محمودصالح: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Salehi-hedayat (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه
Salehi-hedayat (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه
خط ۵۷:
{{نقل قول|برخی از قبایلی که به طایفه محمودصالح پیوستندو بعداً محمودصالح باب خوانده شدند، در واقع چهارلنگانِ متحدِ [[علیمردان خان]] بودند، که در سپاه [[نادرشاه افشار]]، وی از سوی شاه، فرماندهی آنان وطوایفی دیگر را بر عهده داشت که با مرگ نادر، برای جدایی و سرپیچی از جانشین وی، یعنی عادل شاه، علیمردان خان را رهبر خود ساختند.<ref>قنبری سردار اکبری، مهرزاد. ''سرگذشت ایل چهارلنگ'' صفحهٔ ۷۳</ref>}}
 
بعنوان مثالنمونه از طایفهٔ [[هارونی]] در تألیفات قرن هفتم هجری قمری به عنوان یکی از طوایف بیست‌وشش‌گانه که از جبل السماق [[شام]] به سرزمینِ [[لر بزرگ]] مهاجرت کرده و به اتابکِ لرِ بزرگ؛ [[نصرت‌الدین هزار اسب]] ملحق شدند، یاد شده است. نصرت الدین هزار اسب دوّمین فرمانروا از سلسله [[اتابکان لرستان]] مشهور به [[هزاراسپیان]] در اواخر قرن پنچم و اوایل قرن ششم هجری قمری است. نام طایفه هارونی، در کتاب [[تاریخ گزیده]] نوشتهٔ [[حمدالله مستوفی]]<ref>مستوفی، حمدالله. ''تاریخ گزیده''. صفحهٔ ۵۴۱</ref> و همچنین در کتاب [[شرف نامه]] نوشتهٔ [[شرف خان بدلیسی]]، در زمرهٔ طوایف ملحق شده به اتابکان لرستان، اشاره شده است.<ref>بدلیسی، شرف خان. شرف نامه صفحهٔ ۴۵</ref> طایفه هارونی مدتها پس از استقرار در سرزمین لر بزرگ، به ابواب جمعی طایفه محمودصالح پیوست.
نمونه دیگر نیز طایفهٔ [[ممزایی]] می باشد که در اسناد قبل از زمان صفویان یعنی از قرن دهم به قبل، جدای از طایفهٔ محمود صالح بوده است، بعنوان مثلامثال در تذکره نامهٔ امام زاده شاه زاده عبدالله (شاه قطب الدین) طایفهٔ ممزایی با نامِ"مومزایی محتشم (مُمحسن یا محمد حسن)"آمده است وهمچنین دیگر طوایف بختیاری که در ایل چهارلنگ بعنوان ابواب جمعی به طایفهٔ محمود صالح ملحق شده‌اند، که بنظر می‌رسد در اواخر حکومتِ [[صفویان]] واویل حکومتِ [[افشاریان]] ودر زمان [[علیمردان خان چهارلنگ]] نایب السلطنه این اتحاد صورت گفته است وطوایف چهارلنگی زیر مجموعهٔ بابِ محمود صالح قرار گرفته‌اند.
 
محمودصالح بزرگ‌ترین باب ایل چهارلنگ به شمار می‌رود و بر اساس نظام طبقاتی ایلی در بختیاری در رده «بزرگ طوایف ایل چهارلنگ» نیز محسوب می‌شود. در اواخر قرن دوازدهم هجری (در فاصلهٔ دو سلسهٔ افشار و زند) [[علیمردان خان چهارلنگ]] فرزند عالی حیدر آقا ملقب به «ناظر» (آقا وناظر دو لقب ایلیاتی و حکومتی از طرف پادشاهان صفوی قبل از رواج لقبِ «خان» بوده‌اند) از طایفه محمودصالح یکی از سرکردگان ایل بختیاری، پس از تصرف غرب، جنوب و مرکز ایران، حاکمیت بخش عمده‌ای از کشور را تا قبل از روی کار آمدن [[کریم خان زند]] در دست داشت.<ref>سرگذشت ایل چهارلنگ صفحهٔ ۶۶</ref>[[کریم خان زند]] بعد از پیروزی‌های متعدد و کسب شهرت با [[علیمردان خان بختیاری]] متحد شد و بنا بر پیشنهاد علیمردان خان، تصمیم گرفتند به [[ابوالفتح خان بختیاری]] حاکم [[اصفهان]] که منصوب [[شاهرخ‌میرزا]] افشار بود، حمله کرده و او را شکست دهند. متحدین توانستند ابوالفتح‌خان را شکست دهند، اما آن‌ها بعد از این پیروزی پیمان اتحاد سه جانبه‌ای منعقد نمودند تا برای نجات ایران از هرج و مرج چاره‌ای بیندیشند. متحدین [[شاه‌اسماعیل سوم|ابوتراب]] نوهٔ مادری [[شاه سلطان حسین]] را با نام [[شاه اسماعیل سوم]] بر تخت نشاندند و مناصب را بین خود تقسیم کردند. علیمردان خان به علت سن کم شاه جدید، نایب السلطنه او شد، کریم خان زند سردار کل سپاه و ابوالفتح خان نیز حاکم اصفهان شد. بعد از این پیمان کریم خان عازم فتح نواحی غربی ایران شد. هنگامی که وی مشغول فتوحات بود، اختلافاتی بین دو خان بختیاری ایجاد شد و ابدال خان عموزاده علیمردان خان، ابوالفتح خان حاکم اصفهان را مقتول نمود، پس از آن علیمردان خان پسر عمویش حاجی باباخان بختیاری را حاکم اصفهان کرد و خود عازم دفع صالح‌خان بیات، حاکم [[شیراز]] شد. در واقع علیمردان خان پادشاه واقعی ایران بود و شاه اسماعیل سوم تحتُ الاَمر او قرار داشت.
خط ۷۰:
بین سالهای ۱۲۶۷ تا ۱۲۷۱ه‍.ق نیز بختیاری‌ها مبارزاتی به سرکردگی '''محمدعلی خان اوّل''' محمودصالح (نوه ابدال خان معروف) علیه حکومت قاجاری در زمان پادشاهی ناصر الدین شاه در منطقه سردشت [[دزفول]] انجام دادند.
 
ازدیگر تحّرکاتِ سیاسی سران طایفه محمودصالح درسطح ملّی و در قرن گذشته، می‌توان به حضور پر رنگ مبارزان این طایفه در قیام مشروطه خواهان بختیاری به فرمانده‌ای علیقلی خان سرداراسعد که علیه استبداد محمدعلی شاه قاجار بپا خواستند، اشاره نمود و همچنین، قیام مسلحانه ومشهورِ '''علیمردان خان (دوّم)''' محمودصالح درسال ۱۳۰۸ بر علیه حکومت پهلوی که بعد از نبردهایی بین علیمردان خان بختیاری و قوای دولتی در چهارمحال و میانکوه بختیاری، سرانجام با وساطت برخی خوانین و دادن قسمنامهقسم نامه توسط سرهنگ صادق خان فرستاده رضاشاه، منجر به دستگیری و سپس اعدام علیمردان خان وچند تن از همراهانش به سال۱۳۱۳ ه‍. ش. در زندان قصرتهرانقصر تهران شد، میتوان نام برد.
 
== طوایف ==