آیندگان: تفاوت میان نسخه‌ها

<blockquote>«من تا امروز به هیچ روزنامه و نشریه‌ای مطلبی نداده‌ام که حال و هوای سیاسی داشته باشد. شاید به این دلیل که تا امروز در مملکتم به سیاستمداری چون شاپور بختیار برنخورده بودم که بدانم سیاست الزاماً مغایر شرافت، صمیمیت و وطن پرستیوطن‌پرستی نیست. من تمام این صفات، شرافت، صمیمیت، وطن پرستی،وطن‌پرستی، را در آقای شاپور بختیار سراغ کرده‌ام. به علاوه به سرافرازی و آزادگی او مؤمنم. من ایمان دارم که اگر امروز او را از صحنهٔ سیاست مملکتمان برانیم خطایی کرده‌ایم جبران ناپذیر و نابخشودنی. من معتقدم که این مرد عزیز این مرد عمل دارد فدای هیجان و غلیان عده‌ای و فرصت طلبی‌های عده‌ای دیگر می‌شود و اگر فدا شود اسف انگیزترین شهید حوادث اخیر خواهد بود. من صدایم را به پشتیبانی از آقای شاپور بختیار با سربلندی هر چه تمامتر بلند می‌کنم، حتی اگر این صدا در فضا تنها بماند. من از تنها ماندن هرگز هراسی به دل راه نداده‌ام؛ ولی این بار می‌ترسم نه به خاطر خودم، بلکه به خاطر آیندهٔ این ملک و سرنوشت همهٔ آنها که دوستشان دارم.»<ref>روزنامهٔ آیندگان شمارهٔ ۱۷ بهمن ۱۳۵۷</ref></blockquote>

در اواسط اردیبهشت ماه سال ۵۸ روزنامه آیندگان خبری دربارهدربارهٔ درگذشت [[آیت الله مطهری]] و عوامل ترور وی منتشر کرد که به طور جدی نخستین بحران حوزه [[مطبوعات]] را پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] کلید زد. دفتر [[سید روح اللهروح‌الله خمینی]] در اطلاعیه‌ای اعلام کرد وی گفته، که این روزنامه را از این پس هرگز نمی‌خواند و مطالب مندرج در آن هرگز مورد تاییدتأیید او نیست. اولین شماره آیندگان پس از این اطلاعیه، در چهار صفحه منتشر شد که سه صفحه آن سفید بود و تنها در صفحه اول آن مقاله ای با عنوان "آیا انتشار آیندگان باید ادامه یابد؟" آمده بود.<ref>{{cite book| title=ایران پس از انقلاب اسلامی جلد اول | last= امین آبادی | first=سید روح‌الله | publisher= [[خبرگزاری فارس]] |page= ۳۱۷}}</ref>

[[اوریانا فالاچی]] در مصاحبه خود با [[سید روح اللهروح‌الله خمینی]] به مسالهمسئله توقیف این روزنامه اشاره می‌کند: «چطور امکان دارد، الآن در کشور، کمونیستها و سایر اقلیتها- چه سیاسی و چه مذهبی و چه ملی- نمی‌توانند آزادانه اظهار بیان بکنند و اظهار اندیشه بکنند. چه دلیلی بود که مثلًا روزنامه‌های مخالف مخصوصاً آیندگان، بسته بشود؟» وی در پاسخ به این سوالسؤال می‌گوید:{{نقل قول بزرگ}}روزنامه آیندگان همان بود که با دشمن‌های ما روابط داشت. توطئه بود در کار و با صهیونیستها روابط داشت. از آنها الهام می‌گرفت و بر ضد منافع مملکت و کشور می‌نوشت.می‌نوشت؛ و در تمام آن روزنامه‌هایی که توطئه‌گر بودند و می‌خواستند رژیم سابق را دوباره برگردانند به اینجا. این روزنامه‌ها جلوشان گرفته شد تا بفهمند به اینکه چطورند اینها و بعد از اینکه فهمیدند هر کدام که [توطئه‌گر] نیستند، نه، آزاد باشند. همه روزنامه‌هایی که بودند، به اعتبار اینکه [[دادستان]] آن طوری که فهمیده است این‌ها توطئه‌گر بودند و مفسد بودند و اینها الهام از [[شاه]] و از دستگاه صهیونیست‌ها می‌گرفتند، از این جهت این‌ها را [[توقیف]] کردند موقتاً، تا اینکه رسیدگی کنند. این خلاف [[آزادی]] نیست. این جلوگیری از توطئه است که همه دنیا بوده است که جلوی این توطئه را بگیرند.<ref>{{یادکرد وب| نشانی =http://emam.com/posts/view/1971| عنوان = مصاحبه با اوریانا فالاچی (مسائل مختلف ایران و جهان)| ناشر = [[سایت جامع امام خمینی]]}}</ref>

{{پانویس|۲}}