اهلیت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
'''اهلیت''' به توانائی [[قانون|قانونی]] شخص برای دارا شدن یا اجرای [[حق]] گفته می‌شود. توانائی دارا شدن حق '''اهلیت تمتع''' و توانائی اجرای حق '''اهلیت استیفاء''' نامیده می‌شود.
 
اصولا هر شخص می‌تواند صاحب حق باشد و با توجه به از میان رفتن [[بردگی]]، نداشتن اهلیت تمتع جنبه استثنائی دارد و محدود به موارد مشخص شده در قانون است. اما برخی از اشخاص با وجود آنکه می‌توانند طرف حق وارد شوند اما از اعمال آن حق محروم شده‌اند. نداشتن اهلیت استیفا «حَجر» و کسی که فاقد این اهلیت است «محجور» نامیده می‌شود.<ref>*[[حسین صفایی|صفایی، سید حسین|]]. ''دوره مقدماتی حقوق مدنی''، نشر(جلد میزان،اول. ۱۳۸۲،اشخاص و اموال)''، چاپ دوم، جنشر اول،میزان، ۱۳۸۲. صص ۷۸–۷۹۷۸–۷۹، ISBN 964-5997-91-7</ref>
 
== منبع ==