مکتب ایرانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح نویسه عربی، + ویرایش با ماژول ابرابزار با استفاده از AWB |
Freshman404 (بحث | مشارکتها) جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: شناختهشود⟸شناخته شود، عهدهداشت⟸عهده داشت |
||
خط ۸:
دومین تقابل این دو گروه، هنگامی رخ داد که احمدینژاد ادعا کرد: یک هاله نور در اطرافش در زمان سخنرانی در [[سازمان ملل متحد]] به وجود آمدهبود. علمای دینی ترجیح دادند در این مورد به ارشاد و راهنمایی احمدینژاد اکتفا نمایند.
سومین تقابل در هنگام برگزاری همایش «دعوت از سرمایهگذاری برای پروژههای گردشگری» در آبان ۱۳۸۷ خورشیدی رخ داد. در این مراسم، قبل از تلاوت قرآن در ابتدای مراسم، ۱۲ خانم با لباس محلی، در حالیکه در حال نواختن [[دف]] بودند، روی [[صحنه (تئاتر)|سن]] آمدند و قرآنی را که در سینی جای داشت، به قاری تحویل دادند. علمای شیعه مسئول این اقدام تخریبی را [[اسفندیار رحیم مشایی]] عنوان کردند که در آن هنگام ریاست وقت [[سازمان میراث فرهنگی و گردشگری]] را بر
چهارمین تنش و رویارویی، بر میگردد به سخنرانی مشایی در همایش ایرانیان مقیم خارج از کشور. مشایی در سخنرانی خود گفت: «ما باید فرصتی ایجاد کنیم تا نسلهای نوی ایرانی با درک عالمانه عزت، فلسفه ایران را بفهمند، مکتب ایران را بفهمند. من بر مکتب ایران اصرار دارم. از مکتب اسلام دریافتهای متنوعی وجود دارد و من بر مکتب ایران اصرار دارم.» مشایی سپس افزود: «انسان محور است و آفرینش با انسان معنا پیدا میکند اگر کسی قدر آسمان را میشناسد باید در زمین نیز قدرشناس باشد و باید قدر انسان را بداند زیرا زمانی که قدر انسان
سخنان مشایی در خصوص «پایان دوره اسلامگرایی» نیز تنش آفرید. مشایی گفته بود: «دورهٔ آنکه کسی بخواهد دینی را بر دنیا حاکم کند گذشتهاست. دنیای امروز گوشهایش بیشتر از همیشهٔ تاریخ باز است که زیباترین پیامها را بشنود.» وی اسلامگرایی را با اسبسواری مقایسه کرد و مدعی شد همانطور که دوره اسبسواری به سر آمده در حالیکه اسب هنوز وجود دارد، دوره اسلامگرایی نیز به سر آمدهاست در حالیکه دین اسلام هنوز در جهان پیروانی دارد.
|