نیروی نظامی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تصحیح
Safibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز حذف پیوند تاریخ (سال‌ها و روزهای خورشیدی) با استفاده از AWB
خط ۹۶:
پیشرفت توپ‌های ته‌پر بیشترین تأثیر را بر [[جنگ دریایی|جنگ‌های دریایی]] گذاشت. برای اولین بار پس از [[قرون وسطی]] شیوهٔ پر کردن سلاح‌های [[کشتی جنگی|کشتی‌های جنگی]] تغییر یافت. [[تاکتیک‌های رزم دریایی]] نیز با اختراع سامانه‌های [[احتراق داخلی]] به کلی دگرگون شدند. پیشرفت بعدی در فناوری نظامی دریایی، طراحی [[زیردریایی]] و سلاح آن یعنی [[اژدر]] بود.
 
ضرورت شکست استحکامات در طول [[جنگ جهانی اول]] باعث شد تا پیشرفت سریعی در فناوری‌های جدید رخ دهد. این پیشرفت‌ها منجر به ساخت [[تانک]] و استفاده از [[هوانوردی نظامی]] شدند. هواپیماهای نظامی به ویژه [[بمب‌افکن|بمب‌افکن‌ها]] در طول [[جنگ جهانی دوم]] به طور وسیعی مورد استفاده قرار گرفتند. این جنگ باعث شد که شتابزده‌ترین دوران توسعهٔ سلاح‌های جنگی در طول تاریخ رقم بخورد. بسیاری از طرح‌ها و راه‌کارها در این جنگ مورد استفاده قرار گرفتند و تمام فناوری‌های موجود بین سال‌های [[۱۹۳۹ (میلادی)|۱۹۳۹]] و [[۱۹۴۵ (میلادی)|۱۹۴۵]] ([[۱۳۱۸]] تا [[۱۳۲۴]]) توسعه یافتند.
 
در طول جنگ پیشرفت‌های چشم‌گیری در امر [[ارتباطات نظامی]] از طریق [[رادیو]]، در امر [[اطلاعات نظامی]] از طریق [[رادار]] و در عرصه [[پزشکی نظامی]] از طریق [[پنی‌سیلین]] انجام شد. [[موشک]]، [[جت]] و [[بالگرد]] برای اولین بار در آسمان دیده شدند. شاید یکی از بدنام‌ترین پیشرفت‌ها در عرصهٔ فناوری نظامی در آن دوران، ساخت [[بمب اتم]] بود. با این حال تأثیر [[پرتوهای اتمی]] نیز تا [[دهه ۱۹۵۰ (میلادی)|دهه ۱۹۵۰]] همچنان ناشناخته مانده بود. کاربرد گسترده [[خودرو نظامی|خودروهای نظامی]] نیز باعث شد که [[سواره نظام]] از [[ساختار نیرو|ساختار نیروهای نظامی]] حذف شود.
خط ۱۱۷:
نظامی‌گرایان ادعا می‌کنند افراد غیرنظامی به دلیل [[حافظه فرهنگی]]، تاریخ ملی یا احتمال [[تهدید نظامی]] محتاج به نظامیان هستند و در نتیجه برای حفظ [[استقلال]] خود باید تابع نیازها و اهداف نیروی نظامی خود باشند. گاهی اوقات نظامی‌گری را با مفاهیمی چون [[قدرت ملی فراگیر]]، [[قدرت سخت]] و [[قدرت نرم]] مقایسه می‌کنند.
 
بسیاری از ملت‌ها [[قانون نظامی|قوانین نظامی]] که مختص به تنظیم نیروهای نظامی در زمان [[صلح]] و [[جنگ]] است را از [[قانون مدنی|قوانین مدنی]] جدا کرده‌اند. یکی از مروج‌های این ایده [[هیوگو گروتیوس]] بود که کتاب ''[[حقوق جنگ و صلح (کتاب)|حقوق جنگ و صلح]]'' را در سال [[۱۶۲۵ (میلادی)|۱۶۲۵]] ([[۱۰۰۴]]) نوشت. این کتاب تأثیر ژرفی بر رویکرد انسان‌گرایانه نسبت به توسعه جنگ گذاشت. کار وی توسط [[گوستاووس آدولفوس]] اشاعه یافت.
 
اصول اخلاقی جنگ از سال [[۱۹۴۵ (میلادی)|۱۹۴۵]] ([[۱۳۲۴]]) به این سو رشد یافته تا محدودیت‌هایی در رابطه با نحوهٔ رفتار با زندانیان و غیرنظامیان به خصوص با [[قرارداد ژنو]] برقرار شود. این قرارداد به ندرت به منظور محدودسازی استفاده از نظامیان به عنوان نیروهای [[امنیت داخلی]] در زمان [[بحران سیاسی|بحران‌های سیاسی]] که موجب مخالفت‌های مردمی و تحریک [[برخیزش عمومی|برخیزش‌های عمومی]] می‌شود استفاده شده است.
 
[[قرارداد بین‌المللی|قراردادهای بین‌المللی]] کاربرد سلاح‌ها به ویژه [[سلاح‌های کشتار جمعی]] را با ایجاد ممنوعیت‌های بین‌المللی محدود کرده‌اند. این قراردادها مشخص کرده‌اند که [[جنایت جنگی]] چیست و شرایط محاکمهٔ جنایتکاران جنگی را فراهم کرده‌اند. برخی از کشورها نیز قوانین دقیقی در مورد [[دادرسی نظامی]] دارند. یکی از نمونه‌ها عبارت است از قانون ثابت دادرسی نظامی ایالات متحده که اجازه تشکیل [[داده‌گاه نظامی]] برای کارکنان متخلف در رابطه با جنایات جنگی را داده است.
خط ۱۲۶:
 
=== مخالفت با نظامی‌گری ===
مخالفت با نظامی‌گری ([[آنتی‌میلیتاریسم]]) [[گرایش جمعی]] [[جامعه]] در جهت مخالفت با جنگ بین دولت‌ها و به خصوص با ایده‌های مبتنی بر نظامی‌گری است. مخالفان نظامی‌گری با اشاره به کشف [[هگل]] در مورد رابطهٔ بین تاریخ و خشونت ادعا می‌کنند که انواع مختلفی از خشونت وجود دارد که برخی از آن‌ها مشروع هستند و برخی نامشروع. [[جرج سورل]] که یک [[آنارکو سندیکالیست]] بود، استفاده از خشونت را به صورت [[اقدام مستقیم]] که او آن را [[خشونت انقلابی]] می‌خواند مشروع می‌دانست. او در کتاب ''[[تأملاتی بر خشونت (کتاب)|تأملاتی بر خشونت]]'' ([[۱۹۰۸ (میلادی)|۱۹۰۸]]) ([[۱۲۸۷]]) (Reflections on Violence) با خشونتی که موروث [[کشمکش طبقاتی]] بود مخالفت کرد. با این وصف سورل دنبال‌کننده [[اتحادیه بین‌المللی کارگران]] در جهت تئوریزه کردن [[پروپاگاندای اعمال]] می‌شود.
 
جنگ را به عنوان نوعی از خشونت می‌توان به دو دستهٔ جنگ بین دولت‌ها و [[جنگ داخلی]] تقسیم کرد. بنابر نظر نظریه‌پردازان مخالف نظامی‌گری کشمکش طبقاتی در هر دو نوع جنگ، اصلی اساسی تلقی می‌شود. از این جهت تأثیر [[مارکس]] بر دکترین آنتی‌میلیتاریسم شگفت‌آور نیست، با این حال مسئول دانستن مارکس در مورد سنت ضدنظامی‌گری گزافه‌گویی بزرگی است. باور به وجود جوهرهٔ ضدنظامی‌گری همیشگی در زمان کنونی و همهٔ زمان‌ها افسانه‌ای بیش نیست زیرا نیروهای نظامی مدرن امروزی سازمان‌هایی هستند که میراث‌دار تحولات ملت-دولت‌ها در سده‌های [[سده ۱۸ (میلادی)|۱۸]] و [[سده ۱۹ (میلادی)|۱۹]] میلادی هستند. ابداع [[خدمت وظیفه عمومی]] از سوی [[ناپلئون]] پیشرفتی اساسی در سازماندهی ارتش‌های ملی بود. کمی بعد، نظامی‌گری [[امپراتوری پروس|پروسی]] توسط [[فهرست نظریه‌پردازان اجتماعی|نظریه‌پردازان اجتماعی]] سده ۱۹ به دنیا عرضه شد.
خط ۱۵۸:
</gallery></center>
 
اهمیت روزافزون [[سینما]] در سده ۲۰ میلادی سکوی جدیدی برای نمایش موضوعات نظامی فراهم کرد. در طول [[جنگ جهانی اول]] [[فیلم اخبار جاری|فیلم‌های اخبار جاری]] به مردم اجازه دادند تا نسخهٔ به شدت [[سانسورشده]] و بدون خونریزی را از [[خط مقدم]] جبهه ببینند. در همان زمان فیلم‌های [[فیلم جنگی|طرفدار]] و [[فیلم ضد جنگی|مخالف]] جنگ به روی [[پرده سینما|پرده سینماها]] رفتند. یکی از نخستین فیلم‌ها از این دست، فیلمی دربارهٔ [[هوانوردی نظامی]] به نام [[فرشتگان جهنم (فیلم)|فرشتگان جهنم]] (Hell’s Angels) بود که رکورد فروش بلیط در اولین روز [[اکران]] را در سال [[۱۹۲۹ (میلادی)|۱۹۲۹]] ([[۱۳۰۸]]) شکست. به زودی [[فهرست فیلم‌های جنگی|فیلم‌های جنگی]] گوناگون در اقصی نقاط دنیا به نمایش درآمدند که از آن میان می‌توان به آثار [[چارلی چاپلین]] اشاره کرد که فعالانه می‌کوشیدند تا مردم را تشویق به اهدای کمک‌های مالی و حضور داوطلبانه در ارتش کنند.
 
جنگ جهانی اول مسئول نوع جدیدی از هنر نظامی از طریق [[شعر]] بود. تا به امروز از شعر برای ذم یا مدح جنگ استفاده شده است. شعر [[یورش تیپ سبک (شعر)|یورش تیپ سبک]] (The charge of the Light Brigade) توسط [[آلفرد تنیسون|آلفرد لرد تنیسون]] نمونه خوبی از [[دوران ویکتوریایی]] است. [[رودیارد کیپلینگ]] پاسخی سوزناک به نام [[آخرین افراد تیپ سبک]] (The Last of the Light Brigade) نوشته است که طی آن از [[فقر]] [[کهنه‌سرباز|کهنه‌سربازان]] تیپ سبک انتقاد کرده است. موج جدید شعر [[شاعر جنگ|شاعران جنگ]] از دید سربازان بی‌تفاوت [[سنگر|سنگرها]] سروده می‌شود.
 
از شعرای پیشروی جنگ در جهان می‌توان به این اسامی اشاره کرد: [[زیگفرید ساسون]]، [[ویلفرد اوون]]، [[جان مک‌کرا]]، [[روپرت بروک]]، [[ایزاک روزنبرگ]] و [[دیوید جونز (شاعر)|دیوید جونز]]. چنین جنبشی در [[جنبش ادبی|ادبیات]] نیز به وجود آمد و باعث شد تا مقدار زیادی [[رمان]] در هر دو سوی اقیانوس اطلس خلق شود که از آن میان می‌توان به رمان‌های «[[در جبهه غرب خبری نیست]]» (All Quiet on the Western Front) و «[[جانی تفنگش را برداشت]]» (Johnny Got His Gun) اشاره کرد. [[نمایش موزیکال|نمایشنامه موزیکال]] انگلیسی به نام «[[آه، چه جنگ دوست‌داشتنی!]]» (Oh, What a Lovely War!) در سال [[۱۹۶۳ (میلادی)|۱۹۶۳]] ([[۱۳۴۲]]) برداشتی هزل‌گونه از [[جنگ جهانی اول]] بود. نسخهٔ سینمایی این [[نمایشنامه]] در سال [[۱۹۶۹ (میلادی)|۱۹۶۹]] ([[۱۳۴۸]]) توسط [[ریچارد اتنبورو]] عرضه شد.
 
جنگ [[پروپاگاندا|تبلیغاتی]] که به دنبال [[جنگ جهانی دوم]] رخ داد، [[دشمن]] را به شکل اغراق‌نشده به نمایش گذاشت. [[جماهیر متحد شوروی]] و [[آلمان نازی]] به شدت در ساخت تصاویر قهرمانانه فعال بودند و سربازان خود را در وضعیتی نیمه افسانه‌ای توصیف می‌کردند. نمونه‌هایی از این دست نه تنها در پوسترها عرضه می‌شد بلکه حتی در فیلم‌هایی از [[لنی ریفنستال]] و [[سرگئی آیزنشتاین]] هم دیده می‌شدند.