محمد دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

| مکان مرگ = [[گبزه]]، [[امپراتوری عثمانی]]

| مکان دفن = ۲۲ می ۱۴۸۱، [[مسجد فاتح]]، [[قسطنطنیه]] (امروزه [[استانبول]])

}}

'''سلطان محمد دوم''' ملقب به '''محمد فاتح''' (۳۰ مارس ۱۴۳۲–۳ مه ۱۴۸۱؛ به [[زبان ترکی|ترکی]]: Fatih Sultan Mehmet، با املای ترکی عثمانی: فاتح سلطان محمد) هفتمین و یکی از بزرگ‌ترین [[پادشاه]]ان دولت [[عثمانی]] بود. او به‌عنوان فرزند سلطان مراد دوم عثمانی، سه بار بر تخت پادشاهی عثمانی تکیه داد. اولین مرتبه در ۱۴سالگی به مقام پادشاهی رسید که به‌علت [[شورش]] سربازان موسوم به [[ینی‌چری]] (در ترکی :Yeniçeri)، که سربازان مخصوص و کارآمد جنگ بودند و به‌علت نبود جنگ دست به شورش برداشتند؛ چون سلطان مراد دوم مردی بود که بیشتر وقت خود را صرف عیش و نوش و زنان می‌کرد و بیشتر به صلح و ادبیات علاقه داشت تا به جنگ و خون‌ریزی و به همین مناسبت محمد فرزند خود را در ۱۴سالگی تخت و تاج بخشید ولی به‌علت کمیِ سن او مجبور شد دست از عیش و نوش بردارد و به سرکوب سربازان بپردازد و در مرتبهٔ دوم، محمد بعد از سرکوب شورش دوباره جای پدر را گرفت ولی به‌علت جنگی که رخ داد سلطان مراد مجبور به ترک زنان خود و جزیرهٔ مخصوص خود به اسم بهشت شد و محمد بار دیگر جا را به پدر داد و سلطان مراد آتش جنگ را فرونشاند و محمد را برای سومین بار و آخرین بار بر تخت و تاج نشاند. سلطان محمد جوان‌ترین پادشاه عثمانی بود که دست به جنگ بزرگی برای فتح [[کنستانتینوپل]] (یا همان [[قسطنطنیه]]) زد. قسطنطنیه در زبان یونانی «ایس تن پولیس» یعنی «من به شهر می‌روم» است. به‌علت اینکه ترک‌ها نمی‌توانستند این نام را خوب تلفظ کنند، آن را ایستبپولیس می‌خوانند. در تاریخ یونان باستان، تنها شهری که به معنای واقعی، شهر خوانده می‌شد، استانبول بود و وقتی کلمهٔ شهر ذکر می‌شد مردم می‌دانستند که هدف کنستانتینوپل یا همان استانبول است.<ref>[کتاب سقوط قسطنطنیه http://fi.wikipedia.org/wiki/Johannes_Angelos به نقل از کتاب سقوط [[قسطنطنیه]] نوشتهٔ میکا والتاری و ترجمهٔ ذبیح‌الله منصوری]</ref> در تاریخ ایران نیز همچین چیزی مشاهده می‌شود و در ایران باستان تنها جایی که شهر اطلاق می‌شد پاسارگاد بود). از کتاب سقوط قسطنطنیه.<ref name="ReferenceA">[[:fi:Johannes Angelos|به نقل از کتاب سقوط قسطنطنیه، نوشتهٔ میکا والتاری و ترجمهٔ ذبیح‌الله منصوری]]</ref> وی از همین‌رو فاتح خوانده می‌شود.