حبیب‌الله پیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حبیب‌الله پیمان''' (زادهٔ [[۱۳۱۴]] در [[شیراز]]) عضو کمیته رهبری «[[شورای فعالان ملی مذهبی]]» و از اعضای مؤسس و دبیر کل «[[جنبش مسلمانان مبارز]]» است.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.roozonline.com/persian/archive/overall-archive/news/article/2009/july/28//-a0b1cb1f07.html| عنوان = از نهضت آزادی انتقام می‌گیرند| تاریخ بازدید = ۱۰ شهریور ۱۳۸۸| تاریخ = | ناشر = روزآنلاین | زبان = فارسی}}</ref><ref name=mowj>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.mowjcamp.ws/article/id/62131| عنوان = ضرب و شتم شدید دکتر حبیب‌الله پیمان| تاریخ بازدید = ۱۳ آبان ۱۳۸۸| تاریخ = | ناشر = موج سبز آزادی | زبان = فارسی}}</ref>

او در ۱۳۱۴ خورشیدی در [[شیراز]] به دنیا آمد. در سال‌های نوجوانی به «نهضت خداپرستان سوسیالیست» پیوست (همزمان با زمامداری [[رزم‌آرا]])، و مسئولیت بخش دانش‌آموزی این سازمان به او واگذار شد. او با آغاز مبارزات برای ملی کردن صنعت نفت، به مبارزان ملی پیوست، که در سال [[۱۳۲۹]] چند بار بازداشت شد.

پس از [[کودتای ۲۸ مرداد]] و آغاز مبارزات مخفی علیه کودتاچیان، حبیب‌الله پیمان توسط فرمانداری [[شیراز]] برای بار دوم بازداشت گشت. او در [[۱۳۳۳]] مسئولیت سازمان دانش‌آموزی «[[نهضت مقاومت ملی]]» را پس از ورود به دانشکدهٔ دندانپزشکی [[دانشگاه تهران]]، برعهده گرفت.

در سال [[۱۳۳۴]] بازداشت شد و چندی بعد به نمایندگی حزب در کمیتهٔ دانشگاهی [[نهضت مقاومت ملی]] درآمد که این موضوع باعث بازداشت دوبارهٔ او و دیگر اعضای [[نهضت مقاومت ملی]] چون [[محمد تقی شریعتی]] و [[علی شریعتی]] در سال [[۱۳۳۶]] شد.

در سال [[۱۳۳۸]] همراه با دیگر اعضای کمیتهٔ دانشگاه، سازماندهی نخستین تظاهرات سراسری دانشجویان [[دانشگاه تهران]] را صورت دادند، که به بازداشت و محکومیت او در دادگاه نظامی ارتش منجر شد.

در [[۱۳۴۰]] در کمیتهٔ مرکزی «[[حزب مردم ایران]]» عضو شد و در این سال‌ها به تدوین دو رساله با عناوین «مردم ایران در آستانهٔ تحول اجتماعی» و «دو اصل از سوسیالیسم مردم ایران» پرداخت.

در سال [[۱۳۴۱]]،۱۳۴۱، [[کارشناسی ارشد]] خود را از [[دانشگاه تهران]] در رشتهٔ [[جامعه‌شناسی]] دریافت کرد، هرچند با مخالفت [[ساواک]] در عضویت او در [[وزارت بهداری]] به عنوان دندانپزشک، مشارکت خود را در انستیتو تحقیقات بهداشتی در زمینهٔ پژوهش‌های بهداشتی و جامعه‌شناختی روستاها و عشایر شروع کرد. در همان سال در رهبری تظاهرات و اعتصابات دانشجویی و تحصن معروف دانشجویان دانشگاه حضور فعال داشت.

در [[۱۳۴۲]] سخنرانی‌های پرشوری را همزمان با [[قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲|تظاهرات مردمی ۱۵ خرداد]] انجام داد که در پی آن به همراه بسیاری دیگر از مبارزان ملی مذهبی بازداشت شد. در این سال «جنبش آزادی بخش مردم ایران (جاما)»<!-- جنبش آزادی بخش مردم ایران؟، یا جنبش انقلابی مردم ایران؟--> را پس از جمع‌بندی قیام ۱۵ خرداد و پایان مبارزات «نهضت مقاومت» و «[[جبهه ملی ایران]]» با همکاری [[کاظم سامی]] ایجاد و مشی مبارزه برای سرنگونی حکومتی سلطنتی را تدوین کرد. در [[۱۳۴۳]] در جبههٔ ملی سوم شرکت کرد و تألیف کتاب «خصوصیات اجتماعی-اقتصادی و فرهنگی [[ایل قشقایی]]» را در همین سال به انجام رساند.

پیمان به اتهام اقدام علیه امنیت کشور در سال [[۱۳۴۴]] زندانی شد. او در سال [[۱۳۴۸]] دورهٔ کارشناسی ارشد بهداشت عمومی با گرایش جمعیت را به پایان رساند، و تا سال [[۱۳۵۴]] علاوه بر تأسیس و فعالیت در [[مکتب توحید]]، در کمیتهٔ تدوین ایدئولوژی اسلامی با سازمان‌های مبارز کشور همکاری داشت.

این فعالیت‌ها بود که زمینهٔ اخراج او از دانشگاه به دستور [[ساواک]] و بازداشتش برای مدتی را فراهم کرد. «[[جنبش مسلمانان مبارز]]» را از سال [[۱۳۵۵]] به بعد سازمان‌دهی کرد و از حرکت‌های مبارزاتی مسلحانه حمایت کرد، تا در سال [[۱۳۵۶]] پس از سخنرانی در [[دانشگاه زاهدان]] باز هم بازداشت شد.

در سال [[۱۳۵۷]] پس از ربایش وی توسط عوامل [[ساواک]] و ضرب و شتم در بیابان‌های تهران رها کردند که بعد از [[حادثه ۱۷ شهریور]] (جمعهٔ سیاه)، در بازداشتگاه کمیته مشترک ضد خرابکاری [[ساواک]] و [[شهربانی|شهربانی زندانی]] شد.

با تحولاتی که از سال‌های دههٔ ۱۳۶۰ روی داد، پیمان بر مواضع خود در چارچوب «[[جنبش مسلمانان مبارز]]» استوار ماند. او در سال [[۱۳۷۶]] همزمان با [[انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۷۶)|هفتمین انتخابات ریاست‌جمهوری]] به عنوان [[کاندید]]ای جنبش معرفی شد، هرچند که [[رد صلاحیت]] شد. در سال [[۱۳۷۹]] همراه با شماری از [[نیروهای ملی-مذهبی]] بازداشت شد و چند ماه را در [[زندان انفرادی]] سپری کرد.