فرانسیسکو فرانکو: تفاوت میان نسخه‌ها

او به عنوان یک محافظه کار و اصلاح‌طلب با انحلال رژیم پادشاهی و برقراری حکومت جمهوری در سال ۱۹۳۱ مخالفت کرد. با شکست نزدیک فدراسیون گروه‌های مستقل راست در انتخابات عمومی سال ۱۹۳۶، حزب چپ گرای جبهه مردمی در این کشور به قدرت رسید. در این زمان فرانکو و تعداد دیگری از ژنرال‌های ارتش برای سرنگون کردن نظام جمهوری دست به کودتا زدند که با شکست آن آتش جنگ داخلی در اسپانیا شعله‌ور شد و با مرگ ژنرال‌های دیگری فرانکو به سرعت رهبری جناح خود را به دست گرفت.

 

 

رژیم فرانکو در طول حکومتش با اهداف سیاسی مرتکب مجموعه‌ای از نقض [[حقوق بشر]] علیه ملت اسپانیا شد که از آن با نام «وحشت سفید» (White Terror) یاد می‌شود. از جمله آن‌ها می‌توان به اعدام و کار اجباری در اردوگاه‌ها اشاره کرد<ref>Sinova, J. (2006) ''La censura de prensa durante el franquismo'' [The Media Censorship During Franco Regime]. Random House Mondadori. ISBN 84-8346-134-X.</ref><ref>{{Cite journal | doi = 10.1353/joy.2001.0008| title = James Joyce's Encounters with Spanish Censorship, 1939–1966| journal = Joyce Studies Annual| volume = 12| page = 38| year = 2001| last1 = Lázaro | first1 = A.}}</ref><ref>Rodrigo, J. (2005) ''Cautivos: Campos de concentración en la España franquista, 1936–1947'', Editorial Crítica. ISBN 8484326322</ref><ref>Gastón Aguas, J. M. & Mendiola Gonzalo, F. (eds.) ''Los trabajos forzados en la dictadura franquista: Bortxazko lanak diktadura frankistan.'' ISBN 978-84-611-8354-8</ref><ref>Duva, J. (November 9, 1998) [http://www.guerracivil.org/Diaris/981109pais.htm "Octavio Alberola, jefe de los libertarios ajusticiados en 1963, regresa a España para defender su inocencia"]. ''Diario El País''</ref> که عموماً علیه دشمنان سیاسی و ایدئولوژیک به کار برده می‌شد که به مرگ دویست تا چهارصد هزار نفر انجامید.<ref>Richards, Michael (1998) ''A Time of Silence: Civil War and the Culture of Repression in Franco's Spain, 1936–1945'', Cambridge University Press. ISBN 0-521-59401-4. p. 11.</ref><ref>Jackson, Gabriel (2005) ''La república española y la guerra civil RBA'', Barcelona. ISBN 8474230063. p. 466.</ref>

در حالیکه رژیم فرانکو در جریان جنگ دوم جهانی ظاهراً سیاست بی‌طرفی اتخاذ کرده بود اما از طرق مختلف به دول محور (متحدین) کمک رسانی کرد. از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۳ به کشتی‌های جنگی آلمانی و ایتالیایی اجازه داده شد از بنادر اسپانیا استفاده کنند. صدها داوطلب اسپانیایی در قالب لشکرهایی موسوم به لشکرهای آبی شانه به شانه نازی‌ها در جبهه‌های شرقی با اتحاد جماهیر شوروی جنگیدند.

 

 

نهایتاً پس از یک دوره حکومت سی و شش ساله فرانکو بیستم نوامبر سال ۱۹۷۵ درگذشت. پیش از مرگش نظام سلطنتی را احیا نمود و شاهزاده خوآن کارلوس اول را به عنوان جانشین خود تعیین کرد. بدین ترتیب پس از یک عصر چهار دهه‌ای خفقان و سرکوب اسپانیا وارد مرحله گذار به دموکراسی شد. سه سال پس از مرگ فرانکو قانون اساسی جدیدی به همه پرسی گذاشته شد که با رای ۹۱٫۸ درصدی مشارکت کنندگان نظام حکومتی اسپانیا به مشروطه سلطنتی در قالب مردم سالاری پارلمانی تغییر کرد.