قوانین گاز: تفاوت میان نسخه‌ها

نخستین قوانینی که برای گازها بدست آمد، مربوط به پایان سدهٔ ۱۸ میلادی می‌شود. هنگامی که دانشمندان دریافتند که میان فشار، حجم و دمای یک نمونهٔ گازی رابطه برقرار است و امکان این وجود دارد که یک رابطه که برای یک نمونه برقرار است، برای تمام گازها نیز می‌تواند برقرار باشد. گازها در شرایط متفاوت، شبیه هم رفتار می‌کنند. چون با تقریب خوبی می‌توان گفت که [[مولکول|مولکول‌های]]‌های گازی مرتب در تلاش اند تا در دورترین فاصلهٔ ممکن از یکدیگر قرار بگیرند. دانشمندان امروزه دریافته‌اند که معادلهٔ حالت یک گاز آرمانی یا ایده‌آل از [[نظریه جنبشی|نظریهٔ جنبشی]] گرفته شده‌است و نخستین قوانینی که برای گازها در گذشته بدست آمده بود، حالت خاصی از معادله‌های حاکم بر رفتار گاز آرمانی بود که در آن یک یا چند متغیر، ثابت در نظر گرفته شده‌است.

قانون شارل یا قانون حجم‌ها، نخستین بار در سال 1787۱۷۸۷ بدست آمد. این قانون می‌گوید که برای یک گاز کامل یا آرمانی در فشار ثابت، حجم با دمای مطلق گاز (در [[کلوین]]) نسبت مستقیم دارد.

قانون آووگادرو بیان می‌دارد که حجم گرفته شده توسط یک گاز آرمانی با تعداد [[مول|مول‌های]]‌های موجود در ظرف برابر است. می‌توان نتیجه گرفت که [[حجم مولی]] یک گاز در [[شرایط استاندارد دما و فشار]] برابر با ۲۲/۴ [[لیتر]] است.

رابطه‌های بالا تنها برای گازهای کامل دقیق اند و این به دلیل ناچیز بودن اندرکنش میان مولکول‌های آن‌ها است ([[گاز حقیقی]] را نگاه کنید). با این حال قانون گازهای ایده‌آل تقریب خوبی برای تقریباتقریباً تمام گازها در فشار و دمای متوسط است.

== منبعمنابع ==