ضد میکروبی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +املا+مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:ضد میکروب‌ها+رده:زیست‌کش‌ها
خط ۱:
'''ضد میکروبی'''
 
یک ماده ضدمیکروبی (به انگلیسی antimicrobial) ترکیبی است که [[میکروارگانیسم]] ها‌ها را از بین برده و یا رشد آن هاآن‌ها را متوقف می کند می‌کند.<ref>. "Antimicrobial". Merriam-Webster Online Dictionary. Archived from the original on 24 April 2009. Retrieved 2009-05-02</ref>. داروهای ضدمیکروبی براساس نوع میکروارگانیسمی که علیه آن فعالیت میمی‌کنند کنندتقسیم‌بندی تقسیم بندی می شوندمی‌شوند. به عنوان مثال [[آنتی بیوتیک]] ها‌ها علیه [[باکتری]] ها‌ها و آنتی فونگال هافونگال‌ها علیه [[قارچ]] ها‌ها عمل می نمایندمی‌نمایند.
 
البته تقسیم بندیتقسیم‌بندی دیگری براساس عملکرد آن هاآن‌ها نیز وجود دارد. ترکیباتی که میکروب هامیکروب‌ها را می کشندمی‌کشند کشنده میکروب هامیکروب‌ها ('''microbicidal''') و ترکیباتی که از رشد آن هاآن‌ها جلوگیری می کنندمی‌کنند '''بیواستاتیک''' (biostatic) نامیده می شوندمی‌شوند. استفاده از داروهای ضدمیکروبی که به منظور درمان آلودگی هاآلودگی‌ها بکار می روند،می‌روند، درمان ضدمیکروبی نامیده می شودمی‌شود. در حالیکه استفاده از داروهای ضدمیکروبی جهت ممانعت از ایجاد آلودگی طب پیشگیری ضدمیکروبی نام دارد.
دسته اصلی ترکیبات ضدمیکروبی، ترکیباتی با نام [[ضدعفونی‌کننده|ضدعفونی کننده ها]] می باشند که کاملاً غیر انتخابی عمل نموده و تمامی عوامل میکروبی را از بین می برند.
 
دسته اصلی ترکیبات ضدمیکروبی، ترکیباتی با نام [[ضدعفونی‌کننده|ضدعفونی کننده هاکننده‌ها]] می باشندمی‌باشند که کاملاً غیر انتخابی عمل نموده و تمامی عوامل میکروبی را از بین می برندمی‌برند.
اولین بار بیش از ۲۰۰۰ سال قبل ترکیباتی با ویژگی های ضدمیکروبی مورد استفاده قرار گرفت. مصریان و یونانیان باستان از عصاره های گیاهی خاص برای درمان [[عفونت]] ها استفاده می کردند. بعدها [[میکروبیولوژیست]] هایی مانند [[پاستور (نام)|پاستور]] و '''ژوبرت''' خاصیت [[آنتاگونیست]]ی بین برخی از باکتری ها را مشاهده نمودند و درباره نقش این برهم کنش ها در درمان بیماری ها تحقیقاتی انجام دادند.
 
اولین بار بیش از ۲۰۰۰ سال قبل ترکیباتی با ویژگی هایویژگی‌های ضدمیکروبی مورد استفاده قرار گرفت. مصریان و یونانیان باستان از عصاره هایعصاره‌های گیاهی خاص برای درمان [[عفونت]] ها‌ها استفاده می کردندمی‌کردند. بعدها [[میکروبیولوژیست]] هایی‌هایی مانند [[پاستور (نام)|پاستور]] و '''ژوبرت''' خاصیت [[آنتاگونیست]]ی بین برخی از باکتری هاباکتری‌ها را مشاهده نمودند و دربارهدربارهٔ نقش این برهم کنش هاکنش‌ها در درمان بیماری هابیماری‌ها تحقیقاتی انجام دادند.
در سال ۱۹۲۸ '''الکساندر فلیمینگ''' برای اولین بار قارچی با ویژگی های ضدمیکروبی را کشف کرد این قارچ ''Penicillium rubens'' نامیده شد. ترکیب استخراج شده از این قارچ [[پنی سیلین]] نام گرفت و در سال ۱۹۴۲ به صورت موفقیت آمیزی برای درمان عفونت های ناشی از باکتری [[استرپتوکوک]]وس مورد استفاده قرار گرفت <ref>. M. Wainwright (1989). "Moulds in ancient and more recent medicine". Mycologist. 3 (1): 21–23. doi:10.1016/S0269-915X(89)80010-2</ref> <ref>3. Kingston W (June 2008). "Irish contributions to the origins of antibiotics". Irish Journal of Medical Science. 177 (2): 87–92. doi:10.1007/s11845-008-0139-x. PMID 18347757.</ref><ref>Wolfgang Saxon (9 June 1999). "Anne Miller, 90, First Patient Who Was Saved by Penicillin". New York Times. Retrieved 29 August 2014</ref>
 
در سال ۱۹۲۸ '''الکساندر فلیمینگ''' برای اولین بار قارچی با ویژگی هایویژگی‌های ضدمیکروبی را کشف کرد این قارچ ''Penicillium rubens'' نامیده شد. ترکیب استخراج شده از این قارچ [[پنی سیلین]] نام گرفت و در سال ۱۹۴۲ به صورت موفقیت آمیزی برای درمان عفونت هایعفونت‌های ناشی از باکتری [[استرپتوکوک]]وس مورد استفاده قرار گرفت <ref>. M. Wainwright (1989). "Moulds in ancient and more recent medicine". Mycologist. 3 (1): 21–23. doi:10.1016/S0269-915X(89)80010-2</ref> <ref>3. Kingston W (June 2008). "Irish contributions to the origins of antibiotics". Irish Journal of Medical Science. 177 (2): 87–92. doi:10.1007/s11845-008-0139-x. PMID 18347757.</ref><ref>Wolfgang Saxon (9 June 1999). "Anne Miller, 90, First Patient Who Was Saved by Penicillin". New York Times. Retrieved 29 August 2014</ref>
ترکیبات ضدباکتریایی برای از بین بردن آلودگی های باکتریایی استفاده می شوند. سمیت این ترکیبات برای انسان و دیگر حیوانات بسیار ناچیز است. البته مصرف طولانی مدت ترکیبات ضدباکتریایی تعداد فلور میکروبی بدن را کاهش داده که ممکن است تاثیرات منفی بر روی سلامتی داشته باشد. در صورت استفاده ترکیبات ضدباکتریایی به مدت طولانی، مصرف محصولات خوراکی [[پروبیوتیک]] می تواند فلور میکروبی نابود شده را جایگزین نماید.
 
ترکیبات ضدباکتریایی برای از بین بردن آلودگی هایآلودگی‌های باکتریایی استفاده می شوندمی‌شوند. سمیت این ترکیبات برای انسان و دیگر حیوانات بسیار ناچیز است. البته مصرف طولانی مدت ترکیبات ضدباکتریایی تعداد فلور میکروبی بدن را کاهش داده که ممکن است تاثیراتتأثیرات منفی بر روی سلامتی داشته باشد. در صورت استفاده ترکیبات ضدباکتریایی به مدت طولانی، مصرف محصولات خوراکی [[پروبیوتیک]] می تواندمی‌تواند فلور میکروبی نابود شده را جایگزین نماید.
شناسایی، توسعه و استفاده کلینیکی از ترکیبات ضدباکتریایی در قرن بیستم میزان مرگ و میر در اثر آلودگی های باکتریایی را کاهش داده است. عصر ترکیبات ضدمیکروبی با کاربرد داروهای [[نیتروگلیسرین]] شروع شد و با دوره طلایی اکتشافات جدید که باعث شناسایی و توسعه ترکیبات موثر و متنوع از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۰ گردید ادامه یافت. در هر حال از سال ۱۹۸۰ معرفی ترکیبات ضدمیکروبی جدید جهت مصارف کلینیکی کاهش یافت. علت این امر هزینه بسیار بالای آزمایشات مربوط به داروهای جدید بود . از طرفی زنگ خطر افزایش مقاومت باکتری ها، قارچ ها، [[ویروس]] ها و پارازیت ها به داروهای موجود به صدا در آمد <ref>. Ventola C. L. (2015). "The Antibiotic Resistance Crisis, Part 1: Causes and Threats". Pharmacy and Therapeutics. 40 (4): 277–283. PMC 4378521 . PMID 25859123</ref> <ref>Tanwar J, Das S, Fatima Z, Hameed S (Jul 16, 2014). "Multidrug resistance: an emerging crisis". Interdiscip Perspect Infect Dis. 2014: 541340. doi:10.1155/2014/541340. PMC 4124702 . PMID 25140175</ref>.
 
شناسایی، توسعه و استفاده کلینیکی از ترکیبات ضدباکتریایی در قرن بیستم میزان مرگ و میر در اثر آلودگی هایآلودگی‌های باکتریایی را کاهش داده استداده‌است. عصر ترکیبات ضدمیکروبی با کاربرد داروهای [[نیتروگلیسرین]] شروع شد و با دوره طلایی اکتشافات جدید که باعث شناسایی و توسعه ترکیبات موثرمؤثر و متنوع از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۰ گردید ادامه یافت. در هر حال از سال ۱۹۸۰ معرفی ترکیبات ضدمیکروبی جدید جهت مصارف کلینیکی کاهش یافت. علت این امر هزینه بسیار بالای آزمایشات مربوط به داروهای جدید بود . از طرفی زنگ خطر افزایش مقاومت باکتریباکتری‌ها، ها، قارچ ها،قارچ‌ها، [[ویروس]] ها‌ها و پارازیت هاپارازیت‌ها به داروهای موجود به صدا در آمد درآمد.<ref>. Ventola C. L. (2015). "The Antibiotic Resistance Crisis, Part 1: Causes and Threats". Pharmacy and Therapeutics. 40 (4): 277–283. PMC 4378521 . PMID 25859123</ref> <ref>Tanwar J, Das S, Fatima Z, Hameed S (Jul 16, 2014). "Multidrug resistance: an emerging crisis". Interdiscip Perspect Infect Dis. 2014: 541340. doi:10.1155/2014/541340. PMC 4124702 . PMID 25140175</ref>.
استفاده گستره و نادرست ترکیبات ضدباکتریایی باعث شده ظهور [[پاتوژن]] های مقاوم به ترکیبات ضدمیکروبی به عنوان یک تهدید جدی سلامت جهانی مطرح شود. مشکل مقاومت آنتی بیوتیکی سبب شده تلاش برای شناسایی ترکیبات آنتی باکتریال موثر در برابر باکتری های پاتوژن مقاوم به ترکیبات ضدباکتریایی موجود ضروری باشد. استراتژی های موجود برای این مسئله عبارتند از:
 
استفاده گستره و نادرست ترکیبات ضدباکتریایی باعث شده ظهور [[پاتوژن]] های‌های مقاوم به ترکیبات ضدمیکروبی به عنوان یک تهدید جدی سلامت جهانی مطرح شود. مشکل مقاومت آنتی بیوتیکی سبب شده تلاش برای شناسایی ترکیبات آنتی باکتریال موثرمؤثر در برابر باکتری هایباکتری‌های پاتوژن مقاوم به ترکیبات ضدباکتریایی موجود ضروری باشد. استراتژی هایاستراتژی‌های موجود برای این مسئله عبارتند از:
افزایش نمونه برداری از مناطق متفاوت، استفاده از [[متاژنومیکس]] برای شناسایی ترکیبات فعال تولیدشده توسط باکتری های ناشناخته و غیرقابل کشت و نیز توسعه کتابخانه هایی از مولکول های کوچک مختص اهداف باکتریایی <ref>. Committee on New Directions in the Study of Antimicrobial Therapeutics (2006). Challenges for the Development of New Antibiotics — Rethinking the Approaches. National Academies Press. NBK19843.</ref>.
 
افزایش نمونه برداری از مناطق متفاوت، استفاده از [[متاژنومیکس]] برای شناسایی ترکیبات فعال تولیدشده توسط باکتری هایباکتری‌های ناشناخته و غیرقابل کشت و نیز توسعه کتابخانه هاییکتابخانه‌هایی از مولکول هایمولکول‌های کوچک مختص اهداف باکتریایی .<ref>. Committee on New Directions in the Study of Antimicrobial Therapeutics (2006). Challenges for the Development of New Antibiotics — Rethinking the Approaches. National Academies Press. NBK19843.</ref>.
ترکیبات ضدقارچ جهت کشتن و یا ممانعت از رشد بیشتر قارچ ها مورد استفاده قرار می گیرند. برخلاف باکتری ها، قارچ و انسان هر دو [[یوکاریوت]] هستند بنابراین سلول های آن ها در سطح مولکولی دارای شباهت هایی می باشد. از این رو یافتن هدفی برای یک داروی ضدقارچ که در موجود آلوده شده به قارچ وجود نداشته باشد دشوار است. به همین دلیل برخی از داروهای ضدقارچ دارای اثرات جانبی بوده که برخی از این اثرات در صورت مصرف نادرست، تهدید کننده سلامت انسان می باشند.
 
ترکیبات ضدقارچ جهت کشتن و یا ممانعت از رشد بیشتر قارچ هاقارچ‌ها مورد استفاده قرار می گیرندمی‌گیرند. برخلاف باکتری ها،باکتری‌ها، قارچ و انسان هر دو [[یوکاریوت]] هستند بنابراین سلولسلول‌های های آن هاآن‌ها در سطح مولکولی دارای شباهتشباهت‌هایی هایی می باشدمی‌باشد. از این رو یافتن هدفی برای یک داروی ضدقارچ که در موجود آلوده شده به قارچ وجود نداشته باشد دشوار است. به همین دلیل برخی از داروهای ضدقارچ دارای اثرات جانبی بوده که برخی از این اثرات در صورت مصرف نادرست، تهدید کننده سلامت انسان می باشندمی‌باشند.
داروهای ضدویروس دسته ای از ترکیبات ضدمیکروبی بوده که در آلودگی های ویروسی مورد استفاده قرار می گیرند. آن ها نسبتاً فاقد اثرات مخرب برای میزبان بوده بنابراین می توان از آن ها برای رفع آلودگی های ویروسی استفاده نمود. البته باید آن ها را از داروهای ویروس کش که ذرات ویروسی را خارج از بدن غیرفعال می نمایند تفکیک نمود. بسیاری از داروهای ضدویروسی جهت درمان آلودگی های ایجادشده توسط [[رتروویروس]] ها مانند [[ایدز]] طراحی شده اند. مهمترین داروهای ضدویروسی دسته ای از ممانعت کننده های [[پروتئاز]]ها هستند.
ضدپارازیت ها دسته ای از از داروها هستند که برای درمان آلودگی های ناشی از پازیت ها مانند [[نماتدها]] و [[پروتوزوا]] استفاده می شوند.با توجه به اینکه پارازیت ها نیز یوکاریوت هستند بنابراین مشابه ترکیبات ضدقارچ، ترکیبات ضد پارازیت نیز باید موجود آلوده کننده را بدون اثرات مخرب بر میزبان از بین ببرند.
 
داروهای ضدویروس دسته ای از ترکیبات ضدمیکروبی بوده که در آلودگی هایآلودگی‌های ویروسی مورد استفاده قرار می گیرندمی‌گیرند. آن هاآن‌ها نسبتاً فاقد اثرات مخرب برای میزبان بوده بنابراین می توانمی‌توان از آن هاآن‌ها برای رفع آلودگی هایآلودگی‌های ویروسی استفاده نمود. البته باید آن هاآن‌ها را از داروهای ویروس کشویروس‌کش که ذرات ویروسی را خارج از بدن غیرفعال می نمایندمی‌نمایند تفکیک نمود. بسیاری از داروهای ضدویروسی جهت درمان آلودگی هایآلودگی‌های ایجادشده توسط [[رتروویروس]] ها‌ها مانند [[ایدز]] طراحی شده اندشده‌اند. مهمترین داروهای ضدویروسی دسته ای از ممانعت کننده هایکننده‌های [[پروتئاز]]ها هستند.
طیف وسیعی از ترکیبات طبیعی و شیمیایی به عنوان مواد ضدمیکروبی مورد استفاده قرار می گیرند. اسیدهای آلی مانند [[لاکتیک اسید]]، [[سیتریک اسید]]، [[استیک اسید]] و نمک های آن ها به عنوان مواد ضدمیکروبی در محصولات غذایی به صورت گسترده استفاده می شوند.
ضدپارازیت هاضدپارازیت‌ها دسته ای از از داروها هستند که برای درمان آلودگی هایآلودگی‌های ناشی از پازیت هاپازیت‌ها مانند [[نماتدها]] و [[پروتوزوا]] استفاده می شوندمی‌شوند. با توجه به اینکه پارازیت هاپارازیت‌ها نیز یوکاریوت هستند بنابراین مشابه ترکیبات ضدقارچ، ترکیبات ضد پارازیت نیز باید موجود آلوده کننده را بدون اثرات مخرب بر میزبان از بین ببرند.
 
طیف وسیعی از ترکیبات طبیعی و شیمیایی به عنوان مواد ضدمیکروبی مورد استفاده قرار می گیرندمی‌گیرند. اسیدهای آلی مانند [[لاکتیک اسید]]، [[سیتریک اسید]]، [[استیک اسید]] و نمکنمک‌های های آن هاآن‌ها به عنوان مواد ضدمیکروبی در محصولات غذایی به صورت گسترده استفاده می شوندمی‌شوند.
سطوح مخلوط فلزی حاوی [[مس]] دارای ویژگی های ضدمیکروبی طبیعی بوده و می توانند میکروارگانیسم هایی مانند ''[[اشریشیا کلی|E.coli]]'' و استافیلوکوکوس را از بین ببرند. البته [[فلزات سنگین]] دیگری مانند جیوه دارای خاصیت ضدمیکروبی هستند اما دارای اثرات سمی بری موجودات زنده دیگر مانند انسان هستند.
 
سطوح مخلوط فلزی حاوی [[مس]] دارای ویژگی هایویژگی‌های ضدمیکروبی طبیعی بوده و می توانند میکروارگانیسممی‌توانند هاییمیکروارگانیسم‌هایی مانند ''[[اشریشیا کلی|E.coli]]'' و استافیلوکوکوس را از بین ببرند. البته [[فلزات سنگین]] دیگری مانند جیوه دارای خاصیت ضدمیکروبی هستند اما دارای اثرات سمی بری موجودات زنده دیگر مانند انسان هستند.
گیاه شناسان سنتی از گیاهان برای درمان بیماری های ناشی از آلودگی های میکروبی استفاده می کنند. به صورت کاملاً علمی نشان داده شده که بسیاری از این گیاهان دارای فعالیت ضدمیکروبی هستند و نیز برخی از فراورده های گیاهی از رشد میکروارگانیسم های پاتوژن جلوگیری می کنند <ref>"Research Proves Antimicrobial Copper Reduces the Risk of Infections by more than 40%" (PDF) (Press release). Copper Development Association</ref> <ref>"Chilean Subway Protected with Antimicrobial Copper" (PDF) (Press release). Copper Development Association. 19 July 2011</ref>.
 
گیاه شناسان سنتی از گیاهان برای درمان بیماری هایبیماری‌های ناشی از آلودگی هایآلودگی‌های میکروبی استفاده می کنندمی‌کنند. به صورت کاملاً علمی نشان داده شده که بسیاری از این گیاهان دارای فعالیت ضدمیکروبی هستند و نیز برخی از فراورده هایفراورده‌های گیاهی از رشد میکروارگانیسم هایمیکروارگانیسم‌های پاتوژن جلوگیری می کنند می‌کنند.<ref>"Research Proves Antimicrobial Copper Reduces the Risk of Infections by more than 40%" (PDF) (Press release). Copper Development Association</ref> <ref>"Chilean Subway Protected with Antimicrobial Copper" (PDF) (Press release). Copper Development Association. 19 July 2011</ref>.
== عوامل فیزیکی کشنده میکروب ها ==
 
== عوامل فیزیکی کشنده میکروب هامیکروب‌ها ==
[[اوزون]] قادر به کشتن میکروارگانیسم هامیکروارگانیسم‌ها در آب و هوا است. گرمای مرطوب و نیز گرمای خشک در حذف میکروبمیکروب‌ها ها موثرمؤثر است. گرما در [[پاستوریزاسیون]] که روشی برای کاهش آلودگی هایآلودگی‌های موادغذایی مانند شیر، پنیر و آبمیوه است، استفاده میمی‌شود. شود.جهت از بین بردن برخی پاتوژن هایپاتوژن‌های مضر در موادغذایی از اشعه هایاشعه‌های خاصی استفاده می شودمی‌شود. '''اشعه الکترون'''، '''x''' و '''گاما''' از جمله آن هاآن‌ها هستند. از امواج ماورابنفش برای از بین بردن آلودگیآلودگی‌های های آب هایآب‌های آشامیدنی در سیستم هایسیستم‌های تصفیه آب استفاده می شودمی‌شود.<ref>"Irradiation of Food FAQ: What is the actual process of irradiation?". U.S. Centers for Disease Control and Prevention. Retrieved 17 April 2016</ref>.
 
== منابع ==
{{پانویس}}
{{چپ‌چین}}