+Defense+Forces+-IDF-.htm |publisher=Israel Ministry of Foreign Affairs |title=The State: Israel Defense Forces (IDF) |accessdate=9 August 2007 |date=13 March 2009}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.globalsecurity.org/military/world/israel/idf.htm |publisher=GlobalSecurity.org |title=Israel Defense Forces |accessdate=16 September 2007}}</ref> ارتش اسرائیل در ابتدا در سه جبهه با [[لبنان]] و [[سوریه]] در شمال، [[اردن]] و [[عراق]] در شرق و [[مصر]] در جنوب درگیر بود. اگرچه در سال ۱۹۷۹ پس از امضای [[پیمان صلح مصر و اسرائیل]]، ارتش فعالیت‌های خود را در جنوب لبنان و [[سرزمین‌های فلسطینی|فلسطین]] متمرکز کرده است.
به دلیل فعالیت‌های پیشتاز صورت گرفته در اسرائیل و سرقت فناوری از ایالات متحده آمریکا<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://www.newsweek.com/2014/05/16/israel-wont-stop-spying-us-249757.html|عنوان=Israel Won’t Stop Spying on the U.S.}}</ref> ارتش آن نیز از فناوری‌های مدرن بهره می‌برد.یکی دیگر از ابزارهای کسب قدرت نظامی در این ارتش استفاده و تقویت گروه های تروریستی است، به طور نمونه فرمانده اطلاعات این ارتش صراحتا عدم تمایل نظام حاکم بر اسرايیل و ارتش اسرائیل از شکست و نابودی داعش را اعلام کرده است<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://news.antiwar.com/2016/06/21/israeli-intel-chief-we-dont-want-isis-defeated-in-syria/|عنوان= Israeli Intel Chief: We Don’t Want ISIS Defeated in Syria}}</ref>..
