فرسکو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی ویرایش 19534933 توسط Fatranslator (بحث) اصلاح پیوندهای به اشتباه جایگزین‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +تمیز (۱۴.۹ core): + رده:پوشش‌های دیوار
خط ۱:
[[پرونده:Fresco chehel sotoun 1.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|{{ وسط‌چین}}یک دیوارنگارهٔ فرسکو در عمارت [[چهل‌ستون]] [[اصفهان]]{{پایان وسط‌چین}}]]
'''فرِسْکو''' {{ایتالیایی|Fresco}} واژه‌ای است که برای اشاره به چندین شیوهٔ [[نقاشی]]-مرتبط با هم- بر روی [[گچ]]، [[دیوار]] و یا [[سقف]] به‌کار می‌رود. واژهٔ فرسکو ریشه در لغت ایتالیایی آفرسکو<ref>Affresco</ref>-به معنی تَر و تازگی- دارد. شیوهٔ نقاشی فرسکو اغلب در [[دورهٔ رنسانس]] و دوران هنری پیش از آن استفاده می‌شده‌است.
 
== انواع ==
=== بون فرسکو<ref>که اغلب واژه‌های فرسک یا فرسکو -به تنهایی- به‌منظور اشاره به این تکنیک استفاده می‌شوند.</ref> ===
[[پرونده:Sistine jonah.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|{{ وسط‌چین}}فرسکوی [[یونس پیامبر]] اثر [[میکل‌آنژ]] در [[کلیسای سیستین]] در [[واتیکان]] (۱۴۷۱–۱۴۸۴){{پایان وسط‌چین}}]]
در این روش، نقاشی با استفاده از مخلوط [[رنگدانه|پودر رنگ]] و [[آب]] برروی یک لایهٔ کم ضخامت مرطوب ملات آهک یا گچ که به آن اینتوناکو<ref>Intonaco</ref> گفته می‌شود، اجرا می‌شود. به‌خاطر خواص شیمیایی گچ، افرودن ماده‌ای دیگر جهت حفظ انسجام رنگ بر روی سطح، لزومی ندارد. پودر رنگ به‌تنهایی در ترکیب با آب، روی اینتوناکو می‌نشیند و مرطوب بودن اینتوناکو، از ریزش رنگ جلوگیری می‌کند. پودر رنگ توسط گچ مرطوب جذب می‌شود و پس از چند ساعت، گچ خشک می‌شود و با هوا واکنش نشان می‌دهد: این واکنش باعث می‌شود ذرات پودر رنگ در گچ به ثبات برسند و پس از خشک شدن سطح، رنگ پوسته نشود. یکی از اولین هنرمندان بون فرسکو، نقاش [[گوتیک]] ایتالیایی [[آیزاک مستر (نقاش)|آیزاک مَستر]] بود که در [[کلیسای سن فرانچسکو|کلیسای سن فرانچسکوی]] شهر [[اسیزی|اَسیزی]] از این تکنیک استفاده کرد.
 
خط ۱۴:
 
=== اِ سِکّو ===
[[پرونده:Mariae Verkuendigung Fuchstal Fresko Magnifikat 1.JPG|بندانگشتی|چپ|200px|{{ وسط‌چین}}یک نقاشی فرسکو در [[بایرن]] [[آلمان]]{{پایان وسط‌چین}}]]
فرسکوی خُشک، اِ سِکّو یا فرسکو-سِکّو {{ایتالیایی|Fresco-secco}} روش دوم و در تضاد با شیوهٔ بون فرسکو است. واژهٔ سِکّو در [[زبان ایتالیایی]] به معنی خُشک است و تکنیک فرسکو-سِکّو برخلاف بون فرسکو روی سطح خُشک اجرا می‌شود. در این روش برای این‌که رنگ بر روی سطح خُشک بنشیند پودر رنگ را با موادی مثل [[زرده تخم مرغ|زردهٔ تخم مرغ]] (شیوهٔ [[تمپرا|تِمْپْرا]])، [[سریش (چسب)|چسب]] و یا روغن مخلوط می‌کنند تا بر روی سطح خشک پایدار بماند. نباید از یاد برد که اِ سِکّویی که روی یک سطح خام انجام شود، از اِ سِکّویی که روی سطح قبلاً نقاشی‌شده به شیوهٔ بون فرسکو اجرا می‌شود، متفاوت هستند. معمولاً دوام نقاشی‌های بون فرسکو از اِ سِکّویی که بعداً روی آن‌ها اضافه شده بیشتر است. این به آن خاطر است که سطوح زبر برای اجرای تکنیک فرسکوی خشک مناسب هستند در صورتی‌که سطح یک اثر بون فرسکو-که قرار است فرسکوی خشک روی آن اجرا شود- معمولاً صاف و صیقلی‌ست.
 
خط ۳۹:
{{ویکی‌انبار-رده|Frescos}}
{{موضوعات هنرهای تجسمی}}
 
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
[[رده:پوشش‌های دیوار]]
[[رده:گچ‌کاری]]
[[رده:نقاشی فرسکو]]