ضد میکروبی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Nazari.bio (بحث | مشارکتها) اصلاح ارقام برچسب: جمع عربی واژگان فارسی |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +املا+مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:ضد میکروبها+رده:زیستکشها |
||
خط ۱:
'''ضد میکروبی'''
یک ماده ضدمیکروبی(به انگلیسی antimicrobial) ترکیبی است که [[میکروارگانیسم]] ها را از بین برده و یا رشد آن ها را متوقف می کند <ref>. "Antimicrobial". Merriam-Webster Online Dictionary. Archived from the original on 24 April 2009. Retrieved 2009-05-02</ref>. داروهای ضدمیکروبی براساس نوع میکروارگانیسمی که
البته تقسیم بندی دیگری براساس عملکرد آن ها نیز وجود دارد. ترکیباتی که میکروب ها را می کشند کشنده میکروب ها ('''microbicidal''') و ترکیباتی که از رشد آن ها جلوگیری می کنند '''بیواستاتیک''' (biostatic) نامیده می شوند. استفاده از داروهای ضدمیکروبی که به منظور درمان آلودگی ها بکار می روند، درمان ضدمیکروبی نامیده می شود. در حالیکه استفاده از داروهای ضدمیکروبی جهت ممانعت از ایجاد آلودگی طب پیشگیری ضدمیکروبی نام دارد.
دسته اصلی ترکیبات ضدمیکروبی، ترکیباتی با نام [[ضدعفونیکننده|ضدعفونی کننده ها]] می باشند که
اولین بار بیش از ۲۰۰۰ سال قبل ترکیباتی با ویژگی های ضدمیکروبی مورد استفاده قرار گرفت. مصریان و یونانیان باستان از عصاره های گیاهی خاص برای درمان [[عفونت]] ها استفاده می کردند. بعدها [[میکروبیولوژیست]] هایی مانند [[پاستور (نام)|پاستور]] و '''ژوبرت''' خاصیت [[آنتاگونیست
در سال ۱۹۲۸ '''الکساندر فلیمینگ''' برای اولین بار قارچی با ویژگی های ضدمیکروبی را کشف کرد این قارچ ''Penicillium rubens'' نامیده شد. ترکیب استخراج شده از این قارچ [[پنی سیلین]] نام گرفت و در سال ۱۹۴۲ به صورت موفقیت آمیزی برای درمان عفونت های ناشی از باکتری [[استرپتوکوک
ترکیبات ضدباکتریایی برای از بین بردن آلودگی های باکتریایی استفاده می شوند. سمیت این ترکیبات برای انسان و دیگر حیوانات بسیار ناچیز است. البته مصرف طولانی مدت ترکیبات ضدباکتریایی تعداد فلور میکروبی بدن را کاهش داده که ممکن است تاثیرات منفی بر روی سلامتی داشته باشد. در صورت استفاده ترکیبات ضدباکتریایی به مدت طولانی، مصرف محصولات خوراکی [[پروبیوتیک]] می تواند
شناسایی، توسعه و استفاده کلینیکی از ترکیبات ضدباکتریایی در قرن بیستم میزان مرگ و میر در اثر آلودگی های باکتریایی را کاهش داده است. عصر ترکیبات ضدمیکروبی با کاربرد داروهای [[نیتروگلیسرین]] شروع شد و با دوره طلایی اکتشافات جدید که باعث شناسایی و توسعه ترکیبات موثر و متنوع از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۰ گردید ادامه یافت. در هر حال از سال ۱۹۸۰ معرفی ترکیبات ضدمیکروبی جدید جهت مصارف کلینیکی کاهش یافت. علت این امر هزینه بسیار بالای آزمایشات مربوط به داروهای جدید بود . از طرفی زنگ خطر افزایش مقاومت باکتری ها، قارچ ها، [[ویروس]] ها و پارازیت ها به داروهای موجود به صدا در آمد <ref>. Ventola C. L. (2015). "The Antibiotic Resistance Crisis, Part 1: Causes and Threats".
▲ترکیبات ضدباکتریایی برای از بین بردن آلودگی های باکتریایی استفاده می شوند. سمیت این ترکیبات برای انسان و دیگر حیوانات بسیار ناچیز است. البته مصرف طولانی مدت ترکیبات ضدباکتریایی تعداد فلور میکروبی بدن را کاهش داده که ممکن است تاثیرات منفی بر روی سلامتی داشته باشد. در صورت استفاده ترکیبات ضدباکتریایی به مدت طولانی، مصرف محصولات خوراکی [[پروبیوتیک]] می تواند فلور میکروبی نابود شده را جایگزین نماید.
▲شناسایی، توسعه و استفاده کلینیکی از ترکیبات ضدباکتریایی در قرن بیستم میزان مرگ و میر در اثر آلودگی های باکتریایی را کاهش داده است. عصر ترکیبات ضدمیکروبی با کاربرد داروهای [[نیتروگلیسرین]] شروع شد و با دوره طلایی اکتشافات جدید که باعث شناسایی و توسعه ترکیبات موثر و متنوع از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۰ گردید ادامه یافت. در هر حال از سال ۱۹۸۰ معرفی ترکیبات ضدمیکروبی جدید جهت مصارف کلینیکی کاهش یافت. علت این امر هزینه بسیار بالای آزمایشات مربوط به داروهای جدید بود . از طرفی زنگ خطر افزایش مقاومت باکتری ها، قارچ ها، [[ویروس]] ها و پارازیت ها به داروهای موجود به صدا در آمد <ref>. Ventola C. L. (2015). "The Antibiotic Resistance Crisis, Part 1: Causes and Threats". Pharmacy and Therapeutics. 40 (4): 277–283. PMC 4378521 . PMID 25859123</ref> <ref>Tanwar J, Das S, Fatima Z, Hameed S (Jul 16, 2014). "Multidrug resistance: an emerging crisis". Interdiscip Perspect Infect Dis. 2014: 541340. doi:10.1155/2014/541340. PMC 4124702 . PMID 25140175</ref>.
استفاده گستره و نادرست ترکیبات ضدباکتریایی باعث شده ظهور [[پاتوژن]] های مقاوم به ترکیبات ضدمیکروبی به عنوان یک تهدید جدی سلامت جهانی مطرح شود. مشکل مقاومت آنتی بیوتیکی سبب شده تلاش برای شناسایی ترکیبات آنتی باکتریال موثر در برابر باکتری های پاتوژن مقاوم به ترکیبات ضدباکتریایی موجود ضروری باشد. استراتژی های موجود برای این مسئله عبارتند از:
افزایش نمونه برداری از مناطق متفاوت، استفاده از [[متاژنومیکس]] برای شناسایی ترکیبات فعال تولیدشده توسط باکتری های ناشناخته و غیرقابل کشت و نیز توسعه کتابخانه هایی از مولکول های کوچک مختص اهداف باکتریایی <ref>. Committee on New Directions in the Study of Antimicrobial Therapeutics (2006).
ترکیبات ضدقارچ جهت کشتن و یا ممانعت از رشد بیشتر قارچ ها مورد استفاده قرار می گیرند. برخلاف باکتری ها، قارچ و انسان هر دو [[یوکاریوت]] هستند بنابراین سلول های آن ها در سطح مولکولی دارای شباهت هایی می باشد. از این رو یافتن هدفی برای یک داروی ضدقارچ که در موجود آلوده شده به قارچ وجود نداشته باشد دشوار است. به همین دلیل برخی از داروهای ضدقارچ دارای اثرات جانبی بوده که برخی از این اثرات در صورت مصرف نادرست، تهدید کننده سلامت انسان می باشند.
داروهای ضدویروس دسته ای از ترکیبات ضدمیکروبی بوده که در آلودگی های ویروسی مورد استفاده قرار می گیرند. آن ها
ضدپارازیت ها دسته ای از از داروها هستند که برای درمان آلودگی های ناشی از پازیت ها مانند [[نماتدها]] و [[پروتوزوا]] استفاده می شوند.با توجه به اینکه پارازیت ها نیز یوکاریوت هستند بنابراین مشابه ترکیبات ضدقارچ، ترکیبات ضد پارازیت
طیف وسیعی از ترکیبات طبیعی و شیمیایی به عنوان مواد ضدمیکروبی مورد استفاده قرار می گیرند. اسیدهای آلی مانند [[لاکتیک اسید]]، [[سیتریک اسید]]، [[استیک اسید]] و نمک های آن ها به عنوان مواد ضدمیکروبی در محصولات غذایی به صورت گسترده استفاده می شوند.
سطر ۲۹ ⟵ ۲۸:
سطوح مخلوط فلزی حاوی [[مس]] دارای ویژگی های ضدمیکروبی طبیعی بوده و می توانند میکروارگانیسم هایی مانند ''[[اشریشیا کلی|E.coli]]'' و استافیلوکوکوس را از بین ببرند. البته [[فلزات سنگین]] دیگری مانند جیوه دارای خاصیت ضدمیکروبی هستند اما دارای اثرات سمی بری موجودات زنده دیگر مانند انسان هستند.
گیاه شناسان سنتی از گیاهان برای درمان بیماری های ناشی از آلودگی های میکروبی استفاده می کنند. به صورت
[[اوزون]] قادر به کشتن میکروارگانیسم ها در آب و هوا است. گرمای مرطوب و نیز گرمای خشک در حذف میکروب ها موثر است. گرما در [[پاستوریزاسیون]] که روشی برای کاهش آلودگی های موادغذایی مانند شیر، پنیر و آبمیوه است، استفاده می شود.جهت از بین بردن برخی پاتوژن های مضر در موادغذایی از اشعه های خاصی استفاده می شود. '''اشعه الکترون'''، '''x''' و '''گاما''' از جمله آن ها هستند. از امواج ماورابنفش برای از بین بردن آلودگی های آب های آشامیدنی در سیستم های تصفیه آب استفاده می شود<ref>"Irradiation of Food FAQ: What is the actual process of irradiation?". U.S. Centers for Disease Control and Prevention. Retrieved 17 April 2016</ref>.
{{پانویس}}
{{چپچین}}
[[رده:زیستکشها]]
▲'''منابع'''
[[رده:ضد میکروبها]]
|