سادات عمادی مازندرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
جز ویرایش 5.236.60.26 (بحث) به آخرین تغییری که 89.221.92.91 انجام داده بود واگردانده شد
خط ۴۰:
نوادگان [[میر عمادالدین|سید عماد]] به دو دستهٔ [[میرجبرئیل پسر میرعمادالدین|جبرئیلی]] و [[سید رضی الدین|رضی‌الدینی]] تقسیم شدند و در سال [[۱۰۹۵ (قمری)|۱۰۹۵]] [[سید مظفرالدین حسین مرتضوی]] مازندران را با [[الوند دیو]] تقسیم کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=رابینو|نام=هاسنت لویی|ترجمه=غلامعلی وحید مازندرانی|عنوان=مازندران و استرآباد|سال=۱۳۶۵|ناشر=انتشارات علمی فرهنگی|مکان=تهران|صفحات=۲۱۷}}</ref><ref>{{یادکرد-دهخدا|عنوان =سادات هزارجریب| بازیابی =۲ ژانویه ۲۰۰۲}}</ref>
 
از سادات عمادی مازندرانی در طول تاریخ با نسبتهای «حسینی»، «حسینی موسوی»، «موسوی»، «عمادی» و «میرعمادی» یاد شده است. سادات عمادی مازندرانی از دیرباز به عنوان طایفه ای از اشراف در مازندران شناخته می شدند. بسیاری از سادات عمادی مازندرانی نیز از قرنها پیش به نواحی دیگر مانند سبزوار و نجف هجرت کردند. سادات رفیعی نجف از آن جمله اند که از نسل سید عزالدین بن سید عمادالدین هستند. امروزه نیز بسیاری از سادات عمادی در شهرستان ساری زندگی می کنند. جمعی از سادات عمادی نیز ساکن شهرهای بابل، بهشهرگرگان و گرگانبهشهر هستند. این سادات نیز اصالتاً ساروی هستند و اجداد آنان در قرنهای قبل از ساری به بابل، بهشهرگرگان و گرگانبهشهر کوچیده و در آن شهرها ساکن شده اند.
 
از سادات عمادی مازندرانی فقها و مجتهدانی نیز برخاسته اند که از آن میان می توان به آیت الله سید محمد ثقة الاسلام ساروی (متوفی 1303 ش)، آیت الله سید اسماعیل عمادی حائری (متوفی 1310 ش)، آیت الله سید عباس شریف العلماء خاوری (متوفی 1318 ش) و آیت الله سید محمد عمادی استرآبادی (متوفی 1325 ش) اشاره کرد.