محمدباقر مجلسی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در زمان خود با توجه به نزدیکی به دربار [[شاه سلطان حسین]]، بر ضد آشنایی با دانشهای مبتنی بر خرد و استدلال برخاست و حتی نوشت که نباید پیرامون علم و صفات خداوند و شبهه‌های مربوط به قضا و قدر اندیشید.<ref>عبدالهادی حائری، نخستین رویارویی اندیشه گران ایران با دو رویهٔ تمدن بورژوازی غرب، انتشارات امیر کبیر ۱۳۵۷، ص ۱۷۸و ۱۷۹</ref> در همین دوران است که ملا صدرا تکفیر می‌شود و گفته می‌شود مجلسی، [[ملا محمدصادق اردستانی]] را از اصفهان بیرون می‌کند<ref>خدایا زین معما پرده بردار، هفته نامه صبح، سه شنبه ۱۵ اسفند ماه ۱۳۷۵</ref> که این ادعا با توجه به توضیح تازه‌یابی از [[آقا محمدمهدی پاشنه طلا یزدی]] (نتیجه [[ملا محمدصادق اردستانی]]) در ذیل نگارش شجره نامه‌اش در صفحه آخر یکی از نسخ خطی محفوظ در کتابخانه ملی ایران رد می‌شود.<ref>میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن «قوانین الاصول» به کتابت ابوالقاسم بن ملا علی محمد مورخ 1251، نسخه خطی کتابخانه ملی ایران.</ref> علامه [[علی دوانی]] نیز متذکر شده است که این مطلب خلاف واقع و تهمتی به مجلسی است.<ref>گردآوردنده احادیث اهل بیت (ع)، مروری بر خدمات علامه محمدباقر مجلسی در گفتگو با استاد علی دوانی، هفته نامه «صبح صادق»، دوشنبه 31 مرداد 1384، شماره 215، ص 14.</ref>

محمدرضا اصفهانی می‌نویسد: {{نقل قول|مولانا محمدباقر مجلسی دراواخر شاه‌سلیمان و اوایل سلطنت شاه‌سلطان حسین بود. شاه، کمال متابعت در مطالب دینی از آنجناب داشت و در هر کار همراهی می‌نمود. مواعظ او شاه را سودمند آمد. از جمیع مناهی توجه نمود.<ref>الاصفهانی محمدرضا، نصف جهان فی تعریف اصفهان، تصحیح دکتر منوچهر ستوده، امیر کبیر، تهران 1340، ص 183-182.</ref>}}

 

وی در روز دوشنبه ۲۷ رمضان سال ۱۱۱۰ درگذشت و علامه آقا جمال خوانساری فرزند [[حسین خوانساری]] بر پیکر علامه محمد باقر مجلسی اقامه نماز کرد و در [[مسجد جامع اصفهان|جامع عتیق اصفهان]] مدفون شد.