امردادگان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز در تقویم کنونی هفتم مرداد جشن مردادگان می باشد
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
'''امردادگان''' هفتمین روز از ماه امُرداد است (امُردادروز در امُردادماه) (هفتمین روز از امرداد در گاه‌شمار زرتشتی برابر با هفتمسوم مردادماه(در گاه شماری زرتشتی به علت اینکه ماه‌ها 30 روزه می‌باشد لذا به علت اینکه در تقویم خورشیدی 6 ماه اول سال 31 روزه می‌باشد 4 روز به عقب برمیگردد به همین خاطر روز امردادگان برابر با سوم مرداد ماه می‌باشد) در گاهشماری رسمی و کنونی ایران است)، یکی از جشن‌های دوازدگانهٔ سالیانه ایرانی در روزهایِ هم‌نام‌شدنِ روز و ماه است؛ و برای گرامی‌داشتِ منش و کُنش و خویش‌کاری امُرداد (/ در گاهانِ [[زرتشت]] و اوستایِ پسین: اَمِرِتات به مفهومِ بی‌مرگی/ جاودانگی) یکی از فروزه‌هایِ شش‌گانهِ خِرَد و دانشِ فرمان‌روا بر فرارَوَندِ هستی (نام‌بُردار و شناخته به اهوره‌مَزدا) است. امشاسپندِ جاودانگیِ امرداد همواره در کنار امشاسپندِ رساییِ خرداد، نگهبان آب و گیاه هستند. ایرانیان در گذشته برای برگزاری این جشن به باغات و مزارع رفته و به شادی می‌پرداخته‌اند{{نیازمند منبع}}.
 
در یادگارهایِ کهن ایرانی، از این روز و جشنِ ویژهِ آن، سخنِ بسیار گفته‌شده‌است در متنِ پهلوی‌یِ [[بندهش|بُندَهِش]]، می‌خوانیم:
خط ۳۳:
ماه اَمرداد و جشن اَمردادگان امروزه به نام مردادگان، در بین مردم رایج است. مرداد به معنی نیستی و مرگ است اما وقتیکه حرف الف در اول آن قرار می‌گیرد آن را نفی می‌کند و به [[بی مرگی]] و جاودانگی، تغییر معنی می‌دهد. زیرا امرتات در [[زبان اوستایی]] و امرداد در زبان پهلوی، از ششمین امشاسپندان و یکی از صفات اهورامزدا در گات‌ها است که دلالت بر بی مرگی و جاودانگی و زوال ناپذیری اهورامزدا دارد.
 
و در این باره در زراتشتزراتت نامه چنین سروده شده است:
 
چو گفتار خردادش آمد به سر{{سخ}}