سومین جنگ پونی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲۴:
در سال‌های میان جنگ‌های [[دومین جنگ کارتاژ|دوم]] و سوم کارتاژ، روم مشغول فتح امپراتوری‌های [[عصر هلنیستی|یونانی]] در شرق و سرکوب بی‌رحمانهٔ مردم [[هیسپانیا]] در غرب بود. کارتاژ که از متحدان و زمین‌هایشان (در [[سیسیل]]، [[ساردنیا]] و هیسپانیا) محروم شده‌بود، مجبور بود سالانه ۲۰۰ [[تالنت]] نقره به مدت ۵۰ سال خراج بپردازد.
 
به گفتهٔ [[آپیان]] سناتور [[کاتو]] معمولاً سخنرانی‌های خود را با جملهٔ «[[کارتاژ باید نابود شود|و البته من عقیده دارم کارتاژ باید نابود شود]]» به پایان می‌رساند. سناتور پوبلیوس کورنلیوس مخالف او بود و علاقه‌مند به روشی بود که کارتاژ نابود نشود و همیشه در مناظره‌ها پیروز بود.
 
در پیمان صلح پایان دومین جنگ کارتاژ مقرر شده‌بود که همهٔ اختلافات مرزی کارتاژ توسط [[سنای روم]] داوری شود و کارتاژ پیش از حرکت برای جنگ، به طور صریح نظر روم را جویا شود؛ بنابراین در دورهٔ ۵۰ ساله میان دو جنگ، کارتاژ مجبور بود همهٔ اختلافات مرزی با [[نومیدیا]]، که متحد روم بود، را به سنای روم بسپارد و تقریباً در همهٔ موارد به سود نومیدیا تصمیم‌گیری می‌شد.