صحابه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صحابه''' یا '''اصحاب''' (به‌معنای ''یاران'')، مردانی هستند که شخصاً [[محمد]]، پیامبر [[اسلام]] را دیده‌اند و سخنش را شنیده و در زمان حیات او اسلام آورده اندآورده‌اند. مفرد آن را '''صحابی''' می‌گویند. یاران زن محمّد را [[صحابیات]] می‌گویند.

یاران پیامبر به سه دسته تقسیم می‌شود. مهاجران مسلمانانی هستند، که در مکه اسلام آوردند و به مدینه مهاجرت کردند. [[انصار]] مسلمانانی هستند، که در مدینه زندگی می‌کردند و به پیامبر و مهاجران پناه دادند. این مسلمانان عمدتاً از دو قبیله [[اوس]] و [[خزرج]] می‌باشند. گروه سوم مسلمانانی هستند که بعد از [[فتح مکه]] اسلام آوردند. البته بعضی از مسلمانان که در مدینه با پیامبر دیدار کرده و در آن جا اسلام آوردند، در هیچ یکهیچ‌یک از این سه دسته جای نمی‌گیرند. از میان ایشان می‌توان [[سلمان فارسی]] را نام برد.

شیعیان صرف صحابی بودن را منشأ فضیلت خاصی نمی‌دانند. آنها فضیلت افراد را بسته به درستی نیت، اعتقاد و عملکردشان در زمان [[محمد]] و بعد از وی می‌دانند.می‌دانند؛ بنابراین معتقدند بسیاری از اصحاب بعد از مرگ او طبق دستورهای اسلام عمل نکردند. شیعیان معتقدند که پس از محمد [[علی بن ابی طالب]] باید به حکومت می رسیدمی‌رسید زیرا محمد در غدیر خم علی را جانشین وخلیفه خدا دانست. آن‌ها اعتقاد دارند تمام کسانی که روز غدیر خم با علی بن ابی طالب بیعت کردند، عهد شکستند و بعد از فوت محمد به اهل بیت او حمله کردند و خلافت را غصب نمودند. علمای [[شیعه]] کتاب هایکتاب‌های بسیاری دربارهدربارهٔ اصحاب نوشته اندنوشته‌اند و در تمامی آنها اثبات کرده اندکرده‌اند که صحابی بودن نه مدح است و نه ذم، و اصحاب مانند سایر مردم مورد قضاوت قرار می گیرندمی‌گیرند و اینگونه نیست که عدالت همگی آنها را به صوت پیش فرض قبول کنیم.

برخی صحابه مورد قبول و تکریم شیعه:

صحابه در [[سنی|اهل سنت]] از جایگاه مهمی برخوردار است. پیروان اهل سنت صحابه پیامبر را با خصوصیات «بهترین امت»،<ref>مسند امام احمد: ۲۰۰۴۱،</ref>، «اصحاب عادل» و همیشه از انهاآنها به نیکی یاد میکنندمی‌کنند<ref>الفقه الأکبر صفحه۳۰۴صفحهٔ ۳۰۴</ref> و طبق روایات از [[محمد|محمد‌محمد رسول اللهرسول‌الله]] دشنام و آزار اصحاب، آزار او است.<ref>[۲۰] صحیح مسلم: ۲۵۴۰، کتاب فضایل الصحابة. </ref>.<ref>البدایة والنھایةوالنهایة: ۸ /۲۴۱</ref>.