مرز آبی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
با فرض حسن نیت ویرایش 151.242.186.13 (بحث) خنثی‌سازی شد. (تل)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸:
| تاریخ بازدید = ۶ مهر ۸۸
| نویسنده = پایگاه ملی داده‌های علوم و زمین کشور
}}</ref> از نظر حقوقی، قوانین حاکم بر آبهای ساحلی با قوانین حاکم بر خاک یک کشور متفاوت است. در بخشی از آبهای ساحلی که به آبهای سرزمینی معروفند و در داخل مرز دریایی هر کشور جای می‌گیرند، کلیه حقوق آبها و عمق دریاها متعلق به کشور مربوطه بوده ولی حق عبور بی ضرر کشتی‌های سایر کشورها به رسمیت شناخته می‌شود. همچنین در بعضی مناطق دریایی مثل منطقه انحصاری-اقتصادی یا فلات قاره، کشور ساحلی تنها از بخشی از حقوق برخوردار است مانند استفاده از منابع زیر بستر دریا یا اکتشاف و استخراج نفت یا ماهیگیری در این مناطق کشتیرانی سایر کشورها آزاد است.<ref name="ngdir.ir">{{یادکرد وب| نشانی = http://www.ngdir.ir/geoportalinfo/PSubjectInfoDetail.asp?PID=426&index=14| عنوان = تعیین مرز دریایی بین دو کشور مجاور| تاریخ بازدید = ۶ مهر ۸۸| نویسنده = پایگاه ملی داده‌های علوم و زمین کشور}}</ref>
 
| نشانی = http://www.ngdir.ir/geoportalinfo/PSubjectInfoDetail.asp?PID=426&index=14
بر اساس مقررات حقوق بین‌الملل از جمله کنوانسیون سازمان ملل متحد دربارهٔ حقوق دریا و کنوانسیون ژنو راجع به دریای سرزمینی و منطقه نظارت، مرز دریای سرزمینی، معمولاً به خط فرضی ای گفته می‌شود که فاصله‌ای برابر با حداکثر دوازده مایل دریایی (هر مایل دریایی امروزه معادل دقیقاً ۱۸۵۲ متر تعریف می‌شود) از خط مبدأ ساحل هر کشور دارد. این مرز برای منطقه نظارات ۲۴ مایل و برای مناطق فلات قاره و انحصاری اقتصادی ۲۰۰ مایل است. خط مبدأ معمولاً خط [[ساحل]] در پایین‌ترین حالت جزر در فصل بهار است که به خط مبدأ عادی نیز شهرت دارد<ref>{{یادکرد. ژورنال|نویسنده=امید عبدالهیان|مقاله=حقوق دریاها|ژورنال=حقوق همشهری|نشریه=همشهری|تاریخ=۶ مهر ۸۸|شماره=۲۷|صفحه=۲}}</ref>
| عنوان = تعیین مرز دریایی بین دو کشور مجاور
| تاریخ بازدید = ۶ مهر ۸۸
| نویسنده = پایگاه ملی داده‌های علوم و زمین کشور
}}</ref>
بر اساس مقررات حقوق بین‌الملل از جمله کنوانسیون سازمان ملل متحد دربارهٔ حقوق دریا و کنوانسیون ژنو راجع به دریای سرزمینی و منطقه نظارت، مرز دریای سرزمینی، معمولاً به خط فرضی ای گفته می‌شود که فاصله‌ای برابر با حداکثر دوازده مایل دریایی (هر مایل دریایی امروزه معادل دقیقاً ۱۸۵۲ متر تعریف می‌شود) از خط مبدأ ساحل هر کشور دارد. این مرز برای منطقه نظارات ۲۴ مایل و برای مناطق فلات قاره و انحصاری اقتصادی ۲۰۰ مایل است. خط مبدأ معمولاً خط [[ساحل]] در پایین‌ترین حالت جزر در فصل بهار است که به خط مبدأ عادی نیز شهرت دارد<ref>{{یادکرد.
|نویسنده=امید عبدالهیان
|مقاله=حقوق دریاها
|ژورنال=حقوق همشهری
|نشریه=همشهری
|تاریخ=۶ مهر ۸۸
|شماره=۲۷
|صفحه=۲
}}</ref>
 
اما در بسیاری از موارد تعیین حد جزر به دلیل دندانه دار و مضرس بودن ساحل امکان‌پذیر نیست. به همین دلیل بسیاری از کشورها (مانند ایران، نروژ، چین و…) اقدام به ترسیم خطوط مبدأ مستقیم می‌کنند. در این روش پیشرفته‌ترین برآمدگی‌های ساحلی توسط خطوط مستقیم به هم متصل می‌شوند، به این ترتیب آب‌های پشت خط مبدأ تحت نظام آب‌های داخلی کشور ساحلی قرار می‌گیرند.