خازن: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Amirars4705 (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز حذف تبلیغ : asea.ir |
||
خط ۲۲:
ظرفیت خازن معیاری برای اندازهگیری توانایی نگهداری [[انرژی الکتریکی]] است. هرچه ظرفیت یک خازن بیشتر باشد، خازن قادر به [[نگهداری انرژی]] الکتریکی بیشتری است. ظرفیت خازنها یک کمیت فیزیکیست و به ساختمان خازن وابسته است و به مدار و [[اختلاف پتانسیل]] بستگی ندارد.
▲یکی دیگر از واحد های اندازهگیری ظرفیت [[فاراد]] است. ۱ فاراد یکای بسیار بزرگی است و در عمل، ظرفیت اکثر خازنهای متداول در محدودهی [[میلی|میلیفاراد]] (mF)، [[میکرو|میکروفاراد]] (µF)، [[نانو|نانوفاراد]] (nF) و [[پیکو|پیکوفاراد]] (pF) است.
نسبت مقدار باری که روی صفحات خازن انباشته میشود (<math>Q</math>) بر اختلاف پتانسیل دو سر [[باتری]] (<math>V</math>) را ظرفیت خازن (<math>C</math>) گویند. یعنی <math>C = \frac{Q}{V}</math>. در خازنهای تخت (که دو صفحهی خازن، دو صفحه رسانای موازی با مساحت <math>A</math> است که به فاصله <math>d</math> از یکدیگر قرار گرفتهاند) ظرفیت برابر است با <math>C = \kappa\varepsilon _0 \frac{A}{d}</math>. در این رابطه <math>\varepsilon_0 = 8.85 \times 10^{-12} \frac{C^2}{N.m^2}</math> ضریب گذردهی الکتریکی خلأ است و <math>\kappa</math> [[ثابت دیالکتریک]] است که متناسب با جنس دیالکتریک استفاده شده در خازن است. تقریباً برای [[هوا]] و [[خلأ]] <math>\kappa = 1</math> است و برای محیطهای دیگر مانند آب <math>\kappa = 80</math> و ...
|